Alle inzendingen over zomerzon

Winter in de stad alles koud, kil en nat verborgen in enge stegen weggedoken voor de regen zit, ligt, hangt bid, treurt en jankt een vervuild mens met slechts 1 wens: regen van de zomerzon…

de dag verzinkt in avondlicht wolken sieren de lucht vol pluizige dieren en vage beelden in kinderjaren ooit genoten luierend op mijn rug in lome zomerzon mijn ziel zo groen als gras het blad nog onbeschreven .…

zoeter nog dan het suikersap van de honingbij groter nog dan de eerste stap uit het eenden-ei rechter nog dan het levenspad van de evenaar reiner nog dan het rozenbad rond het tortelpaar warmer nog dan de zomerzon aan het hemelblauw verder nog dan het eindstation gaat mijn spoor naar jou…

licht, zo licht dat zomerlicht een onbekommerd zweven alsof het morgen net zo licht zal zijn de zomerzon de glans bewaart terwijl de zwaarte achter elke schaduw loert licht, zo licht dat zomerlicht voorlopig vooralsnog…

zij wenken mij de oppers op het land getooid met gelig hooi en vertellen van voorbij nog kleurt een late zomerzon de vruchten van het land heb de eersteling al in de hand er is niets voorbij want lente zomert op de grote herfstschaal een rijke oogst voor allemaal…

de donkere demon hij beloert ons liefdevol terwijl wij spelen in zijn zomerzon en slaat dan zijn scherpste klauwen in ons zachtste vlees troostend strooit hij zout in onze wonden en spreidt vol mededogen zijn lange winternachten voor ons uit…

de laatste dagen wegtikkend jaar bedroefdheid om haar terwijl geboorte centraal staat nieuw jaar lentegroei zomerzon de tijd beslist betrouwbaar het moment van nu maar …… ook toen haar ogen nog lachten zijn liefde duidelijk zichtbaar tijdloos onuitwisbaar.…

Vanochtend voelt je huid vochtig als dauwdruppels in de lentezon Vanmiddag ben je warm en loom als een kat in de zomerzon Vanavond smaak je zilt als de golven van de wilde zee Vannacht straal je fel als de volle maan in het stille water…

Je groeit uit in parasolletjes van vlinderende bladeren die het voorjaar strelen in de wind waarna ze loom de zomerzon begroeten donkergroen op termiek rustend schaduwbloemen vormen op het gras en dan verdrogen in hun vlammenspel als parachutes bolsters begeleiden die bezwangerd zwaar vallen…

Spreek in alle schone kleuren die mijn tuin te bieden heeft zoeter dan de zoetste nectar die de zomerzon ons geeft schoner nog dan al wat leeft.…

Voor mij in hartje Stad ligt jong gras In de volle zon Grasmat die de laatste Dagen garen spon Bij vocht en warmte En zomerzon - koele schaduw Slechts in een klein hoekje Waarin het aangeschoten wild Van de stad naamloos rusten kon…

De zomerzon in blik op de A1 Of zuidwaarts waar een exodus ons wacht Route du soleil naar 't einde van de nacht...…

De dag begon met een stralende zomerzon aan mijn voeten, in het gras omringd door bloemig leven en twee maal twee in ganzenpas langs de waterkant onder dons met blauwe rand een zachte lach en pril gesnater spelend in de wind zo kleurig mooi het zomerkind.…

Zilveren tranen rapen geboren woorden verbreken gedachten achter beslagen raam daar tekent hij haar lichaam in verbolgen lijnen geurend naar lavendel in late zomerzon nimmer de zijne beminde zij en werd zij bemind maar nimmer was zij de zijne hij verjaagt een eenzame vlinder…

Ik zie ons liggen in de zomerzon. Ik zie ons bij gedolven graven staan, zoals we ook bij wiegen stonden. Nog steeds zijn we samen, zwervend door onze jaren. Met mijn neus in je haren. Met mijn armen om je heen.…

smachtend als hete zomerzon ervaar ik het gevoel van jouw verhelderende lach zwoel als een onweer nabij voelt jouw aanwezigheid druppelsgewijs verfrissend als zondvloedregen proef ik jouw kussen in zomersmaak aangenaam in rustende armen overvalt de nacht die blijvende dag…

muziek is een klein stukje tijd dauwdruppels vroeg in de morgen de stilte ver in de nacht en de zomerzon overdag muziek is een klein stukje poëzie ondoordringbaar maar toch mooi muziek is een klein stukje ellende rauw maar onmisbaar muziek is een klein stukje kunst…

Zoals de oostelijk opkomende zomerzon je openende oogjes symboliseert; en de klaterende dauwdruppels het zoete zweet op je mooie zelf. Zoals de heerlijk huilende westenwind je zacht zuchtende mondje eert; of het vederlichte vogellied je eeuwige eerste kusje bezingt. zo zie ik je graag…

lief, merk dat onze stappen dralen als mijn mond zucht naar een laatste kus zie hoe in late zomerzon de velden steevast stralen en vogels zoekend talmen voor de vlucht hier voert ons pad naar laatste zomervruchten de zoetste geef ik jou naar tellen taal ik niet…

Nu een late zomerzon nieuw vitragelicht over jouw afscheidsbrieven laat schijnen begrijp ik woorden niet meer bitter door ’t diepe proef ik schaduw zoals ooit in jouw verlangen herhaal ik slechts zinnen zonder werkelijk beginnen haal ik adem uit jouw dood.…

Zacht licht in maart Omhult de schijn, Aarzelend begin Van klare zomerzon.…

even schakerend als de bladeren in de herfst is het gedachtegoed dat jij voor altijd na liet de hoeveelheid letters die je omtoverde tot mooie geschriften waaraan men zich laaft als vlinder vergezelde je mij op mijn pad onlangs toen de warme zomerzon mij omarmde genoot van de regen, wist dat jij het was die me kuste glimlachend hou ik je voor…

Zomer is met zon vertrokken luchten met herfst eerder grijs dan blauw Kou heeft de toeristen de dagjesmensen van kade en oever verdreven Ik schrijf en heb geschreven over zomerzon de stroom,de schepen die er -dagelijks- voeren Nu liggen ze er nog wel stoer maar stil en verlaten motorgeronk... alleen in mijn geheugen.…

je gunde mij die reis door mijn gedachten ze zochten zelf hun plek daar waar geheimen wonen in zoete bosbesblauwe kinderbomen in late zomerzon de liefde verdwaald en teruggebracht tot stilgezet, maar gulzig groen liet jij me schrijven tot gedichten herhalen tot geloven toe met keer op keer doordachte woorden…

mag ik je mijn veldboeketje geven met sprankjes vitaal leven een toefje ritselkruid met paardenbloemensap voor ongerechtigheden van de huid een slinger madeliefjes geknoopt met jeugd twee rode hartendiefjes wat bella donna tegen helder licht verzacht het ochtendzicht mijn veldboeket bloeit zomerzon is puur een gift voor ons van…

Richt me naar de zomerzon, maar voel geen warmte. Ik kijk in de spiegel naar mezelf, maar zie vreemde ogen. Zoek in mijn lichaam en ziel naar mijn eigen ik. Wanneer ben ik die verloren en wanneer vind ik die terug.…

Struinden elkaar in lome duinen strandden samen in heet zand Handen graasden in gewillig gras lippen zochten, vol begeer Gesloten ogen spellen liefde in staalblauw met zomerzon. “Ik wou, ik wou, ik wou!” ”Ja schat, en ik van jou! “Ook volgende keer… naar strand weer?”…

Stam die uit Duizend deeltjes Bestaat, bast Doortrokken van Leven dat Voorbij kwam, Die op de grens Van wat van mij is Stormen opving, Dodelijke ijskou Trotseerde, beschutting Gaf in zinderend hete Zomerzon - jij staat Hier zonder te weten Dat ik hier woon, Dat ik hier mens ben Zoals jij voor Iedereen en voor Niemand…

De heldere zomerzon schijnt vandaag vrolijk in mijn hart. De frisse ochtendwind blaast alle tranen weg. De golven op het strand geven het dansritme aan van deze dag. En het jonge zomerse groen roept iedereen bij zich die voorbij wandelt.…

De zoete herinnering van lui liggen in de zomerzon smaakt naar het geluk van een vluchtige kus die het begin was van een lange nacht vol met vervulde wensen een liefde die minstens een leven leek te duren maar toch de vakantie nauwelijks overleefde want niet bestand tegen de realiteit van het alledaagse wat blijft zijn de herinneringen…