Alle inzendingen over zusterliefde OR vriendinne OR gewemel

Het wordt daarboven dus een heel gewemel; Roodkapje was ook bijna in de hemel.…

mijn hemel, wat een vrede nu de bede is verhoord verdrijf ik alle nachten zo diepzwart van gewemel en drink ik op de rede al klinkend op het brein dat weer gedegen is en dreiging heeft gewist verban ik nu de vrouw die leefde in de mist…

Een harige dame in Laren Ging met haar vriendinnen laatst varen Men sloeg overboord Niets is meer gehoord Van deze mevrouw en de haren…

Als sterren tegen een lenteblauwe hemel Gewemel tussen takken neem ik waar De bloemen verkopen er hun zachte huid Wit,witter,witst deze sterren die de morgen overleven En ach wie raakt er niet betoverd door de Magnolia Stellata?…

Zoals 't zachte wier en een gewemel van pokken hecht op 't zoute hout…

De viruswaanman ziet vanuit de hemel De volkeren in het Nieuwe Normaal Mutanten, sprekend in dezelfde taal - Een onherkenbaar wereldwijd gewemel Zijn strijd had hij destijds dan wel verloren Straks keert hij terug, als Nieuwe Mens, herboren…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Het appelgebak verraadt: dit zijn dikke vriendinnen.…

Meestal zo nietig, als ik kijk naar boven.. Of kijk ik naar beneden? Is toch niet te geloven, dat we door het heelal heen zweven? Begrijpen is onmogelijk We weten eigenlijk niets! Want al die sterretjes in de lucht betekenen allemaal iets... Of zijn het allemaal planeten- in die open-lucht... Ik zou het echt niet weten, Ik lijd aan twijfelzucht…

De Drentse ruigte geurt vol bos- en veldklanken: landelijke rust. Mochten de wereldbazen hier hun denkbeelden ramen... "Een buigzame wil en soepelheid van denken, eerbied voor elkaar!" roepen dikwijls degenen, die zelf de baas willen zijn. De hele mensheid is een geweldig vuurwerk van kleine vonken, gewoon of kunstig brandend, gedoemd…

Zie! somber rolt het wolkgewemel! Maar 'k weet, een kleine sterre blinkt Daar achter op ecu blauwe hemel — Een ster, die hartvertroostend pinkt. De scherpe doorne geeft soms wonden, Doch waar de scherpe doorne groeit, Wordt zeker ook een roos gevonden Die met de schoonste lachjes bloeit.…

Zij weet het dan: de wereld is een woon van rust en stilte, en schijn is al 't gewemel, zij voelt zich opgetrokken in de hemel en dankbaar prijst zij alle dingen schoon.…

Wonderlijk, die boeiende sterrenpracht Miljarden sterren, als lichtjes aan de hemel De maan verheft zich tussen het gewemel Zodat het nooit pikdonker wordt in de nacht. Als we kijken naar de sterren daar boven Kunnen we alleen maar prijzen onze Heer En op Hem vertrouwen, steeds maar weer En in zijn grote liefde en majesteit geloven.…

Uw verzen raken tot de ijle hemel Uw geest lijkt hoger dan uw zelf te rijzen Weijsgerig wensen zij de weg te wijzen Met wu en wei los van het aards gewemel Holfrazig zonder zin zijn ze zinledig Dus maak uw zin af Albert, maak ze snedig!…

(voor jou) het zit in je een teruggetrokkenheid stilletjes verborgen voor de buitenwereld och misschien, misschien weet je morgen in dat volle vertrek met keuvelende mensen wel boven het gewemel het gedruis uit te stijgen draag je het hart wat meer op de tong zal je niet meer aarzelen of onderschat zwijgen…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Wie van mijn vriendinnen dromen? Wie terecht gelukkig zijn met mijn schilderijen, wie mijn boeken niet lezen, mijn saldi nadelig ontdekken. Maar op is nu eenmaal op. ----------------------------------------------- Uit: 'De warme slager', 1973.…

orgelakkoorden smelten in gesproken woorden warmend rond een spil het kerkhaantje glanst klokken beieren de tijd staat even stil een smalle lichtstraal strijkt zich troostend neer over de waan van de dag op het wrange, weeë het gewemel van vragen over de gestorven lach…

Ik wil zijn gezicht mooi naar mij het niet openscheuren want hij kiest dit weekend voor mij Ik wil zijn stoppels zijn wasverzachter hij is zo anders dan de mannen van mijn vriendinnen met hun kriebelzaad Ik wil zijn woorden zijn ingehouden liefde gereserveerd voor mij onder kleren onbereikbaarheid…

Geacht verstand, Ik ben moe door gezeur en gezemel van geïndoctrineerd gewemel en op kritiek punt aanbeland Beste synapsen, Ik ben moe door nonsensicaal gedaas van betweters en zeveraars en toe aan een hersenscan Zeer geëerd onderbewuste, Ik ben moe door amicale façades van bedrieglijke mombakkes Zo moe, welterusten…

Ik voel de liefde om me heen, Van vrienden en vriendinnen, Zo ken ken ik er niet een, Ik voel de liefde van buiten en van binnen, Ik zeg tegen jou.. Dat ik heel veel van je hou!…

opeens knijpen mannen in haar billen pakken haar borsten omdat ze dat willen vriendinnen zeggen "zeur niet zo" als dat gebeurt zij wordt bepoteld daarna verkracht voelt zich nog jarenlang verschroeide bloemknop .…

ik kan je zien in vol ornaat wanneer regen de zon verlaat je straalt als koning aan een blauwe hemel regeert slechts een moment tussen wolken gewemel je koningsmantel in vele kleuren van fel rood tot violet toveren lichtjes in mijn ogen je hoort het moeilijk… maar ze kraaien van de pret!…

met ogen die dromend staren naar die horizontale vlakke lijn stellen veel mensen zich vragen wat zou er daar achter zijn… misschien een andere wereld helemaal niets of een mysterie mijn gedachten worden echt gegeseld door deze ingewikkelde materie maar mijn vaststelling is nu compleet want door al die drukte en gewemel stel ik vast dat…

’t Begon op een zomernacht, bijna toevallig: Terwijl zij zich aan het venster koelde, Droomde haar lieveling bang en woelde Zich bloot. Zij vond haar, omziend, bevallig: De handen naast ’t hoofd geperst in ’t kussen, ’t Dek afgegleden, de knieën hoog En zelve in zachte boog. Zij wilde kussen, Zacht, dat ze niet ontwaakte, maar ze bewoog…

Zij waren liefst bijeen onder het koele linnen Der ruwe lakens over de brede sponde Zo dat zij omhelzende zich nog in een Tweevoudig gewaad, een legertent bevonden. Door de gordijnen woei dan de avond binnen, Een zachtzwoele die goedvond dat zij zich vonden, Maar eindelijk koel werd en week. Meestal begon de Nacht tegelijk met de insluimring…

Afscheid Zuster, zie, wij zijn te zeer gelijkend; Nooit zullen wij zalig zijn: een paar - Hoe ’t geluk, vermeerdring te bereiken, Altijd zelf ontmoetend in elkaar. Voel hoe zuiver wij zijn evenhogen, ’t Tederst van mijn borst jou treft en streelt. Onze nadering komt toebewogen Geen gestalte, steeds een spiegelbeeld. Voel, hoe ’t steeds…