5326 resultaten.
Zwaar
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 948 Bij Geert ging de deurbel. Er kwam
van vriend Bart een gelukstelegram
met: 'Met mij gaat het goed.
Kan niet beter. Gegroet.'
Al een jaar woonde Bart bij Geerts vlam.
Een baksteen met brief stuurde Geert:
'Toen je mij had getelegrafeerd,
dat het goed ging, m'n Bart,
viel een steen van m'n hart.
Kijk, hier is-ie.' 't Was ongefrankeerd…
Zwaar
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.630 Gitzwarte wolken
smoren licht
Stemmingen bedrukt
Gevoel dat overheerst
Beschouwt
jezelf mislukt
Wereld zonder
zelfrespect
Spiegelbeeld
vol haat
Hoe sterk
moet je wezen
Besluiten dat je gaat
Hoe zeker
moet je zijn
Te voelen
dat je past
Als dromen
zijn vervlogen
En leven
meer een last…
Zwaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 Dik, diepzwartig zwart
Milibaren van graniet
Grijsgeslagen lagen regensluier
Uithalen van verdriet
Einder van ondeelbare nietsheden
Lamenterend gekrijs van meeuwen
Zwenken in waterwolken, in waterwolken
Daar, waar weten op spijkerbedden rust
Herinneringen zuchtend kwijnen
En mijn bloed als stroop plakt aan mijn hart
Dik, diepzwartig zwart…
Zwaar
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.741 Voor een lange voermanswagen,
volgeladen met kareel,
wordt een hooggebouwde hengst gespannen
in zijn sterk gareel.
De oude voerknecht trekt geweldig
met de toom en schreeuwt het uit.
't Kloeke beest spant al zijn spieren,
zet zijn poten achteruit;
en het snokt uit al zijn kracht en
witte schuim komt op zijn mond,
maar de wagen roert niet…
Zwaar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 130 De lucht is verzwaard
van weemoedig verlangen
naar de verlichte dagen
waar elke dood nog ver leek
keuzes luxe problemen waren
liefde lichtvoetig vanzelfsprekend
wensen zelfvervullende voorspellingen
Nachten van de lange twijfel
vullen nu diepe zwarte gaten
alleen de dromen zijn soms wit
met vederlichte beelden
die soms blijven hangen
maar…
Zwaar
poëzie
4.0 met 4 stemmen 2.055 Voor een lange voermanswagen,
volgeladen met kareel,
wordt een hooggebouwde hengst gespannen
in zijn sterk gareel.
De oude voerknecht trekt geweldig
met de toom en schreeuwt het uit.
't Kloeke beest spant al zijn spieren,
zet zijn poten achteruit;
en het snokt uit al zijn kracht en
witte schuim komt op zijn mond,
maar de wagen…
Hoe zwaar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 102 de ballast woog
bleek pas toen je het
( ongevraagd )
in jouw maag
kreeg gesplitst
het was geen keuze
maar werd voor een
voldongen feit gesteld
watertrappelen het devies
zien hoe goed
je zwemmen kunt
of geef je je
langzaam over
alsnog…
Zwaar
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 135 teer winterklokje
strenge vorst daarbovenop
met witte mantel…
Zwaar
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 240 Altijd hetzelfde liedje, jaar na jaar
Het is toch niet zo moeilijk, zou je denken
Om voor mijzelf een spaatje in te schenken
Maar echt, Dry January valt me zwaar
Ik zit hier elke avond in mijn stoel
Te drinken met een hevig schuldgevoel…
Ik wil klein zijn
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 332 Ik zou als in dat liedje Margootje willen zijn,
zo miniem zo iel, zo ongelooflijk klein,
in een lucifers doosje willen zitten,
zo klein, zo iel, zo zonder ziekte,
zo zonder dat waardeloze woord,
wat bij die afgrijselijke ziekte hoort.…
En och, het lijkt…
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 270 nog eens het kussen opschudden
een zachte aai over zijn wang
jouw stilte in zijn handen leggen
fluisterend welterusten zeggen
slaap maar, toe, slaap maar…
de tijd verstrijkt
en och, het lijkt
dat de donkere nacht
hem naar de morgen zal dragen
wat zou je op dat ogenblik
nog kunnen, durven vragen……
De verrijzenis
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.501 het lijkt alsof je graf wat
open gaat jij duidelijk weer
op mijn netvlies staat
niet het moment waarop ik
jouw door ziekte weggevreten
lijf de botten zwaar het
lichaam stijf omarmde zei
ik ga een stukje met je mee
op reis
-------------nee-----------
wat ik vandaag onzichtbaar zie
is die blik waarmee je daags
daarvoor een poging ondernam…
Genieten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 155 en je verstand
Genieten blijft, al is het nog zo zwaar
leef je leven ieder dag
maak er iets waardevols van
en zorg voor die ene glimlach
Genieten met je allerliefsten
is het laatste wat je kunt doen
om dan te kunnen zeggen
het was onbeschrijflijk mooi ...toen…
Het leven is niet altijd rozegeur en manenschijn...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 582 een kl*te wereld,
Oorlog na oorlog, ziekte na ziekte
Kan het niet anders?!…
Kanker
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.740 De ziekte die jij had,
was vreselijk.
De pijn die jij had,
was ondragelijk.
Het gevoel dat ik heb,
is vreselijk.
Het verdriet dat ik heb,
is ondragelijk.
De grote tumor die jij had,
was onmogelijk.
De ziekte die jij had,
was kanker.…
Parkinson
snelsonnet
5.0 met 8 stemmen 380 Die ziekte die haar nu getroffen heeft…
Onmogelijk kan zij daarvan herstellen.
De toekomst laat zich makkelijk voorspellen,
Zij moet het ermee doen zolang zij leeft.
De ziekte is, zo zegt men, progressief,
Waarom, godsamme, treft dat nu mijn lief?…
In herhaling vallen
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 2.016 Ik heb de ziekte van rosseel
dus kun je mij geen flikker maken
als ik mijn gal bij je kom braken
je overstelp met foetermail
ik ben je viswijf virtueel
en zal het stalken enkel staken
tussen mijn slapen en ontwaken
ik heb de ziekte van rosseel
hier staat het zwartwit officieel
zo blèr ik lukraak van de daken
met jou ben ik nog lang niet…
Geven om is niet meer voldoende
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 59 Ik hoop dat het nog lang zal duren
lang zal duren voor ik ook stilte voor haar word.
Het verstand gunt ons vast die vele liefdevolle uren
maar met woorden van troost schiet ik nu te kort.
Al vindt ook zij nog steeds liefde en ook geluk in dingen
zijn wij niet de enigen die wakker zijn in de rozentuin,
ik zou nu over die broze bloemen en sneeuw…
Ademnood
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 46 Serie: ziekte…
dementie
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 228 Mama leefde in haar eigen wereld,
een vreemd landschap, waar lucht verwisseld is met grond.
Woorden worden afgekapte letters,
letters ineengekronkeld tot verwarring.
Ze keek niet, maar staarde
naar de diepte die haar opzoog.
Ze vertikte het haar hand uit te steken,
zodat ik haar kon helpen.
Haar tengere vingers klampten zich
rond haar hopeloos…
Rivierdorp
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 241 Categorie: ziekte & liefde…
Ik moet even kleien
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 78 Hoe een huis overeind kan blijven
nu die akelige ziekte ook daar wil beklijven,
haar geest nu wellicht ook een ster wil zijn
rest hier opnieuw al weer intens zielenpijn.…
pap
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 1.007 die rot ziekte keihard toeslaat
ik wil niet dat je pijn gaat lijden
en de dood je uiteindelijk moet bevrijden
lieve pap, ik wil je nog lang niet missen
maar deze ziekte valt niet uit te wissen
altijd heb je voor ons klaar gestaan
ik ben er nu papa, voor de weg die je nog hebt te gaan...…
Liefde is een platitude en daarom ook zo mooi
gedicht
3.0 met 18 stemmen 3.111 Hoogstens ben ik ziek
en schrijf ik om de ziekte naam te geven. Hoe
hopeloos dit is, het brengt je niet terug naar mij.
Wat blijft is de ziekte, de ziekte die heet jij.
----------------------------------
uit: 'De ziekte van jij', 1988.…
Diagnose
snelsonnet
3.0 met 34 stemmen 1.688 Al is de man die Pim heeft omgebracht
Natuurlijk psychisch allerminst in orde,
Zijn ziekte moet nog uitgevonden worden
En ook moet daarvoor nog een naam bedacht.
Misschien deelt dus uw arts u ooit nog mee
Dat u de ziekte hebt van Van der G.…
Geheugensteuntje
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.799 Je haar valt uit, je lust verdwijnt
Je sterft af, cel voor cel
De chemo heft zijn zware tol
Het leven lijkt een hel
Beroerd en misselijk, ieder uur
Te moe om op te staan
Die gore zware chemo-kuur
Slaat hopelijk goed aan
Door pijn en twijfel van de kaart
De moed voor even kwijt
Wat is je leven dan toch waard
Als je dag in dag uit hier strijdt…
Bemoediging in zware tijden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 32 en dood
in zware tijden van lijden
en zorgen van elke dag…
zware dagen...
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.040 zware dagen
van droefheid
en gemis
verdriet om
degene die
er niet meer is
zware dagen
waar geen einde
aan lijkt te komen...
en jij die terugdenkt
al je nare
dromen...
ik neem je hand
en zal er altijd
voor je zijn
wil je troosten
je helpen met
al die pijn...…
De top
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 374 onvermoeibaar zwoeg ik voort
de weg is lang en zwaar
obstakels vliegen rond mijn oren
mijn hiel prikt in een blaar
elke rots en kei
versperren delen van mij
spreken me aan
ga heen, vandaan
ik verman me, stap door
volg verbeten het spoor
geef als het ware
mijn leven voor ’t hare
zij is onweerstaanbaar
en weet van geen wijken
maar…
Het zwellen van zwart
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 915 niet langer dan even
of wat meer, beet het kwaad
in mijn gezicht
als begin van zwart,
plekken zonder glimlach
op braakliggend land
diepe nachten werden geblinddoekt
en door waanzin ontwikkeld
toen ik huilde om mijn huid
en de dagen vervloekte
van sterven
ik had geen verweer of wereld meer
slechts aarde
als vingertoppen, afgesneden…