Alle inzendingen over zweem

bruisend en speels ongecompliceerd ontdek ik pril leven onder een staalblauwe hemel zonder zweem van verstikkend de leegte warm opvullend met zoveel tedere kleuren en zoete geuren dat ik gelukkig ben te zijn tussen die schoonheid…

jij hebt je ankers in mijn lijf maar ongelijnd zwem ik als vis in woelig water paai en prooi niet als onstuimig mannetje verscholen in het riet bewaak ons territorium want weet een ander wijfje komt er niet…

Geachte Nationale Ombudsman, U onderzoekt toch zaken die niet deugen, die stiekem zwemen naar bedrog en leugen… Wel, dan is dit geheid uw pakkie-an: Dat onze kinderwaakhond kritisch blaft, is goed! Hoezo, wordt dat nu afgestraft?…

. --------------------------------------------------- uit: ''s Middags zwem ik in de Noordzee'.…

Zwoel kloppend bloed, een zweem van verlangen Het hart dat overslaat, mijn papillen Proeven geluk Ik sluit mijn ogen Een woest licht danst, een zweep van welbehagen Een glimlach krult op Ik ben verliefd Op het leven…

die van de borst of die op de rug de vlinder en die je leert op school het zijn slagen in de lucht en het is mij allemaal een worst en ik vind het echt bloedje link nee ik zwem liever op het droge en beoefen daar dan als het even kan de slag van de kwink…

Al is het maar voor even En de herinnering niet zoet Verdwaal in mij Struin rond in mijn labyrint Ontdek mijn vele geheimen Verdwaal in mij Wandel door de tuin van bloemen Zwem door mijn zeven zeeën Verwaal in mij Jij Een placebo tegen de pijn Verdwaal in mij…

Top-crimineel…..wat zijn die woorden mis, Je proeft daarin een zweem van adoreren, Waarna men deze stelling kan poneren: Een contradictio in terminis. Natuurlijk heeft zo ’n boef een trotse moeder: “Mijn zoon is toch maar mooi het grootste loeder.”…

Het hart heeft geen mening: want ik weet dat onze liefde over zakelijke kwesties zal blijven zwijgen ik heb je lief in het zand van de zomer wanneer de wind keert ben jij mijn stilte en ik held voor een dag zwem als een dolfijn om bij jou te zijn.…

je straalt als verre ogenschijn bij onsterfelijke maan jouw ochtendlicht trekt in een zweem aan de nacht voorbij o, glinsterende ster lig tegen mij aan ademvocht doorstroomt mijn aderen hemels lichaam, blijf dicht bij mij…

-gebruik Gaan kennelijk je hersenen vertragen Hoe meer je belt, hoe minder je gaat dagen Zo zwem je in een modieuze fuik Dat eigentijdse chronisch draadloos bellen Doet immers die vertraging slechts versnellen…

Wat ik ook doe zon, zwem of zwaai een sombere schaduw heeft zich genesteld in mijn binnen Hij slaapt, snurkt of slokt als parasiet mijn zinnen en buiten sjok ik woordeloos en tel de tegels van mijn dromen.…

Als ik je met kleuren inkleuren zou, met oker en met hemelsblauw en je omlijsten met een zweem van teder licht cyclaam, mijn god, dat lukte me niet gauw. Blijf maar gewoon een mooie vrouw in zwarte lijnen: mijn pen die jouw naam schrijft verlicht de pijnen.…

je duikt uit het water op beeldschoon ik kijk je aan net als boven water ben je onder water alvast even mooi helaas ik zwem niet daarom kijk ik onder water je nooit aan maar met ogen blauw als water kijk ik boven water je als Aphrodite aan.…

. -------------------------------------------------- uit: 's Middags zwem ik in de Noordzee', 2016.…

Nog één keer wil ik nu de toren van Cape Byron zien voordat ik naar het koude zuiden zwem.…

over de gang, langs structuurverf, deuren met hun nummers gesloten alles inwisselbaar, zweem van bederf, elk tijdstip in vergetelheid gegoten lopend met op de rug een stenen last, weifelend over deze ultieme galerij zonder zienderogen op de tast; mijn schaduw is mij het meest nabij…

Met ogen dicht het blauwe licht met vele zwemen groen het licht wordt geel langzaam meer oranje dan bijna doorzichtig roze kijk in de zon die warme bron alle schaduwen voorbij je wilt ze openen zonder te verbranden maar durft het nog niet aan…

door velden van vertekende waarnemingen is waar ik zwem, zo nieuw als elke zonsopgang, zo vertrouwd als de komst van de schemer zwemmend naar de warmte baan ik mij een weg een weg naar de nieuwe wereld, nooit weet ik waar het mij brengt maar altijd wakker wordend in hetzelfde bed…

een zweem van rood op ‘t zwarte blauw is wat slechts blijft van dag die zich lichtleeg verft naar nacht de zee ruist ons eeuwig golvend zijn wee een ademloze vloed uit alle poriën jij, ik - na wilde liefdesdans neergevlijd op het nog warme zand.…

Schreeuw naar de vissen opzij ik zwem hier de zeeën zijn van mij schiet op de vogels bloed in de lucht de hemel dat ben ik haat zaait de mens zwart op alle kleuren het licht donkert één waarheid slechts gewenst nuances ze verteren in de stank van haat…

Ik blaas naar het licht strooi amor in jouw ogen kleur jouw warme gezicht bladeren groen onbewogen ik zwem naar het begin kies een dag vol verleiding wensend dat ik jou bemin gelijk 'n innerlijke bevrijding…

er hangt rond het ereveld een zweem van eeuwigheid zij die hier met alle eer zijn neergelegd zullen ons in tijd ver overleven laat dat een troost zijn zo ook mijn oom Theo hij was slechts 19 in '45 toen men hem het aardse leven afnam goddank vond ook hij hier een plek om te blijven…

Kom je terecht in een mui, zwem dan mee, meestal duurt een mui ongeveer tweehonderd meter. Zwem naar de zijkant van de mui en probeer rustig het strand te bereiken, ook al ben je waarschijnlijk uitgeput. De zee, verraderlijk maar ozo prachtig, heeft en geeft vele vrijheden. Foto Dick Voogd…

Ik zwem rond in mijn gedachten en bots tegen van alles aan. Wat drijft er hier een rommel, moest maar eens opruimen gaan. Ik ga eerst maar eens sorteren de dingen uit het verleden en daarna verzamel ik alles van het heden.…

in herboren liefde hernieuwt zich een droom die als zweem van verlangen ons zacht wil bekoren waar ik een traan in schoonheid diep geborgen in mijn hart koester als een parel ontsproten uit de nacht verglijdt toekomst in het niets een wens wordt verlangen waar tranen als parels zich hernieuwen in dromen…

Huig uw woorden, lever proza drein uw gram drammatica smijt fonemen zweem geen twijfel spuw uw abra ca dabra weeg uw wiksel in tonatie snik mij in uw geestesnood: ageert! - indien geen re-ageren is er toch weer tijd gedood…

Ik zit alleen hier met de Pasen en ik zwem in mijn verdriet, het had een feestdag kunnen zijn maar dat is het uiteindelijk niet. Mijn allerdiepste gevoelens kan ik niet meer bij je uiten, het vreet aan mij van binnen, het wil zo graag naar buiten.…

glimp van een droom vlaag van verleden zweem van weemoed vleug vol verlangen de geur van weleer probeer de beelden vast te houden maar de seconden razen voorbij de uren draaien hun snelle rondes het verleden vervliegt sneller dan je dromen kunt…

ik zocht jouw stilte op en vond gedonder in de holte van de nacht zwartgallig als altijd werd ik verwacht in hoeken waar ik nimmer wilde zijn een toermalijn glanst mooier maar mijn haar draagt altijd nog een zweem van goud the cloud verzamelt wel ik stop er woorden in, die nimmer willen zijn…