Alle inzendingen over zweet

brede lijven bergen de kleren op, weg ermee wordt wat de natuur bracht teruggebracht tot de essentie zonder schaamte, sans gène zelfs de oma's laten die laatste voor wat het is iets ongemakkelijks op de houten banken bij het vale licht van een weggedoken peertje wordt gezeten en gezwegen maar vooral geluisterd naar het hooglied van het zweet…

dat me eenmaal schreien deed, Hetgeen thans moeder mijner blijdschap is: Jeugd, liefde, leven, vriendschap, zonde, zweet.…

O Konakry wat was je heet; Nog heter dan de negerinnen, Die gingen glanzend van het zweet Heter dan langgespeende zinnen, O Konakry! O Konakry wat was je stil; 't Bleef ochtend in de brede lanen Als was je een grote duiventil Getimmerd onder de platanen. O Konakry!…

Er ligt een sloot van nat en vies waardoor ik op mijn knieen ben gekropen. Een zurig dek van bladeren, dat bijtend tegen armen rust en met slijm en schimmel mijn wangen streelt tot ieders ongenoegen. Kreukels in mijn dekens. Zweetplekken precies daar waar ooit een vrouwenlichaam heeft gelegen.…

‘t blonde haar ligt losjes op je hoofd wenkbrauwzweet loopt langs je ogen accentueren het zwarte van je wimpers ‘t laag uitgesneden witte hemdje plakt tussen je borsten en vloeit het zoute vocht. De warmte staat je goed, zomerse nattigheid elke beweging van je is een provocatie van seks bruinverbrande benen laten het blonde van je haartjes…

Met zweet in zijn handen en op zijn gezicht, komt na gespannen dagen een ontstellend bericht. De oorlog der oorlogen is begonnen, deze haat en woede is door de mens verzonnen. Al schietend baant hij zich een weg, een reis van lijden en pijn, rennend naar de volgende heg.…

het lopende pad onder haastige voeten kronkelt eenzaam door ultiem en onverslagen mijn run stilt de honger naar vrijgegeven grenzen knielen voor het unieke geluk is houden van voldoende zweet dat deze kilometers lust…

Het zweet gutste me van de kale kop Mijn T-shirt was boven de buik gekropen Ik liep naar binnen om wat bier te kopen De supermarktbeheerder zei toen: ‘Stop’ ‘Meneer...hier kunnen we niet aan beginnen Uw ware schoonheid zit te diep van binnen’…

Na de eerste wereldoorlog noemden we het werkverschaffing in de tweede wereldoorlog noemden we het dwangarbeid na de tweede wereldoorlog noemen we het vrijwilligerswerk na de toekomstige derde wereldoorlog hebben we niets meer te benoemen hebben robots alles overgenomen…

Aan de lange lijn gekoppeld waar het zware schip aan drijft; druipend van het zweet dat droppelt langs hun lenden oud, verstijfd; Willig trekkend aan de stangen gaan twee ruinen, bruin behaard, hunne stille slentergangen, een van stap, langsheen de vaart.…

Jouw afdruk ingebrand in de balkonstoel een heleboel liefde bleef daar kleven ook al scheen de zon maar even.…

Niemand echter zou ooit weten, welke woorden zijn vervangen en hoe ik in onvrede heb zitten zweten, om het papier met de juiste woorden te behangen.…

Ons land mocht de warmste dag ooit beleven de Spaanse Costa' s waren tot bij ons gedreven de temperatuur steeg boven de 40 graden voor onze landgenoten moeilijk te verdragen 's nachts draaien en keren , niet kunnen slapen 's morgens bezweet opstaan en blijven gapen oververmoeid en loom aan je werk beginnen het maakte je op de lange duur buiten…

Gisteren ruzie, alweer verdwijnend tussen coulissen, doek dat viel voor het gebuig van de speler, reprise, zweet in zweet uit de kleedkamer van de ziel, hij weet: zijn spel was slecht maar god verdomme het publiek Het leven als toneel of film, en niemand weet meer beter, tenzij een ander iemand roept cut, of eenvoudiger kut en terugkeert…

de strekel scherpt tevreden kijkend kauwt hij en perst een straaltje tussen zweet en lange halen door…

Poten in de klei Zweet dat langzaam Naar beneden rolt Niet gezien, niet gehoord Hoe jij en je werk Zijn uitgehold…

Vele burgers en kleine zelfstandigen gaan zweten in vriestijd... door banale regels van leiders... die laten lijden!…

Heb meelij met de dichter die na weken contempleren, de hersens nat van 't zweet een avondje van drankzucht, de woorden weer vergeet.…

Het is mooi te weten, In het zweet des aanschijns, brood te eten.…

Jouw onrustig Hart klopt in Mij, ik ruik Je dunne zweet, Mens die mij Gebaard heeft En miljoenen Lichtjaren ver Bij mij Vandaan is…

een kind met grijze haren zweet oude angsten poriën vol van vroeger lopen over het verleden plakt weer als nieuw…

morgen wordt beter de dag voorspelt het altijd maar warmer en heter ik voel de passie zweten mijn lichaam verdrinkt in verlangen naar de dag van... morgen!…

Deze fase is het zagen van stukken uit steen Zweet valt op de wolk in wording Poeder sneeuwt wit op sandalen Buiten waaien zaden golvend door de straten Vragen over een vervolg drijven mee naar een smetteloos huis…

Luisteren naar het levenslied woorden galmen met verdriet bloed zweet en tranen nemen je mee door emotionele banen ze raken je diep van binnen met een snik zingen een kippenvelmoment dat je in een echte volkszanger herkent Nederlandstalig in één woord zalig.…

huilend kwam hij de tent binnen en zakte in haar schoot ineen zijn hart zocht warmte zijn mond zocht troost de tent stonk naar zweet en tranen van degenen die voor hem kwamen zweet van handen die het geweer bleven omklemmen tranen van angst om te doden of gedood te worden hij stond op en liet zijn ogen rusten op haar naakte lichaam…

Zwijgend zweten Beter weten Beter beeld Niet gedeeld Zwijgend zweten En vergeten Is je lot Te zot De geest komt los Wil verlichten Pijn door gedichten Los die tros Zweven over water Van de zoete geest Weg die kater Letterfeest Van woorden en zinnen Liefkozend beminnen Het werk van je hart Taal getart Streling der zinnen…

Dwingend dringend zijn haar bekken verkrampte benen die verwurgen trekken Zweet tussen geplette borsten waarop ik steun half geopende natte lippen smoren mijn gekreun Gelijk in het ritme van de Bolero Parende ongeremd tijdloos geil ineen Zweet laat zilte druppels druipen Langs billen borsten de beslagen ruiten Emotieloos koud klinkt haar…

Ik fileer je hart en laat het bloed zweten trek je aders uit en knoop ze in niets weerhoudt mij van dit alles omdat de intensiteit en liefde nu eenmaal rood is en met het hart wordt ondertekend.…

roest rust op een stuk ijzer rust roest lui maakt niet wijzer voor eens en altijd van stilstand verlost dat heeft bloed zweet en tranen gekost…

het ritme van de rust regeert in rillingen van warmte twee kloppende harten slechts gescheiden door wat huid we ruiken nog naar elkaars zweet…