154 resultaten.
Maritieme mijmering
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 196 Ik ben de zee,
ik omarm alle eindeloze kusten.
Mijn golven en mijn tij
woelen onafgebroken zonder rusten.
Ik ben het water,
al het leven komt van mij.
Maar beproef mij niet,
ik neem het terug in mijn razernij.
Boven mij gaan de dag en de nacht,
de zon rijst uit mijn schoot,
de wolken zijn mijn sluier
en ik behoed de maan voor de dood.
Je…
jeugdherinneringen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 209 regelmatig
denk ik terug
aan hoe het
vroeger was
recht in een
bui van nostalgie
mijn kindertijd,
hoe mooi die
eigenlijk wel was
onbekommerd door 't leven
geen zorgen
en mijn ouders
altijd aan mij zij
samen met mijn vriendin
een tent maken
in de tuin,
stripverhalen lezen,
een hele middag lang
of samen op de fiets
rondjes rijden…
Aanzoek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 557 Hendrik-Jan, die de schoonheid bemint,
zegt 'r: 'Trouw met me. 'k Geef je een kind.'
Ze stemt toe en terstond
willen beiden een hond
ten geleide: de liefde maakt blind.…
Onverschillig vergaan
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 172 Schimpende schoonheid voor de spiegel
de leeftijd met tanden des tijds heeft
het lichaams uiterlijk verweerd en vergaan
plastische oplossingen van borsten, buik en billen.
Wankelend op wrakke enkels, gepropt in
Spike heels Prada’s. Zijden kousen met glitter
omspannen stijve kuiten, levergevlekte handen
glijden langs volvette uitgezakte heupen…
FRANK VAN VLERKEN, REGISSEUR, OVERLEDEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 871 Er staat 'n man wat schuchter aan de kant
hij kijk nieuwsgierig door de coulissen
naar een hemels paradijselijk podium
waarop vele kunsten worden vertoond
Ontdaan van alle aardse lasten voelt hij vrij
zich stukje bij beetje, stapje voor stapje
voor het voetlicht te treden en te zeggen
"Dat kan beter, mijn naam is van Vlerken
Ik ben regisseur…
Bij de Sloot
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 363 gedichtje bij de sloot II
Ik zit bij de sloot
met een blocnote
het geheim van het leven
wordt me geopenbaard
ik ben in de hemel
en daar hoor ik thuis
in dit aards paradijs
het leven gaat als een wolk
voorbij
na de donderbui
komt rust en zonneschijn
dat is mijn geheim…
Dode ogen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 358 Op water blauw
Als azuur varen
Sloepen heen en weer -
Als klompen met
Of zonder zeil
Zoeken zij hun heil
Op 't allermooiste meer
En ogen verblind door
Zoveel schoonheid
In een uitdrukkingsloos
Gezicht lijken dood en
Voor zoveel moois gezwicht
Italië, Ledromeer, zomer 2012…
Uitdaging
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 156 Ik daag haar uit
zo goed als ik kan
toch geef ik me
niet snel gewonnen
zo heeft ze mij al tuk
nog voordat
de dag goed en wel
is begonnen…
ZEE
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 273 Bulderend
witgekopte golven
overspoelen het strand
kinderen van de vloed
ZEE…
Ha,ha
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 489 Zij kamde mijn haar
dat doet mij goed zei ik
natuurlijk zei ze
de mannen moeten langer
de vrouwen hun haar laten kammen
dan zouden ze niet zo "verrückt" spelen
de meeste mannen hebben toch een "spleen"
maar hoe komen ze aan een vrouw
om hun haar te kammen vroeg ik
ha, ha lachte ze…
zeewind
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 242 zeewaterwind zweept
golf op golf woest
tot zoutige vlokken
en wij
schuimwind vangend
wij lopen daar
tegenwind treitert ons gelaat
zoutvangende wimpers
als vegende wissers
met zachte zee ogen
hand in hand
lopen wij daar
gehoorgangen gehuld in geraas
de adem afgesneden
lippen opeen geperst
de tanden zandknarsend…
Tot twee maal toe in augustus twee duizend twaalf
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 79 Een kristallen bol in beige,
aan de horizon,
waarover een waarzegster zich zou buigen,
stuurt 'geheijme zinne' door de blaadjes heen.
Een hoge bewolking en nevels verbreden haar schemer
tot een labyrint in Edelweiss,
een kruidig cryptogram;
als weerlicht door een camera vereeuwigd.
Zij schenkt nog ongedachte perspectieven
aan degene die…
Gesprek over mijn brein
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 190 (...) Dus dat kan ik niet meer?
- Nee. Sorry.
- En analytisch denken?
- Geen sprake van.
- En dichten?
- Dichten?
- Ja. dichterlijk denken.
- Dat kan altijd.…
zuster Ursel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 279 (in haar glimlach zweefden vlinders
ze braken één voor één uit hun bescheiden glans)
in haar handen blinkt een steen
zacht gemaakt door broze woorden
op een dankbaar stuk papier
buiten
waar de vogels al mijn loflied hoorden
bloeide warmte
over alles heen
en ik ben klein, ik draag een stil gebed
dat vastgezet door haar belofte
als…
De wachtpatient
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 154 Ik ben de wachtpatient
ik zit al een tijdje te wachten
ik hoor "de dokter komt zo"
maar ik ben de wachtpatient.…
stille kus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 259 lug stink
grond suur
ek dink
lewe duur
reën val
blom dood
ek mal
lyf bloot
jy gaan
elke keer
ek bly
val neer
lig aan
ons doen
dag maan
my soen…
Kameleon*
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 4.125 In de kringloopshop een beduimeld boek
dat zich lui eensklaps in mijn handen vlijt
en mij terugvoert naar een kindertijd,
een boerderij, mijn broer in de zithoek.
Wij lezen, jij bent het die ons stoer leidt,
de schipper, leidsman met de grote broek
die - het roer stevig in handen - ons kloek
voorgaat, de weg wijst in al zijn goedheid.
Van…
Mijn heerlijkheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 109 Ik duik weer in de herfst,
dat is mijn heerlijkheid.
Het is niet triest of weemoedig,
maar ik geniet
van het schrale zonnetje
en van de schrale wind,
die de bladeren doet ritselen en ruisen,
mijn stemming kan niet meer vergruizen.…
Van gisteren ben ik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 231 Van gisteren ben ik
En niet van vandaag
Geketend aan mijn verleden
Getekend tot op vandaag
Thema: PTSS…
Bedenkingen 9
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 167 Vroeger
was het aangebodene welkom en men was verheugd
aanvaardde dankbaar met verblijde ogen
Heden
wordt het aangebodene aarzelend geaccepteerd
dan wel direct geweigerd met argus ogen…
Kastanje gebruind haar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 118 het waren niet alleen
je hand en ogen die me wenkten
ook die wolk kastanje gebruind haar
dat ongeordend krulde
in de late avondzon
van een eindeloos lange zomerdag
je lach had nog dat
zinderende van de middaghitte
in een trillend zwoel geluid
jij pakte volledig uit
na jouw weergaloze presentatie
koesterde ik vol liefde je warmrode…
Vermoorde engel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 541 (voor Sharon Tate (1943 - 1969))
De toekomst leek schijnend tot ver over de horizon
je pronkte met babykleertjes en je glimlachte
als een filmkoningin, die het geluk had gevonden
in je man Roman Polanski, die je verafgoodde
Je droomde 's nachts van zijn tedere aanwezigheid,
wanneer hij weer moest overwerken in een verre plek
of teveel was…
ritueel slachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Ben je een koe, een geit of schaap,
dan mag je toch niet te lijden,
we willen met verdoving
dit zonder meer vermijden.
De dieren hier ter sprake,
die hebben ons verteld,
dat het geweldig zeer doet,
wanneer je wordt geveld.
We zijn toch geen barbaren meer,
zouden we kunnen zeggen,
je kunt het dier toch veel humaner
het loodje laten leggen…
De herenfiets spreekt
gedicht
2.0 met 6 stemmen 6.438 'Madame, mijn spaken zijn gekraakt
sinds ik hier sta, mijn zadel raakte
kaal, mijn stuur lijkt nog wel stevig
maar ik sta aan de brug geleund voor eeuwig.
Daarom, Madame, wil ik u vragen
het roesten samen te verdragen
want ook het slot dat in mij knijpt
grijpt ons dan beide tegelijk.
Mijn bel begint zelfs te verruwen
laten wij samen zijn…
Scheve Toren van Philips
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 432 In Eindhoven zag ik een liftschacht staan.
De poging om een oud kantoor te slopen,
Is helemaal niet volgens plan verlopen,
Waarop bij mij een licht is opgegaan:
Zo’n afbraakklus, zo krijg ik in de gaten,
Dat moet je aan Al Qaeda overlaten.…
Zomernacht
poëzie
3.0 met 2 stemmen 808 De blanke mane
Licht overal
De donkre lanen
Staan langs de wal;
Boomtoppen drinken
Het zilv'ren licht
Beneden zinken
Schaduwen dicht.
Maar midden in de
Betovering,
Waar beuk en linde
Te dromen aanving
Dalen drie zware
Klokslagen neer;
De kimmen klaren...
De dag keert weer...…
Het zal geen klap geven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 172 Ik loop zeven keer rond de molen.
Mijn enkels gebonden.
Die steen is een verzoeking.
Ik hang mijn zonden aan de wieken
en wil eerzaam sterven,
verlost van het spleen.
De molenaar schudt zijn kop
-Wat moet ik met een martelaar,
wat is dit voor land
waar iedereen mag malen,
bestaat er nog zoiets als boerenverstand? -
en steekt een…
Over schik maken.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 192 Er zijn nog volop gratis zaken,
Bijvoorbeeld het ouderwetse schik maken.
Met een blik
Maak je al schik
Of anders over de hik.
Of heb je je buik al vol
Van gratis lol ?…
LEVENSPAND VAN MORGEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 380 Op de scherven van m'n leven
bouw ik een nieuw fundament
voor m'n levenshuis van morgen
ook al is die toekomst onbekend
neen
ik wil geen nieuwe palen, vers cement of zand
juist dat ouwe, dat eigen, vaak kapotte
zal ik koesterend liefdevol lijmen
tot 'n trots en stralend vernieuw levenspand
Deze hartenkreet draag ik op aan Michel…
af
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.061 een baan
een passie
een leven
mijn leven
mezelf
mijn leven
verliezen
of
met passie
kiezen
voor vergeten
tijd
vergeten liefde
wie mij kent
weet
wat ik verlies
nu ik kies
zij weten zo
zoveel meer
dan ik kan zeggen…