zuster Ursel

(in haar glimlach zweefden vlinders
ze braken één voor één uit hun bescheiden glans)


in haar handen blinkt een steen
zacht gemaakt door broze woorden
op een dankbaar stuk papier

buiten
waar de vogels al mijn loflied hoorden
bloeide warmte
over alles heen

en ik ben klein, ik draag een stil gebed
dat vastgezet door haar belofte
als mijn wervels is

los en vast
en boven al
een rots in mijn gemis

Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...ht.php?fotogedicht=zusterUrsel

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 5 september 2012

acm.visserquicknet.nl

Biografie van deze schrijver

zuster Ursel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 4 stemmen 279