Alle inzendingen, jaar 2005, week 11

Een vrouw in de bloei van haar leven Heeft 'n cardioloog laatst geschreven: 'Ik heb u zo lief' Maar 't was wel naïef Dat zij hem haar hart wilde geven…

ik zie nog haar handen bezige handen, nooit in rust breiden, verstelden, keerden, haakten de sluipende uren, intens bewust wakend op de zachte kinderlijven diep in slaap, naast elkaar gevlijd soms er even naast, ruiken aan de geur van onwetendheid waakzaam ook haar oren negerend het versneld gedreun van haar lijf, op haar hoede schrikkend…

Er viel een stilte. Onze ogen kruisten. Ze rilde en mijn hoop sloeg om in duizend doden. De houten vloer, die al jarenlang paren had gedragen, bleek nu, een donkere zee van vrees en afgang. Opnieuw wisselden onze blikken, nu alleen wij nog beiden wachtten en haar rode plooien van haar jurk eenzaam zaten te lonken, knikte ze onzichtbaar…

Jaren die beginnen te tellen. Een spiegel die niet liegt. Hangende vellen, make-up die bedriegt. Voor haar verjaardag vraagt ze een botoxfeest. Haar hardhorende man knoopt deze wens in zijn oren. Want hij houdt van haar het meest, en doet alles om haar te bekoren. Eindelijk de dag is gekomen. Vol verwachting klopt haar hart. Ze hoopt dat…

ik ging naar bed, omarmde mijn symptomen met bonzend hart lag ik op de matras gedachten klonterden tot een moeras ik hoopte dat het bloed in mij bleef stromen ik draaide om, maar slapen deed ik pas nadat ik tot het inzicht was gekomen dat 'werkelijk' zich afspeelt in mijn dromen en 'leven' slechts een schertsvertoning was die ogenblikkelijk…

langs donkere gordels en kale top kijk je tegen de berg op verlangend de hoogte te krijgen aan de voeten het moeras van de stilte uiteindelijk zit er maar een ding op genoeglijk rondsoppen en niet denken aan toppen…

Wat het voor moest stellen was niet te zien, een verzameling sloopafval bij elkaar misschien. Echter de kunstenaar was geraakt in zijn ziel toen een bezoeker ontdaan tegen hem uitviel: "hier wordt de echte kunst mee vermoord!" Waar de kunstenaar gekrenkt op antwoordt: "vind je het niet erg als ik dat verwerp, want kunst is het verhaal achter…

Kon ik jouw dromen maar vangen, als jouw ogen weer triest kijken. Mijn hart vervuld van verlangen naar de liefde die mij heeft doen bezwijken. Kon ik jouw muur maar slechten die jij nu om je heen hebt gebouwd. Ik wil er voor vechten zodat jij mij weer vertrouwd. Kon ik je gezicht maar weer strelen alsof we nog gelukkig waren. Ons leven…

Verspreid door wind Breidt het groen uit De korrel zweeft op blaasjes Verscholen in een bloem, een schutblad Soms, door toeval vervoerd Vindt hij de stempel Zoals bij een maïskolf Een kam die in een bundel hangt Maar de wind verspilt hem Zijn olie en eiwit Waar de plant voor in de buidel graait Dus wenkt hij de gonzende bode met een…

Op een zee van vele talen Dobberden we door de stegen Zagen marktlui vis afwegen Dreven we langs glazen schalen Op San Marco aangekomen Door handtamme duiven wadend In het flitslicht zonnebadend Zag ik Byron verzen dromen Nadat we in winkels doken Door vergulde zalen dwaalden Tintoretto’s Paradijs Snelle vaporetti haalden -Zeer verzadigd…

Een scheepskok aan boord van een stoomschip die liet eens verbranden zijn krielkip liet borden niet leeg want iedereen kreeg daarvoor in de plaats toen een zalmsnip.…

't was een doodgewoon ontwaken voor de wekker ik stap uit bed ik kijk om en verdomd daar lig ik nog lijkbleek, open ogen en mond dit is het dus, denk ik ik ben dood…

Lentezon, jij lokt veldmuizen uit hun hol en inspireert buizerds…

Een storm van laaiend licht stond voor Zijn aangezicht toen Hij het machtwoord sprak toen Hij sprak er zij licht. De ruimte ging bestaan en in de ruimte sprak Hij de sterren en de maan al wat Hem niet beviel dat liet Hij weer vergaan. Ik hou van gras en vogels van vissen - van eb en vloed zei Hij - de aarde is goed Ik rust hier wat…

Je voelde je bedrogen Omdat ik om een beetje tijd vroeg Je dacht dat ik een ander zag Maar aan jou heb ik meer dan genoeg Het doet pijn om te voelen Dat mijn vertrouwen wordt gewantrouwd Ik wil tijd om uit te vinden Waarom je zo’n wantrouwen heb opgebouwd Heb ik me verkeerd opgesteld Of zeg ik soms de verkeerde dingen Ik heb altijd de…

Over de huizen - de kramen op de wind over de rivier sneeuwt ijl het carillon De Geuzen zyn in de Bommlerwaard gevallen zy hebben my ontnomen met syn allen een hupsche Schans .. Naar de horizon tuimelen de klanken de zwarte kartelige rand der strenge Veluwe over de groene golven van de Zuiderzee De Geuzen zyn .. Over de terpen van…

(met dank aan Roger Wastijn) wij zijn reizigers in de tijd met bagage op de rug we hebben maar een enkeltje en er is geen weg terug de zogenaamde tussentijd van altijd onderweg is niet veel meer dan vluchtigheid waaraan men gaarne hecht we zijn niets meer dan reizigers op doorreis in de tijd de één bereikt het morgenland een ander…

Man zit in park, man leest een boek, man kijkt in lucht, man heeft een hart. Man pakt een pen, man denkt diep na, man schrijft iets op, man heeft een ziel. Man staat weer op, man krabt aan hoofd, man gaat naar huis, man heeft geen vrouw.…

Vandaag schrijf ik mijn duizendste sonnet: ik kan het niet, en zal het ook niet kunnen, zo stelt het rariteitenkabinet dat 's lands subsidiegelden goed moet runnen. De literaire opperste sovjet verzocht ik mij een werkbeursje te gunnen. Ook dit jaar zei het Fondsbestuur weer 'Njet', omdat mijn werk zo afsteekt bij het hunne. Ik had er…

Nors zwijgend sta ik aan je graf, ik heb een roos op je steen gelegd. Ik ben stil, stiller dan ik ooit was, want feitelijk is alles al gezegd. Je dood kwam te vroeg en was laf, maar misschien zie ik het verkeerd. Ik zwijg maar ... ik pas, ik word door onzekerheid verteerd. Met mijn whisky in gedachten verzonken, hang ik aan de bar, en wordt…

Ondeugende ogen die naar me staren, net zo ondeugend als zijn lach. Nog klein en nog jong van jaren, genietend van iedere nieuwe dag. En áán gaat de tv, álles aan de kant. En Geertje zegt: "Opa, hollen met die band"…

In tegenovergestelde richting volg ik de sporen in de sneeuw en krijg zo inzicht in jouw bezigheden, in al je doen en ook je laten. Ik zie de beelden van het hier en nu en waar in het heel recent verleden, iemands levensloop de jouwe heeft gekruist, daar waar twee aparte maten vlak naast elkaar hebben gestaan. Twee individuen die gezamenlijk…

Het land lekte laveloos haar liefde naar de sloten die onverzadigbaar gulzig slordig dit genot, zo dierbaar vermorsten. De zotte glimlach hief de tederheid naar een verzakte plank bedwelmd door handgewassen stank Voorbij, te snel voorbij, gleed de lente heldhaftige haver groette het gerst dat weelderig opschietend het verst in wasdom was…

Stralende ogen zien verloren verlangen zij winnen liefde…

ik kus je het aards paradijs de hemel die ons heeft ontbroken altijd was er het vage vuur waarin een misstap in pijn werd gewroken jij was de rib die God heeft genomen ik voel het gemis van wat mij is ontnomen de cyclus is rond als de maan er weer staat in eeuwigdurend herhalen blijft ons verlangen steeds stralen kom vlug mijn…

‘s Avonds als ze wakker ligt In lange stille nachten De echte wereld achter zich Verzonken in gedachten ‘s Avonds als ze slapen wil De rust maar niet kan vinden Donker, koud en ijzig stil Zoekt zij naar haar beminde ‘s Avonds in haar warme rust Droomt zij van ware liefde De minnaar die haar teder kust De prins die zij verdiende…

Ik strijk de kreukels uit mijn hart Hang mijn tranen nu te drogen Bleek elke donkere schaduw wit Strooi pretletters in mijn ogen Ik geef mijn mond een glimlach Laat me met energie doorstromen Gooi alle pijn en hoop overboord Samen met mijn verloren dromen Ik laat mijn ziel een tijdje rusten Veel meer nodig…….. heb ik niet Doe mezelf…

Het kan zo'n anderhalf seizoen gaan duren -Met heel veel mazzel twee welhaast wellicht- En dan wordt al wat Blind werd toegedicht Weer teruggedraaid. Zo werkt dat met besturen Het is vaak zeer divers wat trainers trachten De overeenkomst zit in 't onvolbrachte…

Je bent de wolk die de zon streelt in mijn azuurblauwe hemel... Hogedrukgebied…

Onwetendheid en onschuld zijn als een helder stromende beek tussen bergen van list bedrog en onrecht. Het wordt pas eng wanneer de beek opdroogt zoals een korte regenbui in een woestijn van verderf.…