Alle inzendingen, jaar 2014, week 22

Met dit bewijs werd toegegeven Dat je een apparaat had afgegeven. Maar in de tussentijd Was je wel je radio kwijt En moest je maar zien te overleven. Kreeg je ook zo iets Bij het inleveren van je fiets ?…

Onder glanzend blauw staan hoge dennen roerloos, kraken welluidend. Vermaak in stuifzand: speels lachend knielt de moeder bovenop haar zoon. De fazant snelt heen: een wijnrode vlek verzinkt in het hoge gras.…

Het voelt me aan als irritatie, wanneer men telkens vraagt, hoe of het je vergaat, het voelt als verraad, wanneer het antwoord telkens weer als " goed" wordt verwoord. Toch is het niet, zoals het hoort, maar weet je, wanneer je echt luistert, haal je toch de waarheid wel boven water, of kan die beter bij de vissen blijven, tenzij die,…

Wanneer alle neuzen, dezelfde kant op zouden staan, zou geen mens meer de verkeerde kant op gaan! Echter, zouden meningen onvoorstelbaar infaam als bommen de gemoederen inslaan Dan maar beter met een goed geweten, je neus in andermans zaken steken!…

Je ogen zijn een landschap. Het blauw is de lucht, De bijtjes van goud. Ik ben verloren in dit landschap, Waar ik zo van houd. Je wimpers zijn lang en zwart, Zachtjes strijken ze langs mijn wang. Ik voel je adem als een koel briesje En ik voel me gelukkig, Maar ik weet, het duurt niet lang. En ’s avonds, naast elkaar, Op onze rug in het…

Jij bent die je bent En toch zie ik niet direct De persoon die zich Diep in jou verbergt; Hoeveel lagen moet ik Afpellen van jou, De mens die voor mij staat, Om te komen tot het wezen Van wie jij ten diepste bent - Om te kunnen zeggen Dat ik het ben Die jou het allerbeste kent…

De natuur is voor iedereen een onuitputtelijke bron van inspiratie zo ook voor de schilder die zijn penselen doopt in alle kleuren van de regenboog en haar schoonheid vastlegt op het witte doek maar het geldt ook voor de dichter die z'n potlood slijpt en ons met de mooiste gedichten verrijkt zo laten zij alle facetten zien van de natuur…

Ze was een sterke vrouw, verzorgde trouw tot aan hun dood haar ouders. Nu is ze zwak en oud, nimmer getrouwd en wordt verzorgd door ouders. Wat heeft ze veel gemist denk ik, wat lijkt ze op mijn moeder. Dan weet ik dat Híj bij haar is, ik zie hen als een paar. Heel even voel ik me een kind dat bij haar ouders is. Zal ik…

De Duitse D-trein denderde Dordtwaarts door de desolate Drechtstreek. Daar dropte de degelijke dubbeldekker de Dortmundse diëtiste Dorothea. Dordrecht! Drie doldwaze dagen doorleefde de doortastende dikke Duitse dame daar. Die deden Dorothea denken dat Dorothea droomde! Dolhuis, Drievriendenhof, Dordtevaer. Daarna Drierivierenpunt. Diverse Dordtse…

Die ene wenkbrauw van jou Die je fronsend optrekt, Die ene scheve blik Die geen enkel vertrouwen verraadt, Ogen die langs me heen kijken Om me vooral niet te hoeven zien Woord dat waarheid is Maar nu nog te zwaar - Te zwaar in ieder geval Om rechtstreeks in mijn gezicht Te laten exploderen, Vertrouwen dat er van Jouw kant nooit…

ze kreeg het al met haar geboorte mee als kind op school niet te houden en bleek ze dol op woorden verzinnen onderwijzers lagen in een deuk bij werkbesprekingen en noemde haar spreektaal voor een kind ‘vindingrijk’ ze begon vroeg koesthouwers te slikken zoals ze medicijnen benoemde en schold jongens uit voor kutgrijpers en befbeesten…

Op gezette tijden heb jij slechts tijd voor mij! Door jouw leven te leiden onbekommerd en vrij Reken er dan ook op dat ik dat zo doe Want alleen op je wachten daarvan word ik zo moe Gewoon een beetje aandacht voor elkaar Ja natuurlijk dat weet je als het moet sta ik voor je klaar!…

Er waren vele liefdes er bestonden kleuren namen zonder namen, plaatsen zonder tijd maar alles verbleekte, in het zicht van dat éne Licht.…

ik hoef je hand niet te lezen om jouw toekomst te weten alles wat daar staat heeft gisteren en vandaag al geschreven die lijnen wijzen de paden aan die wij morgen hebben te gaan alleen in je ogen vlamt hoop en vertrouwen omdat wij op elkaar kunnen bouwen…

Een nutsbedrijf dat in mijn buurt ging spitten Trok in een gasbuis onbedoeld een gat Waardoor een modderstroom vrij toegang had En velen lang zonder warm water zitten Allicht heb ik de dader niet verguisd Want ik was net een dag ervoor verhuisd…

Gewassen kersen liggen niet erg lang zo kriskras door elkaar op 't glazen schaaltje. Ik pak er een bij 't steeltje, die een staaltje van hangen weergeeft met subliem gehang. Dan glipt hij door mijn lippen. Een ophaaltje, en los. Zo neemt mijn tong hem in de tang. Ik voel je, kersvers vruchtvlees, langs mijn wang en tandvlees schuiven; mijn…

Een kopje koffie op bed, Vers gezet Een snelle zoen Stiekem Een aai over je bol Snel Een glimlach Dat soort dingen, kleurt je dag, Das liefde! Met een grote L…

Als de bezorgdheid, om de zorg, niet zo groot zou zijn, zou dat een zorg minder zijn!…

Ze krijgt geen honderd slagen met een zweep En wordt gelukkig ook niet opgehangen. Ze houden haar niet langer meer gevangen, Ze zetten door het vonnis nu een streep. Wat zijn ze daar in Soedan toch humaan…. Als ik haar was ging ik daar snel vandaan.…

Ergens wacht een melodie zo schoon van kelk en kroon weerspiegeld op een lenteblad een portret van bloeiend vuur en levenskracht een hart van tijd zo teer, zo zacht maar vol van leven vol van pracht in wind en onder sterrenlicht een lofzang op papier gedicht.…

Deze les Gaat over de geest in de fles. Profeten Hebben het geweten De geest moet uit de fles. Laat je niet flessen Met al die geestelijke lessen.…

De Griekse zon klimt. Stijgt hoger en hoger. De wind is al gaan liggen. Het is middag geworden. Mykonos sluimert. Mensen dagdromen. Ons schip slaapt. Veilig aan het anker. Ruimte lijkt hier ruimer. Tijd tijdlozer.…

Ik heb iets onder de oksels sprak Iep tot Olm. Ik weet niet wat het is maar het jeukt en ik voel me ziek. Olm schudde zijn kruin toen hij Iep bekeek. Je toestand is kritiek, het rode kruis is al geweest en heeft iets op je bast gekwast maar wat er gaat gebeuren, ik weet het niet. Zeg Iepje, weet jij waarom die wilgen zo treuren…

het water stroomt nog slechts door kanalen van het internet het is te veel en je kan niet meer zelfs niet meer zonder het met je ogen open voel je de zomer echter je surft verder op het net maar je voelt de warmte van de zon voorbij je vierkante horizon maar dan laat je het gebeuren uit vage beelden zie je het landschap kleuren waarbij…

De meningen-mitrailleur staat bij velen op scherp Doelgericht schieten smoelgericht kapot maken en heel veel losse flodders of te wel impulsief schieten op datgene wat in de basis nog niet eens in stelling is gebracht wordt verkracht met het schreeuwerig loslippige ondoordacht beantwoorden door maar te schieten, schieten en nog eens schieten…

Ik besta in het uur dat wacht Handpalmen wuiven mij van verre toe Mijn ogen reiken duizend ramen tegemoet Schampen langs heuvels van gebalde pracht Er ritselt water in kleuren van gesmolten lood Een deining smoort tegen de veilige oeverrand Het gouden licht getuigt van een afwezige dood Ik mompel duizend namen op voorhand Rollende kiezels…

Ouderen zijn niet snel van hun stuk te krijgen 'n stevige, 't langstlevende en groeiende doelgroep nu er net niet bij in het Europese Parlement mogen de andere partijen hen vertegenwoordigen in naam van 't Christendom, 't Socialisme, 't Nationalisme wat ook voor senioren opgaat, alleen anders we zullen het zien, we wachten het levendig…

Van God hadden ze nog nooit gehoord En toch beleden zij hun eigen religie In het diepst verstopt, In het hart van hun bos Kwamen zij heimelijk samen Om hen die zij als goden zagen Te eren met woorden en gebruiken En samen volk te zijn In het hart van de natuur, Hun eigen bos, parel van Schepping, beschenen door Het nachtelijk schijnsel…

Ik heb je niet bewust gezien, Je aanwezigheid niet waargenomen Maar toch moet je me In het voorbijgaan Hebben aangeraakt, Want zoveel energie als nu Heb ik nog nooit van mijn leven Door mijn lichaam voelen stromen En ik weet dat die kracht Uiteindelijk alleen van jou kan komen…

'in de voetstap van gisteren ligt de wijsheid van vandaag...' ik heb een steen geraapt en teruggelegd gezegd wat enkel woorden doen een oud blazoen geraakt en naakt mijn speerpunten berecht maar meer nog huiver ik, in stil respect uit mijn hart lekt bloed, ze druppelt slag voor slag langs leven en de lijdensweg van alledag…