Alle inzendingen, jaar 2014, week 29

Voor onze zoon Rik * 25-07-1990 + 25-07-1990 Vierentwintig jaar geleden is het al Dat we jou in schoonheid kregen Jij knappe zoon ons in droefenis gegeven In de voorlaatste week van de zevende Maand van het jaar dat nooit zal worden Vergeten - we hebben je in liefde ontvangen En zachtjes aangeraakt, tranen gehuild Omdat wel je…

In dit eenzame veengebied Liggen de wortels van wie ik ben; In dit troosteloos decor, Zelfs onder de laagste turflaag Liggen de rudimenten van De mens die ooit ik zou heten, Gedoold, gezworven heb ik hier Mijn leven lang, ook toen ik er Allang niet meer verbleef, De brandende zon die salamanders Het leven benam heeft inmiddels…

welke ons hart hebben geraakt zij droegen hun eigen kleuren over ruwe weidse velden die niet door hen was overzien zij hebben hun eigen blaadjes niet zelf gesloten in het licht dat scherper was dan de bliksem waar de donder altijd hoorbaar blijft tranen zijn er niet voor niets en voeren emoties af zolang ze af te voeren zijn uit het…

in zijn ogen donker wimpers zo lang als die van een vrouw las ze de belofte die hij waar zou maken in sprookjes van duizend en een nacht…

Zij kijkt mij aan Met haar heldere ogen. Zij maakt haar witte haren schoon Met haar zachte tong. Ze ligt op haar rug Vol vertrouwen. Ze lijkt te slapen Maar is altijd waakzaam. Als ik haar naam noem Miauwt zij en kijkt naar mij. Na een uitgebreid maal Gaat ze voldaan naar buiten. Een wit licht In de donkere nacht.…

zou nederigheid mij op de knieën krijgen ik die leef van hovaardij denk dat ik u schoonheid bied door woordjes op een mooie rij zinnen met mystiek geladen waarvan u de kracht moet raden conclusies die ik formuleer ze als waarheid presenteer ik ben niet beter dan mijn lezer vergeef mij ook de schijn mijn enig doel is alles…

Een ALDI-mastodont is uit de tijd Omtrent zijn zaak kan ik slechts lovend spreken: Een ideaal adres in krappe weken En Mekka van obscure zoetigheid Dus ik gedenk zijn leven, werk en wedloop Als ik zijn Trauben-Nüss-chocla-tablet koop…

Een enk’le kaars, een prentje met een lach De mensen brachten één voor één een groet Ze leefden mee en gingen met de stoet het kerkhof op ten afscheid op die dag. En ik? Was ik het die het antwoord wist? Ik stond met lege handen bij de kist.…

In staalharde kasten en onkreukbare kluizen slaapt de glitter van de decadentie pronkjuwelen van de liefdelozen gekocht met bloedgeld vaak in angst gedragen luchtkastelen zonder bewoners de glans wordt in muren gemetseld - de leren huid van praalzieke patiënten - de regen doet wat hij altijd al deed vallen, eindeloos vormloos vallen de…

Knibbel, knabbel, kruisje Wat krabbelt er in ons huisje. Een muisje zo te zien Aan de elektriciteit misschien Van onze wasmachine. Muisjes staan van nature Wel voor hetere vuren.…

mijn droom waarom maakte je me wakker al mijn liefde tevergeefs mijn droom blijf mij bij blijf bij mij…

In de stralende morgen glijden verdwijnend purper en pas geboren platina naast elkaar voort worden samen verdreven door alles verwinnend goud blijde glans spreekt van een nieuwe dag met God waarbij Zijn kind liefdevolle zorg kan ervaren de moed zal hebben het kwade uit te dagen tot voortdurende strijd moge een ieder het Hemelse Koninkrijk…

al lijkt de aarde nog zo hetzelfde toch is dat het niet ondenkbaar is het bloed dat sinds jaar en dag vergoten wordt om dat ene stukje dat noch aan hem noch aan haar toebehoort maar aan ons allemaal…

Mijn hart, heel groot, heel warm heel open Is vol en leeg op hetzelfde moment Vol met liefde die er ooit is geweest Leeg met liefde die was maar niet mocht zijn Mijn pijnlijk grote liefde, Niet werkend, frustrerend Verbroken door mijn verstand Maar een leegte achterlatend Niet leeg omdat wat was weg is Maar leeg omdat het groeien ervan…

Bar en breekbaar kan de dag vaak zijn Bergen en dalen, ups en downs en de valkuil komt in al haar venijn. Mijn stel ware vrienden daar trek ik me dan aan op Wat kunnen warme en begrijpende harten me slepen tot de hoogste top. Schattige lieverds, ik kan jullie nooit genoeg danken In voor en tegenspoed samen een potje janken. Soms past dan…

De strijd tussen de tijd en de tijdloosheid kent geen wortel en geen voleinding de eeuwigheid is een ladder zonder beneden of boven het water en het gewas hebben hun grensgeschil nog niet beslecht ontoegeeflijk en hardnekkig verschuiven dagelijks de linies zo nu en dan valt er een donderklap dan dreigt de hemel schichtig zoeken struik…

ze wist zich al afgewezen voor ze eraan begon toch liet ze zich door niemand weerhouden haar vreugde was dan ook van korte duur gevoelens van haat overspoelden haar ze kon ( wilde ) niet loslaten….ze hield vast en haatgevoelens zijn sterke emoties bovendien projecteerde ze deze gevoelens op de verkeerde zoals meestal gebeurt afgewezen…

Mensen die van alles Op elkaar hebben aan te merken, Oordelen zonder elkaar Echt te hebben gezien, Alleen maar door elkaar Heen hebben gekeken om te zien Of hij met wie je van doen hebt Geen stiekeme spelletjes speelt, Achter jouw rug om, Rug die je hem al hebt toegekeerd Zodra je hem ontmoette - Waar gaat dit leven over Dat…

Mijn moeder is dood voordat ik de telefoon nam om haar te bellen bedacht ik dat mijn moeder is er nog dat is nu eenmaal zo ze is er als ik mijn koffie drink of dat patatje met eet nog voordat ik het weet hoor ik haar zeggen dat ik mijn mond moet vegen dat maakt dus dat belletje volstrekt overbodig.…

Heb het land inmiddels wel gezien, Alle continenten zoetjes aan Achter mij gelaten - Ben eigenlijk wel uitgekeken Op die eindeloze wisseling Van zomer en winter, Lente en herfst, Ben de zee nu ingelopen, Drink me laveloos aan water En ga met volle tevredenheid De oneindigheid in, in deze Zee zonder einde…

17 juli 2014 MH17 mensen op weg met een goed gevoel in gewoon een vliegtuig met ongewone bestemming gewone mensen met een doel Vele dromen letterlijk uiteengespat een grote droom vervlogen door een stelletje idioten dit had nooit gemogen Zoveel mensen met immens verdriet voor nu en de rest van hun leven wie heeft dat op zijn geweten wij…

straks zal ik mij neerleggen in grote ernst de dood verblijden met cirkelende tijd maar nu van mij tot jou wil ik dansen en in het minste ogenblik -zo dicht bij jou gezeten- wil ik meeuwen vinden in elke lucht een zachte galm van dag naar duin levenswarm als wind ontvangen…

Libido is pure lichaamskracht, de geilheid van onze aarde, die het dier doet leven in de mens. Gebido is zuivere geestkracht, de oerkracht van de hemel, die de mens doet leven in het dier. Strijd tussen hemel en aarde, is strijd tussen gebido en libido. Libido is de vader van angst en geweld. Gebido is de moeder van geluk en vrede.…

De tijd vliegt, maar toen zag ik dat niet. Mijn leven was een achtbaan, met speed, drank en wiet. Twaalf jaar van mijn leven dwaalde ik af naar beneden. Wat zo onschuldig leek, Beheerst mijn leven tot op heden. Negentien jaar en daar zat ik dan, een studentenkamertje in de binnenstad. Ik herinner me nog goed, dat ik toen toekomstplannen…

Je zo weinig mogen vertellen, want je bent die sleur zo moe Vaak is het dus verzwijgen of wat faken, ach zo komt het niet echt goed. Jij was steeds mijn steun of meer nog mijn grote toeverlaat Het respect voor je primeert wel geen excuus voor domme praat. Fake it till you make it; doorgaans boekt het resultaat Dat zo gekende faken, bij mijn…

speel met mij mee laat onze kunst hen eens verrassen zij moeten op de woorden passen waarmee wij jongleren eerst wat klein spul omhoog in lettergrepen tellen ritme en klank maken muziek door vaardige hand dan wat trager grote woorden zijn dragers van gewichtige begrippen jij kijkt verbaasd als mijn handen stoppen rusten hebben…

Zo’n feestje mocht dan bunga-bunga heten De damesgasten waren eerste klas En dat die Ruby nog geen achttien was Hoe kon die arme Silvio dat weten? Het Hof is in die visie meegegaan Wat is die man een onrecht aangedaan!…

Elke dag zie je ze weer op het journaal er zijn er nu toch al veel meer als soldaten met hun camouflage pakken bivakmutsen bezetten ze gewapend separaat en adequaat onafhankelijk allemaal hun eigen Checkpoint maar hou ze in de gaten het is wel even wennen maar zo’n ding in je armen vervult je jongens droom je eigen oorlog…

O, lavendel, wat ben je mooi met je paarse bloementooi die als vurige fakkels dansen op het ritme van de wind waarin de bij en de vlinder haar nectar vindt O, lavendel, zo geef je met je schoonheid weer geur en kleur aan de zomertijd…

een bed van rozenvlees doortrekt mijn aderen krimpend van begeerte naar water in de woestijn alle luchten wuiven weg terwijl onze genen zich stempelen in spiegels gelijk van adem en bloed omtrek ik jouw middellijn drink jij mijn zielswater met omarmen van huid en inlijven van schaamte…