Alle inzendingen, jaar 2017, week 15

Zie de mensen die de kruisweg gaan elk beladen met eigen verdriet en zorgen. Zie hoe hun ogen nat van tranen staan wat voor onheil brengt de dag van morgen? Iedereen stapt mee met zijn eigen leed achter Hem die ’t zwaarste moest dragen. Ieder kreeg een stukje van Zijn boetekleed pijn die aan het hart en de ziel blijft knagen. Zo gaan…

ik ken er slechts twee in levende lijve meer heb ik er nooit geschreven of ontmoet toch lijkt het alsof ze mij allemaal kennen en zo te lezen erg goed mijn dagelijkse beslommeringen staan beschreven in menig gedicht vreemd om dat te ervaren ik ken ze niet eens niet bij naam of gezicht wijs mij aan als de gek om wat…

Zij sloot haar ogen voor de wrede zon en Ontvoer volkomen de aanwezigheid Der anderen. Zij heeft zich diep bezonnen, Zij was alleen geweest ten allen tijd. Achter haar warme oogleden begonnen De fluisteringen van de eeuwigheid. Waarom was zij niet eerder overwonnen En van haar liefde en haar smart bevrijd? - Toen zij haar ogen eind'lijk…

ik heb bloempjes voor je gepakt zij bloeiden gewoon langs het pad de eerste stralen zon heb ik geregen tot rozerode kralen uit het blauw van de lucht streepte ik wit kant van de wolken heb alles verpakt in het bies van de mand die rondde onder mijn hand zo groet ik jou op dit vroege uur waar lente nog schemert naar het zomervuur…

De nauwe samenwerking liep uitstekend Jij sprong voor ons doorlopend in de bres De struisvogeltactiek had lang succes Wat heb je veel voor ons bedrijf betekend! We zeggen je van harte dank, Henk Kamp Door jou werd het voor óns, de NAM, geen ramp!…

Zomer in de stad iedereen maakt zowaar een beetje 'n gelukkige indruk alles is glanzend warm huiden en huizen ik eet meer fruit morgen word ik veertig en gisteren liepen ze op de maan geef vrede een kans en hoop op betere tijden ------------------------------ uit: 'Alle bundels', 1976.…

ingewikkeld ingewikkeld is het spel van samen langs de lijntjes kleuren en lopen op het pad lak hebben aan doorgaan en niet zeuren ingewikkeld is het vinden van de balans in drift en daad de kern te zoeken van je doel de drijfveer spannen in je wir war ingewikkeld is je brein je denken je dromen hoe je draden lopen met elkaar verbonden…

Naast jouw hart, raast het mijne Jij voelt mijn warmte, ik hou je stevig vast In onze ogen lezen we het reine Waarom komt dan het moment Van onbegrip en ogen koud Een eenheid niet erkend Hoe komen wij er toch samen uit Dat waar twee zielen samensmelten Dit immer op weerstand stuit…

Man zit bij de pedicure, da's geen echte sinecure zou 'n verademing moeten zijn manlief heeft echter pijn. Aan 't einde van 't verhaal loopt ie op wolkjes, heel sociaal! De clou is, zet een man op blote voeten en 't is echt: een heilig moeten!…

De reflectie van wuivende palmen In het glad blauwe wateroppervlak Zingende myna's die in mijn oren galmen En de dag die voortkabbelt, met groots gemak Kon ik maar altijd verblijven In dit tropisch paradijs Op de geuren van leelawadee wegdrijven Ver ver weg van het wintergrijs…

door bloesemtakken schijnt voorzichtig het maantje lente komt op stoom…

wat doet de zon in de lege kamer en je het ongeziene ziet wat doen letters met een klank en woorden met je stem wat doet de boog met de spanning en de pijl met je hart wat doet de haas met de slaap en je angst met de haas…

Glas halfleeg of juist halfvol? Is al jarenlang de twist Over visie op het leven Tussen pes- en optimist. Nooit zijn zij er uit gekomen Terwijl de realist verzucht: Als het met drank nog half vol zit, Is de rest gevuld met lucht…

ELLENDE alleen maar ellende ellende hier ellende daar ik zie het maar ik zie het maar overal waar ik ga waarik sta en waar ik zit ellende ellende ellende is er bij mij alleen maar.…

Wanneer we onze status verliezen. Wanneer bezit wordt afgenomen. Wanneer illusies breken. Met de dood voor ogen. Wanneer onmogelijkheden mogelijk worden. Zoals mensen die opnieuw worden geboren. Zoals ijs dat brandt.…

Zij lijkt uit haar lijst te gaan stappen... De stoel meer van de schilder dan van haar Licht valt zichtbaar van 'r schouder Ze wordt geen dag, geen jaar ouder Zij, model uit 'n vervlogen tijd bloem tussen bloemen Zij, vrouw tussen.... 'n veelheid aan vrouwen Ik zou om 'r kunnen ......rouwen want nam ze niet -zonder…

Dat zei ik, toe ik klein was nu ben ik volwassen maar het gevoel is gebleven ons leven trok snel aan ons voorbij in mijn hoofd loopt alles door elkaar je liet zien wie je was jij legde de lat hoog wat vaderliefde betreft daarom geef ik je het DIPLOMA LIEFDE je bent met vlag en wimpel geslaagd gelukkig ben ik nog net op tijd ik verdrink…

de ijdele beoefenaren van de moderne wetenschap geloven dat zij iets verklaren het lijkt haast bijna wel een grap gedijend in een valse schijn zijn zij helaas vergeten hoe klein we in verhouding zijn en dat we echt niets weten hardnekkig wanen zij zich groot en houden vast aan deze fantasie volhardend tot en met de dood gaan zij ten onder…

Het applaus is de implementatie van twee handen op elkaar. Een gevoel vertolkt met gratie. En vrolijk erkentelijk gebaar. Een paar handen die andere individuen promoveren tot het sterrendom zo langdurig en met zoveel zorg bewerkt. Een klappende opwaardering voor het succes van die ander die zijn beloning krijgt met respect versterkt.…

Zij droeg een krans van paarse bloemen met namen die smartelijk te noemen waarom had men haar die zware last gegeven werd zij door een gang van duisternis gedreven. Paarse bloemen die zonder zonlicht bloeien maar in onmacht en verdriet gaan groeien paarse bloemen zijn wanhoop en geen zegen ze groeien alleen langs passiewegen. Paarse bloemen…

Ooit, zei de rups Dan zwem ik de wereld rond Ik zal duiken, ik zal plonzen Geen nood meer hebben aan een grond Ik zal spetteren en drijven Me met de eb mee laten gaan Langzaam zal ik dan verdwijnen Aan de horizon vol maan Maar toen de rups, gehuld in zijde Almaar droomde van de zee En zijn lichaam transformeerde Nam zijn cocon zijn dromen…

een knuistje rust in de vingers van een liefdehand zo onkreukbaar moederszomerjurk met margrietenbloemenrand - nee, allang niet meer bang - voor tientallen flitsen vinnig gerommel op een hete zomerdag de warme stem sust de bibberatie verwant is de glimlach - nee, allang niet meer bang - (Voor Maria G )…

Warempel ik sta op de drempel der volwassenheid Maar ik weet wel beter Onderhuids prikt reeds de eerste mee-eter.…

(voor Kurt Cobain) Ik zag in een recente documentaire, dat je jezelf haatte en dat je daarom jezelf kapot maakte en doodde. Ik zag ook hoe jouw moeder en vader jou aan jouw lot overlieten en hoe zij jou als een vreemde miskenden en negeerden. In jouw geval had ik ook aan de heroïne gegaan om staande te blijven en niet het onderspit…

jij bloeide muziek mijn lieflijke vergeet-me-niet ik hoorde je groeien in de border van mijn tuin jouw groene preludes wiegden harmonieus samenzijn ik zong in het ondergaan van zon mijn kleine aria’s jij knopte tonen tot liefde kleurde refrein ons afscheid was stilte met de melodie van pijn…

Clematis, 'k heb met eigen hand Voor menig jaar, u hier geplant, Clematis, maar nooit heeft mijn jeugd Uw violette bloei verheugd, Clematis, zeg, hoe is 't dan, dat Ik nu van morgen, op mijn pad, Clematis, stil bleef staan, Daar, tussen blanke acerblâen, Clematis, mij uw bloesempracht Verraste, op 't onverwacht? - Zeg, had ál…

Vooral pygmeeën ambiëren zeer De grote aandacht trekkende gebaren. Luidruchtig gaan ze, denken ze, tekeer: Maar uit hun mond komt ijl geruis gevaren. Ze zien zichzelf graag midden op de markt En slijten daar verschrompelde problemen (Met moeite hier en daar bijeengeharkt) Voor nieuwe passies. Roest voor diademen. Al 't minder kleine is…

De stoep, een meisje en een hinkelbaan De zon, een lied, een lange middag springen Een jongen schrijft zijn naam, of vieze dingen En na een regenbui blijft vaag iets staan Dat zijn toch ontoelaatbare methoden Gelukkig heeft Den Haag het nu verboden!…

Het mooie uitzicht op mijn inzichtelijke dromen. Waarvoor ik moeite doe om er heel dichtbij te komen. Diep onder de schil van de dagelijkse oppervlakkigheid vind ik tijd die mij naar die plaats toe begeleidt. Daar waar de werkelijkheid nieuwe vormen krijgt aan mijn dromen nog niet ontnomen. Die droomwereld die iets van onschuld bewaart…

Vlucht je weg van je eigen ik? vlucht je weg van je eigen thuis? Ren je weg over de zee? Doe dat dat ook, of doe je niet mee? over de zee, ren spring over kogels, vlieg ben weg van de aarde af-geschooten De tijd trekt door. maar jij bent alleen. geen mens om je heen. de tijd trekt door. maar jij blijft staan.…