Alle inzendingen, jaar 2017, week 7

dromen realiseren is niet zo moeilijk: je hoeft slechts uit te kijken wat je droomt. en een levensbeschouwing hebben. en het leven niet meer beschouwen. en gelukkig zijn onder het motto: als je het leven wil goedvinden, begin met jezelf. en later misschien met een tweede - dat is genoeg. en dan sticht je een gezin ongeveer zoals je een…

Yes, valentijn! Het lijkt wel mei Ik voel de liefde in me bloeien Mijn wangen blijken reeds te gloeien Ik hou mijn hoofd er niet meer bij ‘k Ben zó verliefd, dit is magie Want ik weet echt nog niet op wie!…

Toen de voetbalclub moest verhuizen, door toedoen van al die muizen. Stond ouwe Joop te grienen naast de deur, want hij was onderdeel van het interieur!…

als de harten zijn veroverd overwint zij schroom tot leven dat geprezen en bewonderd nu in handen ligt van liefde aan wie het ook ontsprong vol maakt hij het leven van zijn mama en zijn papa als met nieuwe tijd van jaren eerder dan gedacht verwacht zich victor judah melden laat als geen ander klopt zijn hartje in moeders schoot zijn…

Stormschade, weersgesteldheid van een teneergeslagen gemoed. Er lijkt iets te zijn verbroken. Vleugellam voelt het leven minder goed. De handicap om het minder liefhebben verbergt zich in een diepe winterkraag. Van minder liefhebben rollen grote golven zeeziek op een nuchtere maag. De liefde gaf veel liefs maar sneed zich uiteindelijk aan…

Eindeloos wandelen langs parelwitte stranden aan een rimpelloze zee en de zon gaat nooit onder maar komt overal met je mee hier lijkt alles een wonder ieder gezicht sereen en tevree. oneindige palmenpromenade tot aan die witte haven waar engelen je toewuiven zingend op een verlichte kade je leiden naar het Paradijs waar de Zomer eeuwig…

een hartig kijkje op Valentijnsdag doet mijn maag knorren samen delen wij de erwtensoep…

Doe dat nu niet waar ben je mee bezig? Wat doet het er toe geef gewoon toestemming onthoud je van commentaar deel geluk met die ander hij geeft je de waarden en normen die je tot een fantastische vrouw vormen…

Het woord getekend door jaren in een handschrift gebonden te zijn in de stilte van de nacht breekt hart bij verbaal contact. Het gesproken woord zonder de conversatie leeft de expressie ingetogen op de dag fantaseert het hart contact…

Jij zag niet en ik evenmin Braille kregen we niet onder de knie en die blindengeleidehond kefte iets te dreigend De winkel die witte stokken verkocht rook vreemd We maakten ruzie over de herkomst en samenstelling van die geur We kwamen er niet uit waardoor de winkel instortte op de brokstukken die we waren…

Twee gehelmde jongens rukken de iphone uit mijn oor en zijn er op hun scooter snel vandoor. Bij de ING komt rook uit de muur, nog van een plofkraak in het vroege uur. Een dronkenlap rijdt drie fietsers dood, rijdt door en laat ze achter in de goot. Op de zebra ligt een man te bloeden, zonder kop, de schoppers lopen "straat-breed" verderop…

Roze flamingo’s staan bijeen in het water op hoge poten…

Zie, moederlief, 'k lig weer eens aan uw voeten Als in de tijd toen 'k gans nog was ùw kind. Laat vloeien 't heimwee naar mijn jeugd met zoete Zang, die zich gouden door 't verleden windt. Ik ging de wereld in, opdat ontgind Wierd, wijze toekomst, die, in wording, wroette Diep in mijn ziel; door wetens waan verblind Glimlachte ik…

Fluit er een merel, dan voel ik geluk. Fluit er een merel ten hemel schreiend mooi in China terwijl ik niet in China ben; heeft naar verluidt men hier ter stede merels ook gehoord in het blauwe schemeruur van 3 Februarij 1603; zal, naar verwacht mag over zes weken, in mijn tuin hun lied weer klinken; stel dat ik al op weg zal zijn gegaan…

in dwarrelende sneeuw nam ik je mee naar de maagdelijke witte wereld zoals de eerste mensen het paradijs betraden werden onze sporen paden stil pluisden kristallen spelend om ons heen lichtten op en werden een in een lieflijk kraken hoorden wij de melodie van voortgang maken links van ons het bos waarvan het groene mos de scene…

Een feit blijkt vaak een leugen, nieuws is nep Wie kun je tegenwoordig nog geloven Als iedereen elkaar een kool wil stoven Op Twitter, Facebook, Instagram, of app Ik hoor zelfs via zeer vertrouwde bronnen; Die versjes hier zijn állemaal verzonnen!…

ik hou niet van klaprozen en watermeloen de dag weet niet wat de nacht nu gaat doen ik hou van de lach in je stralende ogen je twinkel behaagt, dat is niet gelogen het donker laat zien wat de klaarte niet kan je neemt me goed vast, wat is dan je plan de maan beslist in naam van de zon bedeesdheid ging falen en durf overwon mijn hand reikte…

Niets is doodgewoon. Alles is bijzonder. Een dak boven je hoofd. Steeds doen wat je belooft. Niets gaat zomaar vanzelf. Alles hangt met alles samen. Wat op een toeval lijkt, krijgt een bedoeling. Niemand is doodgewoon. De moeder van je kinderen, die van je houdt, en doodgewoon bij je blijft.…

Een verslaving confronteert het leven met die dwangmatige vraag om regelmaat. Waarin het de vraag is of dat leven de goede richting neemt of de verkeerde weg inslaat. Een verslaving kan zijn een levenskunst. Een gunst om te beminnen iedere morgen. Of kan gedompeld zijn in klein leed, waarin de consequentie van die liefde in verdriet is…

beeldschone Duitseherders wat zijn jullie in 1940/45 vals gemaakt weerloze Joodse zigeuners enzovoort mensen aangevallen dit is wat mij ten zeerste raakt voor altijd deze beeltenis lieve diertjes zo zijn jullie toendertijd niet geboren slachtoffers omringd door pijnlijk prikkeldraad bij voorbaat verloren hopelijk nu in…

Dat ik het schrijnen voel.. het gemis dat snijdt, de twijfel die vandaag vertraagt.. Nu ze elders zorgzaam is... ben ik stuurloos en recalcitrant ken ik maat noch gebod en neig ik, niet voor het eerst, naar gore misantropie. Wat is ze gul, ze schenkt me tijd en ruimte. Tijd is een oceaan, ruimte een vehikel voor de man die begeren…

Een halve dag verlangd voelt week verliefd voor een maand doordrenkt als ik je vandaag weer zie. De vloeiende hartstocht op de route naar jou omarmt jouw emoties verwarmt mij bij winterkou. Mijn vacht compleet doordrenkt omringd door een vetlaag wat absorbeert voorspoed in jouw tissue vandaag. Mijn Valentijn verdoofd…

Herhaal patroon lang aangebonden vervolgens dwingende debatten gelijk naar gene waarde schatten waar vele zinnen reeds bestonden doorgegraaf en feller terugslaan: luister goed hier lult uw adviseur drogreden is mij superieur kies gewoon weer mijn partij voortaan snoeien om elders weg te geven sparen ligt hier niet meer voor de hand bejaarden…

Waar ben je heen op weg? naar een zonnige toekomst? maar volgens mij staat er een muur in de weg deze tegenstand ga je zeker overwinnen je zindert van diepe emotie nu ineens drijf je op ontroering een vogel klapwiekt naar de horizon zo ken ik je weer, zo ben je jij bent echt smart, wel en wee steeds balancerend op de liefde…

als de harten zijn veroverd overwint zij schroom tot leven dat geprezen en bewonderd nu in handen ligt van liefde aan wie het ook ontsprong vol maakt hij het leven van zijn mama en zijn papa als met nieuwe tijd van jaren eerder dan gedacht verwacht zich victor judah melden laat als geen ander klopt zijn hartje in moeders schoot zijn…

zwart-witte winterets in haar achtertuin tijdelijk tonen bomen koude schoonheid zij wachten als stille sneeuwdragers met hun lichte last roerloos ingekeerd in de lente zullen duiven tortelen…

Misschien zeg je ik doe er niets aan, maar ik zeg je, doe er iets aan, maakt niet uit wat misschien in een bad of achter een zakje patat, met z'n twee, heel gedwee en verstild of eindelijk wild, met zijn drie, of z'n vier, met zijn allen, 't gaat niet om de getallen, en als je alleen, slecht ter been, dan nog geen geween, bedenk in…

het later van vroeger ontbeert een toekomst aan de som van druppels ontbreekt het water er bestaat geen bos meer zonder kettingzaag het gedicht is kaal eeuwig is alleen de dood ongerijmd als gemorste koffie bij ontrafeld brood sommige winters verlangen naar een zomerjurk elke betekenis draagt een steen om de nek elk woord…

Wat is leven wat is tijd Tijd is niets meer dat de tijd dat ik er ben Met een begin met een einde Niets... was voor mij Niets... zal na mij zijn…

De grijze blubber waar ik nu doorheen wandel was gisteren sneeuw…