Een verslaving kan een levenskunt zijn.
Een verslaving confronteert
het leven met die dwangmatige
vraag om regelmaat.
Waarin het de vraag is of dat
leven de goede richting neemt
of de verkeerde weg inslaat.
Een verslaving kan zijn een
levenskunst. Een gunst om te
beminnen iedere morgen.
Of kan gedompeld zijn in klein
leed, waarin de consequentie van
die liefde in verdriet is geborgen.
Laat zo'n verslaving als
het om de liefde gaat en iets
liefs behoudt tot op die zekere
morgen; zich geen uitweg zoeken
in de spijt als er geen ware liefde
uitkomt op die nieuwe morgen.
Geplaatst in de categorie: individu