Alle inzendingen, jaar 2003, week 24

ik heb geen maten per minuut en ook geen beker het is meer eb en vloed en ik lig in het water tussen het mateloze schuimbekken van de golven…

Mercedes zeilt door de grauwgrijze wijk Een ster van chroom op de neus De duiven, gevleugelde ratten scharrelen in de goot fladderen loom op. Wie schuilt daar achter getint glas? Een beursbaron die de handen wringt Het sloffend vee veracht Hij laat de woekerwinst berekenen van een nog niet aangeboorde bron terwijl het zalig slijk zich ophoopt…

schuiven schuiven naar beneden vader moeder korte broek schuiven schuiven naar beneden meisje liefde moederkoek schuiven schuiven schuif naar af tussen rimpels en gebeden tot beneden in het graf…

Met een buik vol lachende tranen is de clown weer eenzaam in zijn droom bevrijd van de schmink van zijn ziel en is het circus het kerkhof waar zijn publiek hem in de stilte weer de aandacht geeft en laat lachen zoals hij droomt…

Ochtendnevel Dauwdruppels op het gras Dromerige gedachten Worden werkelijkheid Middagzon Stralend aan de hemel Zonnige gedachten Worden realiteit Avondrood Terugkijken naar verleden Rustige gedachten Vertalen in tevredenheid Duisternis Donker en onverwacht Sombere gedachten Verdwijnen in de nacht...…

Ik voel zijn kracht door mijn aders stromen de hemel splijt open mijn adem ontnomen Een zilverkoor bestrijkt het glinsterend watertapijt over de rand naar beneden een eeuwige strijd Mijn beeldvermogen wordt gevoed daar waar de aarde zucht onder een diepe kleurengloed de spiegel huwt de lucht…

Een aap wilde zich laten scheren bij de kapper op de hoek Daartoe was het dier verschenen in colbert en lange broek Hij nam plaats tussen de heren die daar al even zaten En hun wachttijd vulden met over niets te praten De aap knikte beleefd naar de heer aan zijn linkerkant En nam toen zoals het hoort een roddelblad ter hand Uiteraard…

Lachend kom je op me afgerend valt in mijn wijd gespreide armen schaterend laat jij je verwarmen met kleine kusjes wordt je verwend Mollige handjes bollen mijn wangen ik knuffel je wiegend tegen me aan streel je haren voor da’k je laat gaan en plagend naroep: "ik ga je vangen!" Ogen zoeken dwalend de vlugge rakker die dribbelend…

Altijd aan zien komen altijd onverwacht, ongewenst inbegrepen: depressies praat niet over jouw ellende ik heb genoeg aan de mijne zelfmedelijden of droge waarheid Grens? Help me! dansend langs de afgrond als een spinner gedesoriënteerd…

Hier lig ik De plas waarin ik spartel Lijkt nergens op maar Je hoeft niet bang te zijn Laat jouw nieuwsgierigheid Maar de vrije loop Ik schuif wel een en ander opzij Als je wilt, kun je er nog net bij Kom kom Huilen hoeft toch niet? Straks lig ik wel stil En veeg dat streepje medelijden Uit je ogen weg Want hoe zwart ook mijn gezicht Ik…

In deze oefening Wil ik je brengen Naar de diepste geheimen Van je hart Ik moet voorzichtig zijn Ik moet heel voorzichtig Dat hart openleggen Ik ben geen chirurg Mijn handen trillen Mijn kleine mesjes zijn veel te stomp Maar kom maar hier Ik moet het doen Of je wilt of niet Vandaag of morgen Een keer moet het er toch van komen Natuurlijk…

Diep kijk ik in jouw ogen, seconden lijken uren. Even kruisen onze blikken, tijd lijkt even stil te staan. Iedere beweging, elke adem, het ritme van je hart. Volg ik stilletjes vanuit, een hoekje, in de gang. Niet luisterend naar, de dingen die, ze vertellen, want ik heb, enkel oog voor jou. Even maakt mijn hart een salto. eventjes, heel…

Ik heb een bundel aan hout opgeslagen vol met dode takken die elkaar verdringen goede en slechte jaren leesbaar in de ringen versplinterd door het amputerend knagen Herfst vergeten bladeren ritselen hun aderen mos was de stinkende zwammen weken voor vliegjes dansen het afgezaagde verleden door hangen in groepjes spinsels te vergaderen De…

de maanden daagden en de jaren weken het huisje aan de haven is niet meer geheim adres van menig Haagse heer de muren kunnen nu niet langer spreken de schimmen zijn gevlucht naar verre streken al wezen kwade vingers keer op keer en lispelden de tongen van weleer het spitten is een loze daad gebleken het is weer rustig in de oude buurt en…

een penseel met zacht fluweel van ochtendlicht druppels dauw in kristallijne vormen spinnen in hun web een prooi is vastgelegd de trekdraad is ontzet wordt opgeborgen een natte veeg het dode beest is feest voor morgen onder handen drogen draden schijnt de zon herstel spin garen bij gevaren, spanning schildert zich heel…

in het wegdek klinkt je stem, hoor je grommen als de banden brommen gierend lachen in de bochten, als we wachten voor het rode licht druk ik snel een kus op je gezicht in mijn blik vooruit zie ik overal je ogen je lichaam nodigt uit een hand die wuift je felle blonde haar gouden krullen zullen altijd je aanwezigheid onthullen een…

gemompel in mijn kop herrie in gedachten ik schreeuw al donder op denken moet maar wachten emoties vlammen rood woede zit achter mijn ogen ik wil veel liever dood dan steeds die ruzies te gedogen nooit is het stil soms rustig aan als ik weer met mijn hoofd tegen de muur ga slaan met pijn en bloed voel ik mezelf leven dan zijn ze…

je huist in pluizen wol het uitzicht stoffig en je hoofd is overvol de zachte draden haken niet van binnen laten zich niet spinnen en tot garen klaren je wilt weven het leven in patroon vorm en kleuren naar het dagelijks gebeuren het pluizen maakt je dol de rode draad is al versleten dagen zijn aan het vertragen omdat de uren…

de zon verdampt de mensen op het plein en blakert het gesteente ze rusten peinzend aan de schaduwkant gelooid op het gebeente de huizen hoog de straten donker smal warmte ademt traag verval de luiken zijn gesloten binnenplaats met groene rust koelte die de warmte kust stilte spreidt de zomer uit vervaagt de middag in siësta de…

ik huis in pluizen wol hoor het oeverloos gemekker ze maken me steeds gekker en ratelen me horendol woorden dansen op de hei een lied dat niemand ziet of hoort, de melodie wordt in de wollen vacht gesmoord de kudde blaat en drijft gedachteloos voorbij verzamelt zich al eeuwig worteltrekkend in een rij makke schapen achteraan die…

ik zie het als je lacht je hebt iets stralends in je ogen het zachte twinkelen van beloven een spanning die niet wacht je kijkt me aan met blikken die verschrikken me doen blozen, fluistert woorden die me kozen je korte stappen haasten schaduw springt vertwijfeld met je om en komt tot rust als jij me pakt en kust handen zoeken…

Waarom doe je zo afstandelijk en koel weet je dan niet wat ik voor je voel? Het enige wat ik vraag van jou, hou van mij zoals ik van jou... Is dat zoveel gevraagd?…

Ik had een deurtje dicht gedaan totdat jij in mijn leven verscheen Door jou stelde ik mijn hart weer open maar jij bent uiteindelijk liever alleen Ik wilde het rustig aan doen maar een etentje eindigde in een slaappartij De kennismakingsfase werd overgeslagen wie ben ik en wie ben jij? Nu wil jij me beter leren kennen echter dit keer zonder…

Gelukkig dat de Nederlandse staat Soms toch bereid is krachtig op te treden Tegen het onrecht dat er wordt geleden Zelfs als een moeder-overste 't begaat Die hield zich schijnbaar aan de wet van God Maar overtrad toch maar 't vervoersverbod -------------------------------------------------------------------- (Kloosteroverste Maria heeft…

Waw, die schoolreis, er was sterke drank. Mijn klasgenoten zag ik niet meer staan. Onze verloving, wijn in overvloed Vraag mij de namen van de genodigden niet... Ons huwelijksfeest, af, alles erop en eraan Mijn bruidegom was... helaas de fles. De pijnloze bevalling van ons kindje In mijn roes bracht ik het wicht ter wereld. Miserie troef…

Zeg me.. ben jij wel eens bang nu 't langzaam zo anders wordt in vluchtig kussen op een wang de krant achter het ontbijtbord Waar is die realiteit gebleven van maagdelijke zekerheid van onze liefde deed leven in zuivere saamhorigheid Zoals geen adem zonder ons was er geen vuur zonder wij de ware liefde zonder frons bleek zo voelbaar…

bedankt dat jij me wilde vertrouwen ik weet hoe moeilijk dit voor je was 't heeft wel een beetje strijd gegeven maar nu heffen wij het glas laat ons proosten op onze vrienschap laat ons proosten ons ons geluk en jouw durf en zelfvertrouwen die gaan nu toch nooit meer stuk…

Vlinders in je buik, een waas voor je ogen, kippevel op je huid, kromgetrokken tenen. Extra roffels van je hart, hoofd gevuld met watten, oren die gloeien, bibberende benen, lippen rood van het zoenen. Een ding is maar belangrijk nu. Je bent verliefd wel sodeju!…

Een stem diep in mij Zag jullie en zei 'Au,' diep van binnen En even was ik buiten zinnen Een stem diep in mij Zag mij aan en zei Niet gaan huilen meid Want dan ben je jezelf echt kwijt Een stem diep in mij Zag jullie weer, hij Hield zijn mond, was stil Maar ergens hoorde ik die gil Een stem diep in mij Zweeg en troostte mij…

Vele kilometers verwijderen onze lichamen Van een harmonie Onze harmonie, van kijken in je ogen Je hand strelend over mijn rug Lippen die vurig elkaar begroeten Dromend rij ik te snel Beelden van je gezicht weerkaatsen in mijn spiegel Je staat gebrand in mijn ogen Onze plaat op de radio Tranen van geluk Ik zie je morgen Tranen van verdriet…