Alle inzendingen, jaar 2003, week 42

Wat zal ik mij met voortplanting bemoeien waarvoor de seks per saldo is bedoeld, bij die gedachte wordt m'n drift gelijk bekoeld, het mensdom hoeft toch nog niet méér te groeien? Dus waarom met de andere kunne stoeien en heftig met een blote meid gekroeld? De lol waar deze bezigheid op stoelt kan mij ten enenmale echt niet boeien.…

Hij floot en zag er vrolijk uit. Hij zou zich nooit vervelen, gewiekst met kaarten, bal en fluit: kortom, hij hield van spelen. Zowel bij voetbal als gefluit verwierp-ie 't valse spelen. Hij deelde vaak de kaarten uit, de rode na de gele.…

De Bijenkorf verkoopt een nieuwe lijn Van trendy, bijna goddelijke kleren Wie hip wil blijven, moet zich conformeren En moet voortaan bij Fifty-Fifty zijn Dus in de zak met al je ouwe boel En koop het terug als dure mode. Cool! ---------------------------------------------------------------- Het Leger des Heils begint een kledinglijn bij…

Kleine Bonsai boom Opgegroeid in een harnas Om vorm te geven…

het hek sluit ik moet gaan mag niet langer hier blijven staan de toegang wordt achter een hek gezet de nacht komt er aan ik moet nu echt gaan het liefst zou ik deze nacht met je delen nog bij je blijven staan het leven sluit de dood in de nacht buiten het gezichtsveld niemand mag dan blijven staren naar de plek die de liefste de…

Het woord viel, op een ordinaire woensdagmiddag bij de koffie Jij glimlachte dat ik voortaan je dienster zou zijn, met witte schort En ik zag mezelf in zwarte rok en tranen, half april Tussen bloemen op jouw erf, waar onkruid woekert als carcinomen je stem, nevelig als een zomermorgen beloofde…

In Twente huivert men bij de gedachte Dat agentenhuid doorboord wordt door metaal Begrijpelijk en zelfs volstrekt normaal Toch leidt een kledingvoorstel nu tot klachten Maar een piercing spaart een radio én geld (Mits goed op de frequentie afgesteld)…

Julie, ma fille, finalement je t'aime dans ta totalité et j'aime ta mine sincère. A l'heure présente je cherche ton jeune et vif visage dans les profondeurs inconnues de ta mort trop imprévue, ma chère petite fille, où es-tu, ma grande? Je te cherche dans tous les étés d'il-y-a seize ans et plus, l'amie du coeur pur et simple d'un…

Of het moeilijk waaien is ? vraag ik de wind, of het een drang is, en wat hem drijft ? En hoe hij het vallen beschrijft ? Of het heerlijk schijnen is ? vraag ik de zon, of ze bang is voor het donker, het doven ? En wat haar vasthoudt daarboven ? Of bloeien niet het einde is ? vraag ik de bloem En of de pijn van in zichzelf te zijn, gesloten…

Een sms-je van een vriendin, vind jij ook dat ik niet luister? sms-je terug, ruzie met je man? Piep, doet m'n mobieltje, nee die slaapt, maar ik had visite en die zei me da'k niet luisteren kon, wat vind jij, klopt dat? SMS-je retour... heb je gelézen wat ik je stuurde, weet je nog wat ik je als berichtje zond? Piep..natuurlijk weet ik nog…

die blauwe pijn haar ogen vol met tranen haar zielsverlangen was het samenzijn met jou kon jij wat doen aan al haar domme wanen zij droomde van beschutting tegen kou daar waar zij ging moest jij haar laten gaan jij peilde naar jezelf de diepte van haar pijn wist alles van haar kille eenzaam zijn zij troost zichzelf omdat jij warmen…

geen woorden meer die gevangen in een zilveren spinnenweb blijven hangen tussen jou en mij geen gevoelens meer waar ik je in terug vinden kan hooguit een lichte aanraking die ik net niet vang geen geluiden meer die zeggen dat ik er ben verloren stem van verstomt geluid onherkenbaar onbereikbaar er niet meer zijn…

Lang gezwegen en stil gewacht, alweer een spreuk door mij ontkracht. Het is het leven dat onverwacht, mij alweer weken lief toe lacht. Dus nu voor mij geen eenzame nacht, omdat ik weet dat je op me wacht. Dan zijn we samen, je streelt me zacht. Jouw liefde heeft mij in zijn macht. Ik heb vaak gehoopt en nooit gedacht. Dat gevoel…

Dag lui, en welkom bij Commissie Stiekem Ik open heel bewust wat amicaal: We zijn vandaag nog steelser dan normaal De kwestie is aldus (althans, zo zie 'k 'm): We zijn hier onder ons, ga vrij tekeer, Bij al ons bomen zien wij Bos niet meer! ---------------------------------------------------------- (Wouter Bos weigert aanwezig te zijn…

magisch zijn de ogen die je beroeren in dromen het hart doorboren smachten naar jouw ziel die een lach ontplooien elkeen laten hopen die zorgeloze blik een liefdesgebaar lach in de ochtend laat werelden ontwaken breng mij in hogere sferen omhels mijn hart laat mij er in verdwalen geheimen achterhalen waarom die ogen van jou mij…

Ze drijft met slechts een rimpeling, herinnering druppels om tot zilverling spettervast de brede lach van zon op zee bij toverslag en vloeiend blijft de schildering Terwijl een koele bries verdwaalt, ontpopt de twinkeling golvend aan de glinstering der einderschone waterbrand in ’t wondersprekend niemandsland en vloeiend blijft de schildering…

verleid me heel zacht met jouw mooiste dromen die liefste lach in jouw donkere ogen door die heldere tranen in afscheid gelaten met tedere kussen net voor het slapen verleid me door woorden onuitgesproken geheel onverwacht in harten geslopen door gelukkig te zijn samen met mij toekomst in dromen verleiding nabij…

Stilletjes lig je daar, je bent wel wakker doch, je staart maar De zon schijnt op je gezichtje zo mooi, mijn kind.... je lijkt wel een gedichtje Je zweeft tussen slapen en wakker zijn in je ogen nog een glimpje droom zo groot...maar toch nog zo klein Straks is het weer volop leven als je helemaal wakker bent tot dan toe lijk je te zweven…

met verbeten happen schrokte je spek en eieren naar die verkankerde maag. ik voelde me haast een ramptoerist. mijn tijd als krijgsgevangene was een plezierreisje als ik het met dit vergelijk. en je wees alle hoeken in de eetzaal van het bejaardentehuis aan. je had lak aan regels van verpleegsters die niet wisten wat vrijheid…

Heeft u gewonnen? Loop dan even mee naar achteren, hier komt een willekeurig einde aan. Waar zijn uw adviseurs, of bent u voorbereid? 'Je komt er tegenwoordig niet meer aan te pas.' Een paleis voor uw gedachten. Nu u zo weinig heeft te zeggen, laat ik vast verklappen waar wij u niet op hebben gewezen: het tegenlicht, het prijzengeld, de voorgeschreven…

vingers op je huid ogen die zacht spreken woorden die gaan breken zullen steken als je praat de laatste stap voordat geheimen gaan vervloeien jij zult me daarna tijdloos boeien met intimiteit tederheid die groeit in het tasten naar elkaar die openbloeit in kleuren van genegenheid ik heb je blik gelezen de vragen in je geest gezien…

Ik schreeuw mijn zorgen toe aan het water, de wind waait de teleurstelling uit mijn lijf. Tranen vermengen zich met de zilte golven, ik weet met mijn verdriet geen blijf. Twee voetstappen verdwijnen in het vermoeide zand, ik ga nu wegdrijven naar een witstralend land. Ik ga nu echt, maar weet, ik had je lief ...heel oprecht.…

De leuke kant van zo’n subsidiestop: nu gaan die meiden heel mooi uit de kleren en laten zich ontbloot fotograferen; de plaatjes winden mij behoorlijk op. Waar ik daarbij gerustgesteld door word, is dat Erica Terpstra niet meer sport.…

Al wat ik aan liefde ontvang - het is niet gering -, ontglipt me snel, ik ben te bang, ik blijf zonder beding. Dat ik leef heeft geen belang. Het is alsof ik verdring, te bang ben om vast te houden. Ik ben geen mens maar ding, en toch te schuchter om op te bouwen, om mee te sluiten in een ring. Ik heb geen grip op het bestaan, het glipt…

Onderga dit heksenuur: overtreed jezelf, speel met vuur dat lichter maakt en duister; duik onder en daal af, betreed de cirkel van innerlijk gefluister; gebruik je adem, ontstijg dit aards bestaan en verken je diepste oorden, ontsteek een kaars en breng een stilte-offer aan mijn woorden.…

Ze beeft voor onweer en dieven in de nacht en 's morgens doet ze dat voor bosduifjes, en wilde katten. Ze heeft het altijd koud of warm en ze vertrouwt geen vreemde arm want het is moeilijk evenwicht te houden. En ze wankelt op alle vlakken. Sleept zich starend door het slopende en slaapt in het gapen van de dag Wil geen kruimels…

Er was er eens een varken dat haast niet eten dorst hij dacht als ik straks vet ben verdwijn ik in de worst. Daarom blijf ik maar mager ik eet niet van mijn voer want een mager varken slachten dat doet geen ene boer. Al heb ik nog zo'n honger dat ik het haast besterf dan loop ik toch nog veilig hierzo op het erf.…

bruine ogen warrig haar een lieve lach waren we maar bij elkaar jij in mijn dromen samen hand in hand verliefd en heel gelukkig op het verlaten strand vluchtige blikken een rood hoofd jij en ik samen wie had dat ooit geloofd een traan in mijn ogen een traan om jou een traan vol liefde omdat ik van je hou!…

De onzekerheid overwonnen onderneem ik mijn eerste stap zal 't me gaan lukken ben ik goed genoeg voor 't schrijverschap De pen is mijn allerbeste maatje maar af en toe voel ik vijandigheid dan weet ik 't even niet meer ben ik alle woorden kwijt Soms komt er niets uit de vingers doch... m'n hart kent mijn gevoel op papier verschijnt…

in verhoopte dromen kleurt de avond rood waar wensen vervult in tijdloos verlangen sterren willen raken mij eeuwig laten slapen tot ik verdwaal in het niets verloren in dromen verlang naar jouw tranen jouw hand op mijn hart als een streling vol liefde die wensen vervult mijn hart zal bevrijden in liefde gehuld…