Netgedichten

netgedicht (nr. 3.384):

Ze beeft

Ze beeft voor onweer en
dieven in de nacht en 's morgens
doet ze dat voor bosduifjes,
en wilde katten.

Ze heeft het altijd koud of warm
en ze vertrouwt geen vreemde arm
want het is moeilijk evenwicht te houden.
En ze wankelt op alle vlakken.

Sleept zich starend door het slopende
en slaapt in het gapen van de dag

Wil geen kruimels morsen
want in haar betoverde kamer
huizen muizen

en een vlieg wordt rat-gelijk.
Ik zie het niet,
ik zie het aan
Ik kijk.