Alle inzendingen, jaar 2005, week 49

Sinterklaas was waarlijk ontroerend goed uren in de Bijenkorf was-ie lekker zoet de poppen bibberden weer aan hemadraden marsepein in vele kleuren aan de paden choco letters kruidnoot taai taai de V&D was wel 'n tikkie saai beneden te veel slippies plu's en sokken zie ginds de stoomboot tegen 't mokken onderwijl waren de warenhuizen…

Miljoenen pluisjes zo zacht In een hemelsblauwe lucht Dwarrelen dansen vliegen Zo mooi als een zomerzucht Een aanraking van fluweel Het voelen van jouw huid Een streling voor het oog Zo zacht als fluistergeluid Een liefde zo oneindig mooi De lucht geurt vol verlangen Vlinders fladderen liefelijk rond Een droom in mijn hart gevangen…

Alleen gedachten kunnen mij nog laten zien wie je was en waarom je zo bijzonder bent het is verleden tijd, jouw leven dan de herinnering leeft voort, in gedachten. Je hart klopt niet meer, sterft zelfs af wordt opgegeten of mogelijk zelfs verbrandt er is maar één ding dat ik zeker weet je geest en ziel krijgen ze niet te pakken. Ik schrijf…

Het zal je ego strelen, als jij dit gedicht ooit leest. Al heel lang niet meer samen, die tijd is echt geweest. Maar ik heb nog steeds zo'n heimwee, naar wat was, die tijd van toen. Niet alle dagen feesten, maar 'k was thuis, in mijn gewone doen. Nu bijna 4 jaar verder, de wereld draait toch door. Verbonden door 3 kinderen, jouw stem…

er schuift een wolkje voor mijn ziel m'n hart verliest zich in een duistere pijn ergens achter in december schijnt nog licht te zijn…

Het huis zit vol gaten Ze zitten in de kledingkast en plankjes in de badkamer De stilte maakt zoveel herrie in mijn hoofd -------------------------- verlorenwoorden.web-log.nl…

Ik kan er niet meer tegen Al die mensen, al dat gezeik Altijd maar beslissen wat ik moet En wat ik vind lijkt onbelangrijk Ik wil er wat van zeggen Maar ik weet niet zo goed hoe Ik weet niet hoe ik het moet brengen Maar ik bepaal zelf wel wat ik doe Je kunt me niet dwingen Ik zal nooit worden zoals jij ‘t Kan me ook niets meer schelen…

Mijne tranen baren bloemen lijk lentelach over de wei, en mijne zuchten worden een nachtegalenrei. En wils du mi wederlieven, voor di bloem op bloemken ontschiet, en voor dijne venster zal klingen* der nachtegalen lied. ----------------------------------------------- klingen: geluid van glazen voorwerpen bij bewegen.…

Ik ben het helemaal zat weer niks in mijn schoen gehad hetgeen waarvoor ik had gevreesd ze zijn wel langs geweest want de suiker en die wortel zijn gejat Mijn deur zat echt hartstikke dicht met drie sloten, tegenwoordig verplicht dus hoe heeft men mijn vesting genomen want binnen zijn ze echt gekomen zelfs mijn alarm was afgericht Ik zong…

eenzame gedachten spoken door zijn hoofd hij zou er tegen moeten vechten maar als je niet meer in jezelf gelooft wat zijn dan je rechten? zijn gedachten leiden een ander leven gebasseerd op angst en verdriet hij zou zo zijn leven willen geven want loskomen van zijn angsten kan hij niet Zijn ziel zoekend naar een greintje rust maar de spoken…

Gezegend, die de rozen doet Onder Uw lach ontluiken Aan de verbolgen struiken In glans van sneeuw en bloed. Gezegend, die de vogels hoedt, En lokt een schuwe zinger Heel teder op Uw vinger, En wekt het nestend broed. Gezegend, die der kinderen schal Bij 't spel met bikkel en met bal Ons droeve hart laat raken. Gezegend, die zich vaak…

Een Walk-fit en een Evolution-fiets, een Ab-flex, Sauna-belt en Aqua-slim ’n Body-blade, een Gym-form, Easy-trim, ik kocht het allemaal, maar ’t hielp me niets. Mijn lijf blijft slap, geen vrouw die het bewondert, dus heb ik al die troep maar weggedonderd.…

Westland het Schieland Gantelland van ouds sling’rend door duin naar zee de kreken maar ingedijkt van lieverlee tuinen vruchtbaar klei met zand Vele eeuwen zorgden voor de fijne kweek roemrijk appetijt’lijk de kroppen sla bloemen bollen tomaten van de Inca gebed om zegen oogst liefst elke week Thans is ’n licht in ons midden opgestaan…

De overheid wil weer wat reguleren En dus komen er regels, vaste prik De bond van tatoeëerders maakt zich dik Omdat de staat hun werk graag wil frustreren Men wil zo het verminken gaan bestrijden Maar wel intussen doorgaan met besnijden…

Als ik aan hem denk eet ik appelperen stroop volkoren met zweet en metalen feromonen vermeng het met de geur van bitterkruid verkoolde appeltjes van opgewonden zijn winkel alsmaar blikken uit de supermarkt terwijl ik slaap tussen kleverige lakens…

voor mij was kerstfeest een boom met echte kaarsjes het sneeuwlandschap van vaders hand uitgestald op het dressoir en de warmte van met z'n allen (en iets van soberheid) aan een tafel van fragiel geluk nu wij zoveel materiëler zijn weet ik mij een illusie armer…

Kom binnen geachte lezer, zet je neder en doe of je lekker thuis bent. (Intussen knagen wij ongestoord tussen haakjes verder) De harde realiteit is hier een droom, een wereld in een wereld. Pas op voor onze woorden want ze vreten tussen de regels door en elke poging van een pointe onderstrepen wij met een knipoog.…

Ik schrijf de woorden Die mijn hart fluisteren Zinnen vol van betekenis Gestuurd vanuit mijn ziel Over de liefde de pijn Voelbaar in elke vezel Van mijn lijf mijn hart Zoekend naar een weg Ik ben het in woorden De innerlijke gedachten Van verlangen het gemis Emoties als enige drijfveer Ik lees mijn eigen leven Wil de woorden wissen…

Streel mijn verlangen Laat je passie bloeien Verwarm mij met vuur welke altijd zal gloeien Borduur mijn naam met draden satijn Draag mij met je mee zodat we samen kunnen zijn Liefste, kus mijn verlangen in een zinderende droom Neem mij mee in sereen en smaak onze liefdesroom Streel mijn lichaam naar een zalig gevoel Laat je vingers…

wanhopig op zoek naar werk en een veilig dak boven je hoofd terwijl regenten je terug willen sturen naar een land waar je niet kon leven en wonen jou wens ik dagen van vrede en alle goeds waar mededogen de maatstaf is de herberg nimmer gesloten…

ik ontlaad het leven even uit mijn lijf ontspannen als een lappenpop adem lucht weg als ik opgetild verblijf met kop en kont in de palmen van jouw handen straks na een ontzielde pauze verneem ik zachtjes uit jouw mond dat mijn voortbestaan bij elke prille dag in stof of geest opnieuw begint…

de nacht viel over je gebronsde huid die naast me uitgespreid lag op het laken al tastend trachtte ik je aan te raken de duisternis stond bol van het geluid we ademden als blaasbalg in en uit ik sperde bij je rode mond mijn kaken en proefde van je lippen, onder 't slaken van zoete zuchten, sap van oosters fruit de spanning bouwde op, de…

Nooit om gevraagd of durven dromen, jij die zomaar mijn leven kwam binnen lopen. Ik kende alleen maar pijn en eenzaamheid. Maar dat alles lijkt nu misschien verleden tijd. Nooit gedacht of durven dromen. Om iemand zoals jij tegen te komen. Nooit gedacht of zelfs maar verwacht. Je hebt alles waar ik jaren op heb gewacht. Nu ik je gevonden…

Daar roept de Grootmaarschalk van ‘t Hof zijn gezelschap 's ochtends formeel te zadel. Bejegen deze heren en dames met lof : zij zijn immers allen van zeer hoge adel …. ! Terwijl de jachthoorns echoënd schallen bestijgen eredames bevallig de koetsen. De heren gebieden gestreng de vazallen de stijgbeugels grondig en glimmend te poetsen.…

ik droomde van mijn vader hij zat te vissen op z'n vaste stek de dood had hem jaren jonger gemaakt en zoveel gelukkiger vooral... verwonderd mij daar aan te treffen bergt hij zijn hengel in het foedraal en na een korte aarzeling: "we moesten maar eens gaan jongen je moeder heeft het eten klaar"…

Hoe of we de materie ook verdraaien De wanklanken in onze maatschappij Ze schrompelen ineen tot dunne brij Als geluidsvervuiling maar mag blijven waaien 'Daar bij de waterkant' van Eddie C. Geeft 't omgekeerd effect van Ali B.…

Toen ik nog maar pas op de wereld was wist ik niet wat liefde was Ik wist niet wat of hoe Er kwam enkel liefde naar me toe Ik hoefde niets te vragen Ik werd op handen gedragen Hoe groter de weeld open gaat Hoe kleiner je in de wereld staat Waar de mensen en dingen veranderd zijn Waar de gouden beloofde bergen zijn Donker en in diepte…

De brave burgemeester voelt zich klote. Minister Donner krijgt nu toch z'n zin door aan te kloppen bij de koningin. 't Complex van cellen wordt nog niet gesloten. Nu 't open blijft na koninklijk besluit, is 't veilig, want je kunt er simpel uit.…

door tranen bevangen door emoties omringd is het vandaag de dag dé dag dat zij springt geen woorden maar daden dat werd haar gezegd de demonen in haar hoofd zij hebben haar omgelegd een sprong in het duister dé weg naar eeuwige rust heel éven een aarzeling voor altijd vaarwel gekust..…

We hoorden hem op zaterdag nog spreken En dàchten dat ie nog in leven was Daar het bericht nog niet vergeven was Merkwaardig voorval, achteraf bekeken Zo richtten media toevallig an Wat nog geen mediúm verzinnen kan…