170 resultaten.
Donorconferentie
snelsonnet
3.1 met 11 stemmen 1.124 Omdat het merendeel van de gebouwen
In Libanon is platgebombardeerd
Wordt nu door ons vrijgevig gedoneerd
Zodat het land zichzelf weer op kan bouwen.
Maar al heeft men die puinhoop aangericht
In Israël houdt men de knip stijf dicht.…
voor iemand ver weg
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 352 Ook de dag toont nu
Haar schaduwzijde
Alles is bloot
De huizen, slapend
Een handje vol profeten
Dronken (de waarheid naar hun lippen)
Het licht van lantaarns
moet nog eerst
een jaar of duizend reizen
wees niet ongerust
voor iets je ziet
ben je dood
heb je je lichaam aan de aarde
zoals straks aan het bed gegeven
en goed je mag iets…
Lectori Salutem
netgedicht
4.4 met 5 stemmen 941 Grafschrift:
Ter columbarium bijgezet, was nochtans beleerd
Arrogant alsóók zéér zwaar en veel te vet
Uiteindelijk gelukkig in humor gecremeerd
Hoop dat de dood hem bevalt ..., dan blijft hij het.…
God lacht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 587 God dacht: ik zie zijn gezicht en herkende mijzelf
Ik ben alles dat is en dus ook wat ik niet ben
Dus ben ik vele inéén en de enkeling vanzelf
De heiligheid, doch ook de Zen
Ik ben alles dat is en dus ook wat ik niet ben
En alles blijft tot er iets anders wordt gekozen
De heiligheid, doch ook de Zen
Zo zal ik zijn in aangenaam verpozen…
Een dag...
netgedicht
4.5 met 6 stemmen 375 Een dag niet geschreven,
is een dag zonder zin.…
Onbemind
hartenkreet
4.6 met 9 stemmen 1.933 De twinkeling in je ogen,
die lieve lach,
de tijd vervlogen,
totdat ik het zag.
Jij bent misschien die ene,
ik te laat,
laat me het weten,
dat echte liefde nog bestaat...…
los van mij
hartenkreet
3.1 met 16 stemmen 3.097 Ik laat je los.
Ik laat je gaan.
Met een brok in mijn keel,
en aan elk oog een traan.
Een storm in mijn ziel,
pijn in mijn geest.
En een groot zwart gat.
Dat ooit mijn hart was geweest.
Een verwarring in mijn hoofd.
En steken in mijn gevoel.
Een brand die niemand dooft.
En de warmte nu zo koel.
Alhoewel ik je nu laat gaan.
Staat…
Gekkenhuis
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 949 Een zenuwenlijder te Rekken
Trekt heel de dag door gekke bekken
Zijn vrouw zegt: ach man
Ik snap er niks van
Je komt toch bij mij aan je trekken?…
Zwart vierkant
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 856 De Russische revolutie
in de kunst
kleurde een vierkant
Zwart
Nog jong
- Avant-garde -
maakte ik er kennis mee
Heel apart
Ik zag het van dichtbij
na een val
We hadden thuis
zwart-witte tegels
in de hal…
Stoelendans
netgedicht
2.9 met 10 stemmen 2.358 een stoel en een stoel
nog meer stoelen, mensen
die door elkaar krioelen
roezemoezen, waar is de meester
gebleven, er moet gedanst
in de rondte, de wijdte
de stoelen worden kringgezet
alle mensen in de rij gesloten
stilte in de zaal, vol ogen
blikken gericht, de meester
knikt en klikt, de muziek
weerklinkt en vóórt, het gaat
rond en…
De dames
netgedicht
1.9 met 7 stemmen 874 laat ons maar spreken
over het zwoele dansen en
het verleidelijke uitdeinen
van onze voluptueuze dijen
en de gratie, elegant
zo geëmancipeerd van
zie je me wel goed?
glijden we over vloeren
de hoeren van deze dagen
en soms eens van nachten
met onze glazen muiltjes
te los om vast te blijven
prinsen genoeg onderweg
schrijden ze maar verder…
hongergeleiding
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 758 een beker water op tafel
op een rond stukje vilt
met een bord vol dampen
recht naar de hemel van
de verfijnde veelvraat
het vriest glimmende keien
onder twee versleten voeten
tussen de ramen bloemen
een ongepoetste walm
en aanvriezend kwijl
houdt hem op zijn plaats
binnen wordt getafeld
naar verheven tradities
met het beste van het…
Stadshaas
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 283 de Meir overstroomd
er loopt teveel volk
met de tanden op de grond
onder zaken beladen die
niemand ooit wil dragen
ergens en nergens flitst
een stadshaas tussendoor
met een gepeperde haast
op weg naar een stadshuis
de luis van het stedelijk schoon
om de deur toe te knallen
de kilte om hem heen
was hem te veel, waar
zijn al zijn buren…
De wereld een plaatje
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 525 elke ochtend de weg
die iedereen bewandelt
naar het dorpse plein
een markt te bevolken
voor de inwendige mens
voor het uur van de haan
het beest geslacht en gepluimd
met de nodige groene vulling
genieten van het goede leven
een mens onder de dieren
neemt wat hij maar wil
zonder rekenschap voor wat dan ook
de wereld een uitgedoofde vulkaan…
Che?
netgedicht
2.4 met 5 stemmen 482 op een stalen ros gezeten
met achterlating van alles
wat niet vast gehangen
slechts ballast kan zijn
door de jaren van jeugd
blik op oneindig in het hart
de wetenschap van morgen
dorpen rondom armoede
met stof op het bord
eenzame gitaren snaren
over melancholie en rust
die berust in de ondergang
van stukjes vlees en bot
de onaanraakbaren…
UREN, DAGEN, MAANDEN, JAREN
snelsonnet
3.5 met 16 stemmen 1.433 Bij ‘t zachte ruisen van het ranke riet,
ben ik een God in ’t diepst van mijn gedachten.
Ik luister naar mijn eigen jammerklachten,
maar daarbij mis ik een-twee pruimpjes niet.
Het was een fijne, stille dag voor mij.
Er kwam weer heel wat poëzie voorbij.…
Januari in Zürich
netgedicht
4.2 met 22 stemmen 727 Licht breekt op
het rijpbedekte netvlies
van de ochtend,
de nacht versplintert
en blindelings
val ik in de scherven.
Als geronnen bloed
hangt mijn schreeuw
boven de stilte,
ik huiver
en kruip terug,
de warme diepte in.…
Begrafenis
hartenkreet
3.1 met 8 stemmen 2.472 Dat een begrafenis in stilte moet verlopen
waarom? waarom in alles stilte?
waarom niet wild doen uit verdriet?
het tragische op zich heeft toch al zoveel kilte
Waarom geen fel brandende fakkels?
of wel bijna zestig bongo's op een rij?
waarop heftig huilend wordt getrommeld?
de doodse ... doodse stilte ... gewoon voorbij?
En dan na de mis…
Noordse sterns
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 554 De zomer is voorbij
het was goed, zo goed
maar we gaan, we gaan!
Wacht op me
in Bretagne, bij Gibraltar
wacht op me ik vlieg met je mee.
Onze rust is rusteloosheid
ons ritme, ons geluk
wij, de zigeuners van de lucht.
Laat ons onderweg zijn
tot we sterven aan de kust
en zand en schuim
ons toedekt.
Maar kom! Ik verlang
naar je stem…
Ausutjevagge (Lappland)
netgedicht
1.3 met 3 stemmen 318 Zij is jong
ontroerend,onthutsend, ontstellend jong
net vrij van de last
die nu op een steenworp rust
grommend, knarsend, knerpend
koude ademend
wachtend op een kans.
Zij zal jong sterven
steeds weer
maar nu vibreert het leven
tussen haar flanken
nu draagt een zoete wind
vol kruidige geuren
rusteloze hommels
van bloem naar bloem.…
WINTERSTILTE
poëzie
3.9 met 18 stemmen 3.316 Een witte spree
ligt overal
gespreid op ’s werelds akker;
geen mens en is,
men zeggen zou,
geen levend herte wakker.
Het vogelvolk,
verlegen en
verlaten, in de takken
des perebooms
te piepen hangt,
daar niets en is te pakken!
’t Is even stille
en stom, alhier
aldaar; en, ondertussen
en hore ik maar
het kreunen meer,
en ’t kriepen…
Verf...
hartenkreet
4.3 met 30 stemmen 2.335 Je lichaam verf ik op het linnen
De kleuren vloeien in elkaar
Een zalige warmte gloeit in mij
als ik naar het doek staar
Het is alsof je mijn gedachten leest
en je laat je blik verleidend strelen
Langzaam meng ik het palet
met de kleuren die wij samen delen
Een zachte gloed van zonlicht
valt geruisloos over je lichaam
In perfecte volmaaktheid…
Serena
netgedicht
3.7 met 13 stemmen 809 De voeten
stevig op de grond
wacht zij gebogen
de billen
gespannen in het oranje broekje
heen en weer wiegend.
Tegen 200
de bal geretourneerd
het rokje opslaand.
De benen
schuift ze alreeds uiteen
over het gravel
eindeloos
een gave driehoek vormend.
Ze rept zich naar de andere zijde
helaas tevergeefs
het game verloren.
Op en neer deinend…
Aanvliegen over de sont
gedicht
3.2 met 18 stemmen 7.863 Aanvliegen over de sont,
over donkere kommen van finse meren
scheepgaan in de kajak
der gestorvenen
drijven op de wateren
tussen taiga en toendra
oog en oor zuiveren
aan leegte en verte
zich voeden met bessen, met hoed
en geur van de goddelijke paddestoel
dromen de droom
van het eeuwige heden
als arktiese beer
weer tot sneeuwblinde…
Een mug (de mug)
gedicht
2.5 met 63 stemmen 26.220 Een mug (de mug)
beklimt, desnoods:
bestijgt een olifant
(de olifant).
Zo gooide iemand eens een bal op.
Deze stuiterde nog enige malen,
bleef toen zo goed als stil liggen.
----------------------------------
uit: 'Gedichten', 1968.…
Aan het klavier
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 666 voor Afra
Alles is weer vanouds.: De pendule tikt
en koffie staat te dampen.
Geen wanklank wordt vernomen.
In zulke uren knopt ze
open, koppig en ongenaakbaar. Gezeten
op de kruk is het alsof haar een huivering
door de leden voert. Dan spelen
haar vingers vuur, en met een suizeling
van tonen wordt het vertrek gevuld -
Zo kan haar lichaam…
Langs lijnen van het spoorwegnet
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 318 Lijnen
ijzeren lijnen
lijnen van ijzer
langs Hollands liniaal
In het landschap
als neergelegd
over weide,langs waterloop
en 'n rug zand
Al reizend
word ik wijzer
leg m'n oor te luisteren
tegen de koude ruit
Ik hoor hoop
stem van pijnen
'n vraag die brandt
niet wordt gesteld
Pas op 't perron
van aankomst
blijkt de klok…
Als ik ‘s nachts hoor schreeuwen
hartenkreet
1.3 met 3 stemmen 841 Als ik ‘s nachts hoor schreeuwen
door een krolse kat
dan luister ik maar even
en dan ben ik het zat.
Ik roep dan snel mijn kater
en zeg hem ga nu gauw
even lekker stoeien
met die poezenvrouw.
Die griet die zit te gillen
omdat zij een kater wil
ga even met haar spelen
dan is die meid weer stil.…
Als ik aan een bloem ruik
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 480 Als ik aan een bloem ruik
dan denk dat is fijn
en dan zou ik heel graag
een hommel willen zijn.
een mooie vette hommel
of een slanke bij
lekker dan zo’n bloem in
dat heeft wel wat voor mij.
En als ik dan de reuk
van de ene heb gehad
dan vlieg ik naar een ander
er zijn toch bloemen zat.…
Als ik aan het spelen ben
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 787 Als ik aan het spelen ben
dan grom ik vaak daarbij
dan worden mensen angstig
en kijken dan naar mij.
Ze worden dan nerveus
en ook een beetje bang
die denken dat ik zomaar
in hun broekspijp hang.
Maar het is slechts verrukking
bij mijn hondenspel
want ik ben een echte lieverd
en ik bijt heus niet zo snel…