Alle inzendingen, jaar 2007, week 35

Als een zoeklicht schijnend over onze wei, Komt de zon vanochtend vroeg weer door. Zij het wat valer dan de maand hiervoor, Laag hangend, maar tussen de wolken vrij. Wellicht is het de spiegeling die ik bekoor, Reflecties van bomen, blad en natte klei, Of de lange schaduw hier tegenover mij, Typisch september, zeg ik zonder gehoor. Dan…

Kijk niet meer terug, naar het verleden.. Maar richt je op het heden, Hoeveel moeilijke tijden je hebt gehad, Hoe vaak je ook bent omgevallen. Probeer weer op te staan en dan zie je hoe sterker je weer omhoog gaat!…

gaandeweg ontwaar ik haar rond uitgezomerde bomen dwalend in zachtere nevels en geluiden, in de wiekslag van een vroege gans proef haar in ‘t krimpend zonlicht tussen dwarrelend lover, in de geur van mos en parelend gras zo voel ik dat zij langs mijn kruin naar binnen glijdt onder mijn huid een warme schuilplaats vindt…

de zomer droogt mijn zieleblaren een witte wijn bekoelt mijn dorst een zeebries drijft de lange jaren waarin ik krachten heb vermorst onder het ruisen van de palmen welt in mijn geest een ver begin 't vermoeden van een nieuw verlangen naar iemand die ik stil bemin schrijvend laat ik mijn dromen gaan naar 't meisje in het vaderland gescheiden…

Mijn vader... hij was een straffe roker Aan het opsteken van een sigaar kon hij zich wijden In rook op gingen 'haar gordijnen' Vitrage in 'haar sop' en nieuw behang geplakt om de 2 jaar Wij vulden-als kind- de sigaretten en sigarenkoker Voor de rokende visite niet in 't minst bang Het is nu... -jaren na z'n overlijden- dat…

ik heb de zomer niet gemist eerder ‘t vermoeden van een herfst wanneer de wind verloren waait in wolken papieren vliegers rusten in het zand waar pas nog kindervoeten dansten bonte fladderfiguren in een wind de hemel tegemoet die ‘t wanen liet wat meeuwen in hun vlucht verkondigden het fluiten horen over duinenruggen zeezout inademen…

Ik wil je voelen, ik wil met je vrijen, ik wil mijn lippen over je lichaam laten glijden... ik wil je kussen, wil je beminnen, wil je bezitten, heel diep van binnen... wil met je zuchten, en met je zweten, zodat ik jouw geur nooit meer zal vergeten... ik wil je proeven, en wil je horen, geef je al mijn liefde, en wil je bekoren.. Ik…

ik klopte aan de hellepoort het vuur deed open verbrandde insgelijks onschuld en wat knopen die bonden het bestaan ik ben gegaan op een levenspad vol sloten zij gingen nooit vanzelf open versleutelde de mogelijkheden die ik had helaas nooit paste wat tot ik jouw deuren zag jij was niet gesloten stond altijd open ik heb me…

Denk aan mij met elke regendruppel die valt Want dan denk ik ook aan jou Elke druppel die jou raakt is een traan van mij Omdat ik te veel van jou houd Denk aan die dag dat we elkaar niet meer los konden laten Denk aan die dag dat onze lippen elkaar raakten Denk aan die dag dat ik jou niet wou laten gaan Waar ik voor altijd spijt van zal hebben…

muziek doet de rokken bollen de hakken stampen op de vloer lijven glijden langs elkaar heen hun gelaat strak en serieus arm hoog in de lucht de andere hand trekt de rok in de maat terwijl hij om haar heen danst in het zwart, haren gladgestreken voelbaar klinkt de passie door in hun dans, ogen kijken vurig samen bewegen zij innig…

Die Naam is voor dat volk ontzettend heilig. En dat houdt in: men schopt of schiet dus niet op iets waar men de naam van Allah ziet. Doe daar je voordeel mee, dan blijft het veilig. Schrijf op je uniform Zijn Naam heel groot, dan schiet zo’n Taliban jou echt niet dood.…

Met nog eenmaal verheffing van de laatste warme zonnestralen die de zomer met weemoed doet zwijgen in alle talen het einde van zwoele nachten en zonovergoten stranden vogels die vertrekken naar warmere landen het begin van sprookjesachtige verkleuringen in vlammend rood en okergeel met ieder z'n eigenheid in blad en vorm in het grote geheel…

In het donker van mijn verleden ben ik een schim en geef ik je mijn geschreven dromen wanneer je me volgt zoals ik beweeg en schaduwen tel die mijn dood nog eenzamer zullen maken. Zonder jou die naar me kijkt en weet dat je me nooit met woorden van liefde en hoop zult terugvinden.…

met eierkapsel op z'n wulks tikkeltje pinnig stekelrogs enterde ze zeecafé de makreel van oudsher jolig en fideel joop de jutter in haar zog als steeds kokkels bol op zak strandgaper met aan alles lak brutaal in beeld nog hondshaai ruim betekend door veel kraai ze zag er echt niet uit mijn venusmosseltje van weleer - durf het bijna niet…

nu in den haag een gratis kaart met het oog op het meisje van vermeer hier ergens aanwezig en dan het htm-meisje die van de bus en tram door haar hulp kijk ik een kwartier later vierhonderd jaar terug zij parelt hoog aan de haagse gevel in de stemmige zaal heb ik een ontmoeting haagse meisjes onvergetelijk…

Een scheepswervenbaas uit Zuidzande hield vroom al zijn schepen te lande Hij zei op keer: "Ik laat als de Heer niet varen het werk van mijn handen"…

verdwenen in de massa ik heb je nooit gekend misschien nog een relatie... ik weet dat jij er bent mijn hart vraagt om bevestiging en dat je mij begrijpt dat het verder gaat, waar het verder ging en dat je bij me blijft…

Men kon de godsdienst niet belijden wanneer men woonde op de heide. Een heiden was dus een barbaar. Het 'heide' werd van lieverlede verbasterd tot drie letters 'ede'. Daar kroop men knusjes bij elkaar. Begint het inzicht te ontkiemen? We spreken hier van synoniemen: een heiden en een Edenaar.…

Ik leid het leven van een dichter maar echt dichten kan ik niet. Van mijn beeldenloze lied wordt uw hart geen sprankje lichter. En zwervend bij de oude toren, Ede-centrum Grotestraat, zie ik geen verheven metaforen. Alleen de toren die daar staat Tot vanmiddag… als in dromen zag ik jou de trap opkomen uit de tunnel van 't station.…

Nu zal ik vertellen wat ik voor je heb gedaan. 50 duizend tranen heb ik gehuild, geschreeuwd en gebloed voor jou, en je wil me maar niet horen. Ik wil je hand deze keer niet, deze keer red ik mezelf. Mischien word ik dan een keer wakker, niet dagelijks gekweld, verslagen door jou. Net toen ik dacht dat ik de bodem had bereikt, sterf ik weer.…

De ouderdom overkomt ons allen Je hoeft er niets voor te doen Tenzij een malloot je overhoop zou knallen En je er dood bij neer zou vallen, Komt de ouderdom vanzelf Met een snelheid waarvan ik denk Als ik iemand een geschenk zou mogen geven, was het een pakketje uitstel want allemachtig wat gaat dat ouder worden Snel…

Van een Griek kun je het leren hoe je granaat- appelpitjes spuwt…

zing voor ons Luciano, laat het sterren regenen vanuit de hemel niemand moet slapen Luciano, niemand behalve jij Nessun Dorma Luciano, nessuno soltanto voi -------------------- http://www.youtube.com/watch?v=ZaufjDVYivc…

Meer dan twee jaar is het nu uit tussen ons....... meer dan twee jaar geleden gaf je mij de bons..... ik ben er niet meer rouwig om........ ik ben verder gegaan en weet je waarom? we horen niet meer bij elkaar.... Ik hoor hier............ Jij hoort daar.......... Ieder zijn we onze weg gegaan........ Toch vergeet ik niet wat je mij hebt aangedaan…

Als skeletten zich uit de aarde wringen ivoren beenderen in 't maanlicht glanzen voelt men in de dodenstad de bevingen. Skeletten, gelovig tot op het bot storten zich in de vollemaan-feesten trouw tot in de dood, 'n ondraaglijk lot. Een klasseloos heden, zonder verleden iedereen danst 'blind' met iedereen al hebben ze elkaar gehaat bij leven…

De hebzucht van de mens kent geen limiet. Privatiserend wil hij zich verrijken. Ten eigen bate moeten bossen wijken. Bedreigde vegetatie spaart hij niet. Het draait slechts om die roteconomie. Agressie van de mens lijkt niet te stoppen. Zo helpt hij heel de wereld naar de knoppen. Kan oorlog leiden tot een utopie? Gelukkig is er tóch een…

een reisgezelschap zoals wij: een stille en een prater maar anders dan bij ons; het is een zoontje en zijn vader maar zoon is oud en pa is kind dat zie je aan hun ogen en alles wat van praten rest zijn de zoon zijn monologen Pa weet niet dat zijn zoon hem duwt, lijkt weg van deze aarde maar de zoon kijkt trots, uitdagend haast en laat…

Iedereen op deze site schrijft gedichtjes hartenkreten Enz. van putjeschepper tot vliegenier. Alles komt hier samen, geschreven op hun eigen manier. Allemaal met een betekenis, met achterliggende gedachten. Om de volgende te gaan lezen kan ik al haast niet meer wachten!…

Dichters, ingenieurs met manieren heren en beren boeren en matrozen met chocolaatjes of rozen en soesjes uiteindelijk komt het er op neer en nog een keer telkens weer met tussenposen smullen van onze poesjes de kunst echter, ligt niet in de openingszin maar weggaan zonder goedkope smoesjes.…

Een hart van steen en egoïstisch, dat wordt wel eens over mij gezegd. Ik kies voor mezelf, ben ik daarom slecht?!! Ik ben er heus voor mensen die me nodig hebben, ik help waar ik helpen kan. Doe het alleen niet meer ten koste van mezelf, want uiteidelijk ben ik degene met verdriet ervan.…