Alle inzendingen, jaar 2007, week 47

Mijn ogen prikken van de nacht Wat duf kijk ik naar buiten 'k Had een winterpracht verwacht Maar regen kwam met schuiten Tegelijk Grijs en grauw Waar blijft de zon Zij liet zich lang niet zien Ik draai me om Teleurgesteld Op weg naar weer wat slapen En sta pas op Als 't beter gaat Dat klinkt waar raar Ik bedoel: We zien elkaar!!!…

Drinkende orgels Voorzien van valse tonen Weigeren soms dienst…

Als je iets dwars zit moet je praten en het er ook niet bij laten je rugzak is misschien nog niet vol maar soms is het te erg en wordt het te dol om alles maar te moeten accepteren ik weet het, het is moeilijk je moet het leren wees in ieder geval altijd eerlijk tegen elkaar dan heb je het in het leven ook niet zo zwaar.…

Als je een wereldhonger wilt stillen Dan is de Bosatlas zeer bovenmaats. Zelfs Potter daalt af van zijn hoge plaats. Een atlas is dus wat kopers willen. Had die Harry echt kunnen toveren, Dan zou hij plaats 1 wéér veroveren. Happyturf … De nieuwe Bosatlas heeft het laatste Harry Potterboek naar plaats twee verdrongen ……

mensen roepen wel eens we kennen je niet alsof ze maar één oor hebben wanneer ze het wisselen van wind in koude bomen hangen misschien ben ik wel niet die ik had willen zijn of moeten of wennen zij nooit aan mijn sterven terwijl alles maar voorbij gaat in opwaaiend zand en nachten die ik wakker lig in het weten dat ik slechts…

Licht en schaduw donker en schemer Ze zit met haar hoofd gebogen Tranen stromen maar wangen blijven droog Vervlogen hoop blindelings geen vertrouwen De wanhoop snoert de keel dicht wringt handen in een droge snik…

was ik maar een merel kon ik de hele dag zingen zei een mens…

Wanneer glas gaat praten tegen gevoelige snaren flirtueel de knuppel gegooid wordt in dat ene hok waarvan de deur op een kier staat dan lacht de dag naar buiten schittert woorden van afwezigheid ziet half ontloken ander leven voor waarheid aan zacht schroeit huid langs leven daar waar vuur zich uit in verwrongen taal pakt zij…

Zwart naakte aarde. Geploegde akkers, dicht vloeiend groen tapijt. Ingezaaid door de mens. Goudgeel golvend graan, bewogen door de wind. gerijpt door verguldende zonnegloed. Groeiend tot ons voedsel, het brood. Geoogst, gemalen graan. Het leven uit zwart geploegde naakte akkers.…

Je viel als druppels in mijn handen maar de zee bleek veel te klein en toen wij samen ergens strandden bleek ik nergens meer te zijn Nu zie ik hier het water branden en de vlammen doen me pijn toch hou ik jou nu in mijn armen omdat ik dicht bij jou wil zijn…

ik gladiator weer speel niet met wilde beesten mijn wapens doden slechts degene die mij tegenstand geven ik olie mij met woorden die mijn tegenstrever zeer bekoren maar toen de keizer downde met zijn duim wist ik de wedstrijd verloren later in de catacomben voelde ik dat wij elkaar verstonden er was geen strijd enkel wat onenigheid…

Gelikt gepresenteerd zonder geweld De BSN is nieuw en strak en profi We prikken onze ouwe trouwe sofi Bij Doe Maar (...) en het kijk- en luistergeld Of lees ik 't verkeerd en op z'n kop En is 't de terugkeer van de palingpop?…

De nacht kleeft duister aan de ruiten verbergt het zicht op tuin en straat niemand ziet wat komt of gaat wie tuurt, gluurt, kruipt en sluipt daarbuiten klinken daar soms paardenhoeven rappe stappen over daken buigt er een traptree onder kraken de zoete spanning is te proeven och kijk nou, het is Sinterklaas met twee rood gestifte Pieten…

Ik vind je stoer en sterk maar ik merk zwijgen doet geen goed verlangen woedt naarmate de stilte duurt de klok de uren stuurt mijn hunkering doet groeien emoties stoeien stormen woeden binnenin jij die ik bemin ver bij mij vandaan ik moet je laten gaan....…

soms is de zee de zee slechts water dat in schuimende golven en donderend geraas onaantastbaar het land aanraakt dan likken grauwe regenwolken zijn gulzige waterhand lessen zijn dorst tot wolk en water versmelten aan een lege horizon…

Het vertraagt je zinnen moeilijk na te vertellen writersblock, black-out hoe moet je beginnen? Handen in het haar nadenken over iets waar is de inspiratie? Het is toch niet waar Nodig om te herbronnen? vinden we ze uit even serieus of lachwekkend ’t is toch allemaal verzonnen!…

Een geur van tabak is blijven hangen aan het papier waarin de vorkjes zaten waarmee in voorbije jaren zoveel mensen taart of gebak konden eten maar die nu niet meer door hen gebruikt kunnen worden. Wat is er gebeurd met deze mensen? Leven ze nog of hebben ze intussen het andere land bereikt waar taart niet meer bestaat? Verleden leeft in…

Prinses met je droomogen Ik zag het licht dat je omgaf je glimlach die het monotone grijs van mijn wolken brak Je schoonheid liet mijn bloed ruisen als een witte branding van pure extase Je hebt in mij onstuitbaar de liefdesbloem ontvouwd…

Het nadeel van voordelen is dat na het voor waarin we menen te delen, vaak constateren dat het voordeel veel nadeliger moet zijn geweest, dan het voordeel waar we van tevoren in meenden te delen.…

De blonde haren van mijn oudste zoon zij werden gierend razendkort geschoren met grof geweld, alsof hij weer geboren moest -'t was mijn verdiende loon- zijn voorhoofd kleurde langzaam rozerood terwijl ik zwijgend naar hem stond te staren een hoge rug met krachtige gebaren stond donker voor hem, groen en groot. Iets deed mij uit dit wrede beeld…

ongekend de warmte, explosief de dragers van vers zonlicht met armen die ontwaken in een open huis als groeiende ruimte waarin middaggezichten wandelen met zuivere stemmen naar het oor van liefhebben en elke adem uit het hart -in geboorte- geoogst…

wanneer de donkerte van de avond haar muil opent en het licht ons nog even de hand wil reiken ervaar ik een naderende stilte als zou de dood mij bij de lurven willen grijpen of zal het mijn verjaren zijn dat gedachten in de schemering zich meer gaan spiegelen aan mijn sterven dan wel morgen slechts de idee is minder van de toekomst…

Ik hoor muziek en de radio staat niet aan ik hoor praten maar ik ben alleen zou ik zonder het zelf te merken naar de andere kant zijn overgegaan Of ben ik gewoon maar een beetje gek…

Strak kijkt zij langs jaren die verdwenen zijn zwijgend sluit ze het venster naar opstandige gedachten de levendige geest heeft haar ingehaald die ene laatste bocht, onoverzichtelijk wijst nog niet de route haar tijd ademt komende en gaande maanden sprakeloos knikt zij ja tegen de muur daar waar haar leven de laatste…

blijf gewoon maar leven want doodgewoon gaan is toch al een gegeven waar je vanuit moet gaan de moeite die je vroegtijdig neemt blijft alleen steken wie om je weent als uit een nachtmerrie weer ontwaakt verongelijktheid als natuurramp blaakt gelijk olievlekken die leven op de pool zo bedrieglijk mooi daar hoop in school ja zag; omdat…

ik nam je hand kuste warm je huid het leek een eerst ontmoeten maar bomen en het struikgewas verkleurden ons begroeten jij groende in het rood en geel van herfstkleuren ik rook lente in dit plotseling gebeuren zag de zon weer opgaan in jouw lach en ogen jij bloemde onvertogen op deze koude winterdag…

u zou het eens moeten proberen deze link links laten liggen rechts passeren gewoon, omdat het kan je nergens iets van aantrekken en morgen gaan wandelen in het park en een volstrekte vreemdeling een goedenmorgen wensen of gewoon gedag gewoon, omdat het kan maar vooral omdat het mag…

Excuses jongens, sorry voor die klappen, het liep een heel klein beetje uit de hand al lijkt hier sprake van een misverstand waardoor wij jullie boosheid niet goed snappen: Wij zorgden feitelijk zeer adequaat voor eindelijk meer bont en blauw op straat.…

Je zit in m'n brein al tijdenlang daar woon je stiekem gaat gewoon je gang. Ik besef heel goed dat IK het heb gewild, jij in mijn leven die m'n honger stilt. Een warme gloed trekt door mijn lijf nu ik op papier mijn gevoel beschrijf. ..."IK HOU VAN JOU" je maakt mij compleet ik behoor jou toe wil dat je dat weet. Bijna geen mens weet…

door de mand de romanticus met zijn mes in die bebloede hand en de eeuwige trouw blank als room zo lek gestoken door het heilig vuur dat hem zo verteerd en tenslotte gek gemaakt dromen zo bedrog zo cel voor levenslang te merrie elke nacht uitgespuwde mens zonder plek voor twee een liefde weggegooid door wat afwijkt tussen twee gespleten…