Bij tanend licht
wanneer de donkerte van de avond
haar muil opent
en het licht ons nog even de hand wil
reiken
ervaar ik een naderende stilte
als zou de dood mij
bij de lurven willen grijpen
of zal het mijn verjaren zijn
dat gedachten in de schemering
zich meer gaan spiegelen
aan mijn sterven
dan wel morgen
slechts de idee is
minder van de toekomst
te mogen erven
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 28 november 2007
Geplaatst in de categorie: filosofie