inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 18.135):

Uitgevlogen

De blonde haren van mijn oudste zoon
zij werden gierend razendkort geschoren
met grof geweld, alsof hij weer geboren
moest -'t was mijn verdiende loon-
zijn voorhoofd kleurde langzaam rozerood
terwijl ik zwijgend naar hem stond te staren
een hoge rug met krachtige gebaren
stond donker voor hem, groen en groot.

Iets deed mij uit dit wrede beeld ontwaken
een tamme duif landt schurend langs mijn raam
mijn zoon, ik roep tot drie keer toe je naam
om met die klank je aan te kunnen raken.

Schrijver: joke schiering, 28 november 2007


Geplaatst in de categorie: emoties

1.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 216

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)