Alle inzendingen, jaar 2008

Uw moeder is nu de zon, zij zal altijd voor u schijnen. Ze is niet weg, ze is altijd bij u, diep in uw hart. En ooit zult u naar haar toe komen zodat jullie samen heel de wereld kunnen laten stralen.…

een lichtgewicht valies algemene rugzak openbaar paspoort geplukte creditcard zon zee palmenstrand lagunes formule all inclusive mijn god, wat is `t hier mooi…

[Haiku-gedicht] Opdwarrelend zand het verdroogde goudgele graan smoor hete zomer. Drippende druppels kletsnatte regenvlagen waterige zon. Zwanen klapwieken egels scharrelen wat rond het verdroomde land. Mensen lieven zich traag zwiepen paardenstaarten alles in een wei.…

Geen zin meer om te praten Geen woorden meer, maar daden Geen doel, geen wens, geen verbondenheid Met het lichaam dat wordt verlaten Is het druk, vrijheid of gebrek? Is het angst, tekort of toch verzet? Is het erkenning, liefde, misschien haat? Wat hen aanzet tot die ene daad Met achterblijvende gedachten Met familie vol verdriet Met de…

randloos maagdelijk het wit in ogenpijn en weer een toegenegen zijn, veel meer dan eerdere klacht rijpen de bomenkronen eerst als een winterzwart bezweert de hemel zinkend vallend voor middernacht de leeggemaakte sterren langademige wind eenzame vogel zingt liederen van sneeuw.…

het ochtendgrijs verhult jouw rustig slapend lijf het eerste morgenlicht toont niets van dat wat zichtbaar was in ‘t donker een lichte regenvlaag die koelt de wereld voor jouw venster en geur van passie, lust waait langzaam uit in dag die als een sluier zich nog niet echt lichten mag zo dat ‘k nog droom van jou en laatste nacht.…

Of de maan het dan nooit eens halverwege voor bekeken heeft laten staan…

op een rood 4kant zit een hond te wachten op haar uitlaat geluidjes ontsnappen aan haar keel als lege tekstballonnen bij de telefoon ligt 't nummer van de oppas…

Vertrouwen Ver weg Vertrouwen Vertrouwen Weer gaan leren Het weer opnieuw Gaan leren Is dat verstandig Vertrouwen Lukt me even niet meer...... Geef me de tijd Moet het verwerken Vertrouwen Is wel nodig Vertrouwen Lukt me op het moment even niet Doet verdriet Ging zo goed Weer geraakt Vertrouwen geschaad Vertrouwen Wat…

Water en pigment juist geplaatst op het papier Zie... jij kijkt mij aan.…

een prille april vist kurkdroge vijvers op ik voel nattigheid…

leg je regenhart in handen uit leem ik wil het dompelen in de blauwe wonden van de aarde en het zal thuiskomen uit de bergen als sneeuw leg je vogelhart in handen uit wind ik zal het omhoog gooien in de wijde staalblauwe hemel en het zal uit het heelal thuiskomen als ijs maar leg jouw mensenhart in handen bloed en ik zal het houden…

plengen is maar een woord tranen werken zich doorgaans (als niemand kijkt) spontaan een weg naar buiten wie dat vocht produceert is doorgaans de enige die het als zwaktebod ervaart zoiets houdt je doodgewoon stil de wereld draait door als je zichtbaar weent er stuurt vast wel een of andere dakloze een steunzucht vanuit adres onbekend…

Een mes en een vork in mijn wereld moordwapens vóór acht uur ‘s morgens…

het schor ziet dor slikplaten sudderen na weer een vloed zeekraal is scheutig op overgangsplaatsen paaltjes markeren de grens, wit bescheten bieden zij plaats aan vluchtige bezoekers zon zaait weer armoe de bodem zal scheuren onder vluchtend gekrijs steltlopers priemen en drillen de bodem leeg tonen hun stuit, brutaal is hun uitzicht…

Volgen de wegen gelijk met de mijne, dan zal ik jou ontmoeten. Misschien weet jij eerder dan ik dat onze wegen ons kruisen, maar de betekenis is voor ons gelijk. Een ontmoeting waar niets de waarde heeft zoals het lijkt. Antwoorden vervormen zich tot een samengesmolten vanzelfsprekendheid, vragen bestaan niet meer. De wegen zullen…

china schurkenstaat eet zijn buren voor ontbijt en ´s avonds de lucht…

er is geen brandweer voor de olympische vlam die tibet in brand zet…

dat krijg je met te zware druk van doorlopend stijgende kosten hieronder haken hoekstenen af de lasten breken rotsen…

is het vandaag twee dagen echt aan ik haalde haar per annonce uit de krant de liefde lijkt al in rook op te gaan mijn ex kreeg telefonisch de slappe lach toen ik haar zojuist om advies belde van mijn nieuwe schat vertelde die gevoelig tegen mij koos om NB voor de jongehondendag met haar reutjes en teefjes in 'n mand ver ergens beneden de…

er ligt een pad op straat en het lijkt wel of hij grijnst toch is hij plat en eenzaam overreden was veel te traag geweest door diep gepeins hoe hij over kon komen als de meest beminnelijke heer in kwakkelend geslachtsverkeer verstild bleef zijn lijf op de rijbaan plakken waar mooie dames over hoppen zodra die echter voor hem…

Kusjes glippen, Kusjes reegnen, Kusjes zeegnen, Kusjes rollen, Kusjes hollen, Kusjes, kusjes, zonder maat, Al te maal ten mijnen baat. Zie hoe't gaat, En of je mond tot kussen staat. 1876…

Ze praat met mij en lacht daarbij. Ze zucht en kijkt opeens niet blij. Verdrietig zit ik er maar bij; ze kijkt naar mij en is niet blij. Geen woord, geen daad verdrijft het kwaad dat traag maar zeker nader sluipt; tersluiks bij haar naar binnen kruipt en gauw bezit neemt van haar geest, die eens zo vlijmscherp is geweest. Ik zie haar denken…

Het hart kijkt met een vraag, is men eerlijk en oprecht, soms is het begrip snel of traag, maar uiteindelijk meer dan...echt...…

Alles weten de grenzen de lenzen zien de ruimte van de ouderdom de afstand tot de dood het leven slagadert zich voorbij hier zijn wij en daar waren: oneven waardetijd Ik hang mijn klok op in de kerk en slinger uur na uur en werk totaan mijn zerk mijn doodsbewijs en alles weten.…

Na bijna drie jaar is het einde nabij. Al die tijd was hij vogelvrij. Zijn eigen weg bewandelt hij al die tijd. Ten koste van mij zonder spijt. Alles doet hij voor anderen. Maar voor mij wil hij niet veranderen. Het hoeft niet zijn karakter te zijn. Daar hou ik juist van, zijn karakter is fijn. Maar zijn manier van doen en laten Ben ik…

Ze was een kleinschalig meisje ze is zichzelf een dijk alsof in de grote wereld geen zee te hoog gaat: heb je nu al ben je nu al Ik heb haar afgestaan aan de grote wereld omdat haar geen zee te hoog gaat et cetera…

de hele nacht door verandert de tijd in licht klokt driekwart fles door er is een foto in het collectief geheugen geheid stampede rennen ogen dicht staan daar een paar regeltes over kudde instinkt met de vetbulten transpiratie gespiegeld pijnlijk pianospel fietser aan het strand zij trekt haar jasje uit - vijf zadels met kant…

we spraken over het leven over de dood en alles er tussen naar de lijn waar niemand naar toe wil gaan als we konden deden we alles nog eens over nu rest ons alleen wachten op het sterven als afscheid komt kijk ik over mijn schouder het voelt alsof je valt ver uit het zicht en zweeft tussen deze wereld en een andere zo stap je uit…

Niets meer dan te wensen dat er vrede komt en snel, dat er, voor alle mensen, een eind komt aan de hel. Een droom, hoor ik zeggen door mensen zonder hoop. Hoe kan ik ze uitleggen dat ík richting vrede loop. En het zal vinden, ooit, misschien, op een dag. Dan is de droom voltooid, en ik ... ik lach.…