Alle inzendingen, jaar 2008, week 1

Haar handen beroeren de witte roos die hij haar aanreikt ze kust de druppels dauw van het tere bloemblad haar glimlach weerkaatst in zijn ogen als hij met zijn vinger haar lippen streelt ik ook van jou echoot zijn hart…

Ik snap het best dat men die Engelse docent Die schunnig met een meisje zat te chatten Zonder op school de beamer uit te zetten De laan uitstuurt, welk voorbeeld geeft zo’n vent “Toch jammer”, zegt de school: ’t was best een goeie Hij wist een klas vaak ongemerkt te boeien ------------------------------------------------------- …..…

privé jungle door een opera zangeres verstoort paradijs…

Weckpot Wangen vacuüm vol woorden Aan tafel hun gelach steeds meer zuurstof weggezogen Ooit zo vers, zo vochtig, ja sappig zelfs Zinnen met krakende randen Kijk nu, daar achterin de kelderkast Een weeïge gedachtensoep vergeten door moeder Nee dan de wijn Gist, gist, gist... Tot het glas breekt, En hoe! en de woorden me ontploffen…

je balanceert op het randje van een zelfverheffend voetstuk wankelt slechts heel even tijdens het omhoogvallen draait rondjes als een volleerd model met als toeschouwer een partijdige spiegel je denkt je onweerstaanbaar en ik knipoog naar je zodat maar één oog hoeft te liegen…

de treurnis om een miskenning wordt druppelsgewijze bedekt. na een mislukte oogst wordt met geloken ogen de muziek op deze woorden doorgewezen naar een kies; hoelang zal het nog duren in deze onbepaalde ruimte zonder enig benul, onbezonnen, ondoordacht, zelfs niet doenlijk of uitvoerbaar doch te zwaar om te dragen…

Onderbreking van het gestroomlijnde vlak, je duwt het zo alle kanten op, het is slap. Het is onduidelijk waarom het naar buiten steekt. Als het binnenin zat is er minder kans dat het breekt. Maar zo slap is het nu ook weer niet, hij veert steeds weer terug, een duwtje geeft niet. Soms heeft het een karakteristieke vorm, misschien is…

bomen bossen eensgezind takken wuiven westenwind regens ranselen akkerland hoofden hoeden waterstand vlak ziltzompig lageland verzuipt langzamerhand…

Het is bij jou zo vertrouwd het is vreemd gewoon Alles is bij jou zo gewoon het is gek eigenlijk Ik denk dat pas als ik je ooit kwijt zou zijn dat het dan pas tot me door zal dringen hoe ongewoon ik het heb met jou.…

Dit gevoel ... ik moet het even kwijt ik bedoel hoe jij steeds je armen spreidt Hoe je mij omarmt elke keer "een warm onthaal" mijn hart verwarmt ik straal weer helemaal Een man goudeerlijk en zo oprecht ik vind het heerlijk kan altijd bij je terecht Je bent in m'n hart ik wil dat je dat weet en ook dat ik al jouw steun…

Niet langs de linden zal ik je leiden Bij gebrek aan linden zul je me Onder geurende peppels vinden Met hen zal ook ik fluisteren en je inwijden In de geheimtaal van gelieven Gedecodeerd in een handomdraai.…

Hand in hand Met een ondergaande zon Lopen we op het strand Geen mensen om ons heen Behalve het zachte zand en de zee Zijn we niet helemaal alleen. Ik loop in de zee Jij blijft staan Je gaat niet mee Ik duik naar beneden en lach Dat ging wel over Toen ik je niet meer zag Ik zat vast met mijn voet en kwam niet meer boven. Mijn adem hield…

Gewapend met tandenborstels Trok hij naar de woestijn Voor het laatst ontdekte graf Spittend in de droge grond Stuitte hij op schedel en edelsteen Zich afvragend wat de context was In een mooie stratigrafie De lagen van het grondprofiel Met duidelijke chronologie Het deed hem allemaal niet zo veel ‘Een biertje en dan lekker slapen…

Weg weg van de pijn! Weg, weg, voorgoed weg! Uit die verschrikkelijke wereld, vol mensen waar de springer niet meer wil zijn! Springer wat doe je ons aan? Je vergalt zonder het te beseffen met jouw sprong voor vele gezinnen het bestaan. Jouw bloed springer aan de machinist zijn raam. De conducteur gaat kijken en ziet de resten van…

De drie aapjes Is zwijgen dan soms beter is stil zijn dan een must is niets zeggen dan raadzaam zodat ik zonder lust kan horen zien en zwijgen is niets ondernemen dan belangrijker omdat de waarheid zeer doet is het zwijgende aapje een beest wat het altijd doet van horen zien en zwijgen is langs de kant staan dan beter dan in het…

Tweemaal de werkelijkheid verloren. En in een waas van wanstaltige weemoed versneed hij de realiteit in een dubbelledige overpeinzing. Sperma is het verval te verschieten, dacht hij en het lichaam cumuleert naar verzadiging om zichzelf in de finaliteit te verliezen. Tweemaal verliezen zijn vader en hij zich in de potentie van levensvattende…

een groeter kwam voorbij en zei beleefd ander mens wat ben jij in het echt gesproken dan hé de aangesprokene zei.. hé voorbijganger ik ben ook een toevallige groeter en wat ben jij als hier geen dag iets zegt verbaasd keken we naar het beeldscherm knopjes zeiden wij, dat geeft best licht…

Reizend door vreemde zeeën van gedachten, alleen… Op zoek naar haar in wier ogen ik vrede zal vinden Over vergrendelde diepten dwaalt haar glimlach, zet de stilte van de wereld in vuur en vlam. Kalm en diep als de oceaan lacht zij in de golven, waar schoonheid geboren wordt in de ruisende klanken van haar gelaat. O…

mijn kuisvrouw was alweer gevlogen toen ik met mijn vinger over de piano ging en ge voelt hem al, nee de zachte aanslagen voor de polonaise in as dur opus 53 zorgden voor opluchting, vrij en uitbundig verlieten tonen de kamer toen werd ik nieuwsgierig, vaneigens wilde ik weten waar naartoe en weeral kwam ik op mijn strand, waar toeristen…

Kristallen bollen voor de toekomst Voorzien ons van een grote angst Ook al zie je liefde en genot Wie zegt dat het later echt zo wordt Geef mij maar een plakboek Met dingen van vroeger Herinneringen zoet of wrang Waar je niks meer aan veranderen kan…

De paashaas, die aan 't werk is, heeft 't druk: hij moet haast overal een ei verstoppen. Nu komen twee kalkoenen op de proppen. Ze schrikken zich daarbij een ongeluk. De haas gaat door en hoort er eentje zeggen: 'Je hebt een opdracht die de pan uit rijst: het is ondierlijk, wat men van je eist! Hoe kan een haas in godsnaam eitjes leggen?…

Was ik een ekster dan huppelde ik misschien ook onder een berk wat kan huppelen mooi zijn voor iemand die het zich merkt…

Beelden in kronkelende naakte zinnen Verdwaasd de rusteloze hongerige geest Overmannend sluipt de passie naar binnen Dringt in libido van het sluimerende beest Weerstand wordt fluisterend gebroken De ongeremde jacht dendert voort Achterlatend aangeschoten dochters…

een lied van januaridruppels danst op papier, over een toverkoord van ingehouden zachtheid zo innig strijkt zij haar weke vleugels als een intieme fluistering over mijn aangespoelde eenzaamheid de nacht schrijft zich in verre havens waar ieder woord een droom van thuiskomen is…

Hij staat omdat het moet in zijn altijd open deur, geeft ieder uit verweer een trage, droge hand. Hoe gaat het, goed met mij, volleerd souffleur, en maakt zich telkens weer volmaakt van kant. Iets heb ik nu ontmoet in zijn verwarde boze geur. - En met u, mijnheer? Zijn ogen zijn verwant. ------------------------ uit: 'Deuren',…

Door een vierkantje in ’t volleybalnet, zag ik het winnende punt…

Elektronen, protonen, ionen Marketing, merken, iconen Ratio gedeeld door de mensen Een maatschappij zonder dromen Wensen te weinig Uiten niks Kopen alles Om vervolgens dood te gaan…

Je gaat weg, maar zie mij, als een bloemetje, een groen plantje, niet veel hoger dan het gras, met kleine lichtblauwe blaadjes, die je zal herinneren, aan hoe ik was. Vergeet je me niet.…

heb de koralen weer gezien nee geen groot barrière rif maar dichterbij ze kleurden leven maar al stromend kwam ook voor hen het dodende beschavingstij zag restanten van de oude steden schepen die hun aards bestaan al eeuwen onder water leden moest omhoog zag zonlicht breken in de kleuren van de regenboog en wist dit is mijn…

De Japanse meisjes giechelen, ze klinken als wind chimes, zilveren wind chimes wiegelend boven de golven. Hoor de vogels in de palmboom opgewonden fluiten! De zilveren meisjes tinkelen steeds luider, de drum van mijn hart slaat een vrolijk ritme.…