Netgedichten

netgedicht (nr. 18.781):

over Introversie

Weckpot
Wangen vacuüm vol woorden
Aan tafel hun gelach
steeds meer zuurstof weggezogen

Ooit zo vers, zo vochtig, ja sappig zelfs
Zinnen met krakende randen

Kijk nu, daar achterin de kelderkast
Een weeïge gedachtensoep
vergeten door moeder

Nee dan de wijn
Gist, gist, gist...
Tot het glas breekt, En hoe!
en de woorden me ontploffen
Her en der en hard en veel
en knapperig met splinters