Alle inzendingen, jaar 2008, week 1

de herfst schittert, kleurenpracht schilderachtig, valt rottend op de aarde terug naar waar eens was de winter slaapt berenbuik vol van zalm neen, dan de lente bomen en struiken dansen in groene jurkjes, fladderend in schier ontelbare nuances, veelbelovend en afvragend, wat voor jaar zal het worden de zomer zoemt lange bruine benen…

m'n liefje zo pril wil me kussen 'k probeer haar verlegen te sussen plots pakt ze me beet haar lichaam zo heet haar hartstocht is niet meer te blussen…

In China geven ze aan elke klant die gratis witte tasjes bij de kassa. Maar de regering vraagt de mensenmassa: "Gebruik toch een textielen tas of mand!" Want plastic heeft z'n beste tijd gehad en fijn stof - uche uche - is er zat!…

Stilstaan met de gedachte aan het geluk van het moment waarin ik om me heen keek en elk woord mijn gedachten opgewekt verliet. Waarin de tijd een spiegel was die mijn gedachten steeds een ogenblik gaf om te bewaren als de geschiedenis van elke kleur en elk geluid dat niet voorbij gaat in de vertrouwde stilte. En alles niet zou…

de tijd rafelt in haar hoofd hoe lang al woont ze hier in onbekend gebied vreemde gezichten zeggen zachtjes haar naam de uren duren haar bezige handen werkloos op de knieën verbaasd tekent een vinger het estuarium na de wereld is gekrompen van het bed in de zetel van de zetel in het bed en elke dag zonder het te weten sterft ze een…

Lieve papa Dit gedicht schrijf ik aan jou Jij was de beste papa die ik hebben wou Waarom ben je al zo snel van me weggenomen? Hoezo was het niet te voorkomen? Jij was altijd met je fuchsia's in de weer.. In de vrieskast, er weer uit, keer op keer.. Ook hielp je altijd met toernooien van het badminton En wij kwamen kijken als dat kon.. Op vakantie…

Vogeltje, wat maak je een wonderlijk geluid. Vogeltje, ik verklaar je tot mijn bruid. De wereld om me heen stortte ineen, maar jij maakte dat ik weer in het paradijs kon leven. Ik zal het nooit vergeten, lief vogeltje.…

Donkere handen strelen door krullende haren voorzichtig wordt een zilveren ring aan haar vinger geschoven uit genegenheid is liefde gegroeid een winterlang zegt ze aarzelend ja een winterlang beaamt hij en de wind vlecht twee tranen te samen tot een lint van weten de maan vangt het liefdeslint en laat rozen bloeien aan…

Soms zo'n moment.. Dat niks goed kan gaan.. Alles gaat mis.. En je haat de hele wereld.. Je haat degene die weg is gegaan.. Je haat het gemis, de leegte, die altijd zal blijven.. Je haat de dingen die nu zonder hem moeten.. Je haat degene die er nu voor in de plaats is gekomen.. Je haat het dat anderen zeggen dat je het zo niet mag zien…

Ter hoogte van 't haags station Laan van Nieuw Oost-Indië vroeg tegenover mij een heer in grijs groene hoed met veer zangerig in zuidelijk accent u ziet er uit als hier bekend wijst u mij asjeblief ‘ns aan waar loopt de Boordenwijkstraat het is zeker dat die hier bestaat we moeten er nu vlak langs gaan Ik sprak vragen staat vrij maar…

Er zat eens op een wolkje een kindje zo lief en klein geheel geduldig en ontspannen met een hartje zo heel rein Het was zijn ouders eens verloren en kwam daar op die wolk aan en nu zat hij kalm te wachten tot de tijd dat hij weer terug mocht gaan na maanden was het dan zo ver opnieuw werd hij verwacht en nu woont hij weer in zijn mama…

Jouw warmte Het smelten van mijn hart Jouw liefde Gedeeld op het biljart Jouw ogen Verhalen de verhalen Jouw mond Geen eind aan het verbale Jouw omarming Geeft de wetenschap Ik kom weer Langzaam??? Nee joh... Rap!!!…

Ik gaf aan elke golfslag iets van mijn woorden mee en als het tot gedicht gevormd was, dreef het in de grote zee daar waar het zonk en opnieuw tot leven kwam bij een zeeman die er ooit verdronk En als de zee het weer teruggeeft en jij woorden ziet liggen op het strand koester ze dan met liefde want ze kwamen van mijn hand.…

afscheid nemen van iets, van iemand die zich af scheidt van tijd wordt bevrijd afscheid nemen iets voor de eeuwigheid? of niet zo permanent het begrip tijd is onbegrijpelijk hier scheiden onze wegen tijdelijk een traan in jouw naam het weerzien is oneindig…

Een probleem deed alles keren de tijd zal het allemaal leren of het goed zal komen en we weer in elkaars hartje wonen.…

‘Ik denk’, zei een vrouw uit Maarheeze, ‘dat zij voor haar baantje moet vrezen. Dit wordt weer een rel. Toch sneu. Alhoewel, dan kan ze de Quote weer eens lezen…’…

Bloedrode ballon omhoog gericht, vrij gelaten bij zonsopgang. Een verroestend blad kleeft op het asfalt de eerste voorjaarsregen. Vrije appelboom het is nog te vroeg, toch schud ik hem de hand. De wolken breken het regent zonlicht boven het rivierenland.…

Jij blijft in mijn gedachten, Ik weet niet hoe je het doet, Ik moet niet op jou wachten, Maar weet niet wat ik anders moet. Telkens geef je mij weer hoop, Na zo'n liefde volle zoen, En als ik dan weer naast je loop, Dan denk ik terug aan toen. Het is nooit wat geworden tussen ons, En dat zal ook niet meer komen, Ook al hoop ik daar nog…

ademen zonder morgen is omgaan met het nu, het heden, waar geborgenheid in vandaag moet zijn verborgen het is niet meer verlaten op een verwachtende hoop een droom met in wezen onbekende baten of zo men wil, fantasieloze gaten je bent op…

Nog is het winter speelt de wind in het ultieme filigraan peilt het licht het donker van de zilverspar bloeit de winterheide rilt de ruwe berk bengelt al het sneeuwklokje kijkt het nestkastje uit zijn eenoog mij koolzwart aan…

Mijn houden van meer dan woorden dieper dan liefde alleen leeft gegrond in mijn bestaan diepgeworteld droeg prachtig blauwe bloesems onze liefdesvruchten zonder ons zou mijn uitzicht mistig zijn de zon zijn stralend krachtig warm verliezen maar `s avonds stil slapend op de bank masseer ik zacht jouw slanke vingers reageert als ik in…

aan je lijf om te geven te pakken zwaaien en te knijpen handen, overal handen op de tafel in je zakken om mee te slaan te doden op te steken sigaret of groeteke op de piano handen die spelen met vuur met jou met de aarde vuil zijn groen vingeren en peuteren handen kijk doe ze open kijk nog ‘s uw handen eten en vrijheid…

Ik zal je niet langer meer zoeken ik weet dat je er bent ergens tussen de aarde en de sterren in een wereld die niemand nog kent soms voel ik je bij me op een windstille dag als een koele bries die mij even raken mag een ademtocht die plots mijn wangen streelt jouw liefde die je ademloos met mij deelt...…

De uitnodiging was daar De verleiding onvermijdelijk De nat glanzende lippen Bewust raakte zij de juiste snaar Bespeelde gevoelens Ongemeen in zinnen Grijpen aangeboden lust In geilheid te beminnen Vervullen van de daad Na het roekeloos bestijgen De snelle eenzijdige ontlading Vergezeld van haar gespannen hijgen…

Hoop is nie die eenminuut liefde nie. Nie die Little Death, of snelweg bridgejumping nie. Hoop kan nie in raadsale verduister, in driveways ge-highjack, of teen onskuldige kele gehou word nie. Here Lanie. Hoop is net 'n droom van 'n droom; 'n Beautiful oggend, blink en gebukkend van die reen. Hoop, my meisie, is om maar meestal butterflies…

Altijd praten over liefde hoe goed we zijn voor elkaar. Nooit eens mopperen en klagen, ’t is toch raar. Een knallende ruzie, waarvan de ramen bol staan. Een verbale vechtpartij, met schelden dus, niet met slaan. We maken leuke, lieve, schattige werkjes, slechts een enkele keer maak je mee dat er iemand bonje schopt, ruzie maakt met…

Het boetekleed dat je mij toewierp om de wonden die jij toebracht te bedekken kon niet verhullen de poel van verdriet waarin jij hulpeloos stond te wachten ik had geen wang meer om toe te keren.…

Vermoeide vogel Vliegt over eens verlaten land Afghanistan…

Niet identiek, Beide uniek, Zo bijzonder, Ontroerd, Zie ik een dubbel wonder……

Vol bewondering onderzocht jij de tuin Van vrouwenmantel tot cichorei In jouw ogen een klein wonder Geluidloos trekt een wolk voorbij Serene stilte daalt op ons neer Alles houdt zijn adem in Kijkend met zijn grote ogen Volgt hij nu een kleine spin Van een afstand laat ik jou Één worden met de natuur Ik zie de mooiste bloem die zich ontvouwt…