huize avondzon

de tijd rafelt in haar hoofd
hoe lang al woont ze hier
in onbekend gebied
vreemde gezichten
zeggen zachtjes haar naam

de uren duren
haar bezige handen
werkloos op de knieën
verbaasd tekent een vinger
het estuarium na

de wereld is gekrompen
van het bed in de zetel
van de zetel in het bed
en elke dag zonder het te weten
sterft ze een beetje meer

Schrijver: rietvr, 10 januari 2008

varoktelenet.be

tijd

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 351