Alle inzendingen, jaar 2008, week 11

een houtworm zat op een stoel hij at en at een heleboel op die stoel zat tante mien zij had die houtworm niet gezien die at en at en at maar door totdat het krikte, totdat het krakte en tante mien om kwart voor tien pardoes door haar stoel heen zakte…

(20 maart 2008) de laatste dag mijn laatste trein ik voelde al een beetje pijn dit was het dan zo moet het zijn wat sentiment een vleug chagrijn een beetje weemoed voor de vaak iets van berusting in de maak doch naar verluidt in zekere zin 'is dit vertrek een nieuw begin'…

Terwijl mijn maag zich van kebab verlost, de stoep verft met een bont palet aan kleuren, staat oom agent mij naarstig te bekeuren en bast dan bits wat mij dat kotsen kost. ‘k Word plots kotsziek van zulke kostenposten, maar nóg meer kotsen zou me nóg meer kosten.…

Al zijn we apart wij delen samen een hart.…

hij startte als een trage diesel met veel lawaai zonder koelen of blazen zoals nu het ging allemaal wat trager toen en ik had geen kopzorgen over wormen en Trojaanse paarden toen kende ik alleen stroompanne als ik wou gaan slapen zette ik dat ding gewoon af aan de veel te grote knop en moest ik geen ganse nacht dokter spelen om dat verdomde…

ik ga ik ga dan als het middag is vraag niet naar de dag, mijn vrienden mijn tijd en morgen zijn reeds van slag door de dwaling in mijn hoofd bijna naar gister gebracht of nog verder in de eeuwige vergetelheid geborgen zo moet hij hebben gedacht in heldere momenten het scheppen is hem door geboorte ingehaald op zoek naar een…

donder in het groene hout geeft een zomer nat en koud plus onrust op roestplekken laat bij brosse braakballen nu Pasen vroeg gaat vallen ronde eieren verstopt rusten februari gebaltst en gepaard gebroed in de windmaand maart werk je niet in de nesten voor in april uilskuikens…

Waarom heb je mij toch steeds verstopt? Waarom heb je mij voor iedereen verzwegen? Waarom wist dan uiteindelijk niemand ook maar iets van mijn bestaan? Jij, die altijd zo de mond vol hebt van echte liefde en van echte vriendschap Als jij dan zo eerlijk bent als je steeds voorstaat, waarom is alles dan zo stiekem en zo anoniem gegaan?…

Wereld in verwondering Werkelijkheid in wording Waarheid zonder leuze Woensdag was de keuze Woedende krijgers in de hemel Woeste wolven vol gewemel Wentelend op uw paard Worstelend met grote vaart Weerlicht en donder in galop Wilde jacht met paardenkop Wodan eenogig met baard Winteroffer bij de haard Wuivende bomen overal Wachten…

Ik zag hoe jij zwanger was en baarde je bij het legioen van moeders schaarde hoe goed en sterk je alles hebt doorstaan ik ben zo trots op wat je hebt gedaan Ik zie wat jij als moeder ervaart wat je leven verlicht en bezwaart de weerloze liefde die je van haar krijgt grauwen naar alles wat haar bedreigt ik weet hoe moeilijk en…

Kris - Kras - Kris - Kras - Op bevroren sloot en plas, glimt ijs als zwart glas Kris - Kras - Kris - Kras - De noorderwind pal tegen Schaatser Jan kromt de rug De ijzers kerven korte halen In stug ritme almaar door Kris - Kras - Kris - Kras - Langs dijk of boerderij Een berijpt paard briest Dor riet kraakt en knakt Wie schaatst, ziet…

Gezegd waar het op staat, het heden is gekomen, het is toch al te laat, je verlaat nu ook mijn dromen. Tijden ontweken, jaren van pijn, mijn hart bezweken, maar zo moest het zijn. Alles een reden, vragen gesteld, maar toch ontevreden, genoeg verteld.…

goden vlam op mijn balkon in jouw bloem zingt de zon in jouw hart weent de nacht velden vol met gele pracht stengel als een wachter met kostbaar bloemenschild reuzen hoog van den akker in de hemel opgetild daar de zon nog was verbleekt bent gij in een kas gekweekt kijk naar mij en ik naar jou als je einde komen zou bewaar ik je…

een paashaas en een olifant liepen door het groene land de paashaas zocht naar eieren de olifant ging naar Beieren wat heb je daar te zoeken vroeg de haas aan olifant dat weet ik pas als ik daar ben en hij gaf de haas een hand tot ziens mijn beste eierzoeker ik hoop dat jij je eieren vindt dat zal wel lukken, zei paashaas, en jij succes…

Hier ben ik dan Ik wist het wel te zeggen Ook waarom En hoe het uit te leggen Maar nu ik hier sta Met al die mensen Schieten woorden mij tekort ’t Is vreemd ’t Is onvoorstelbaar Maar ik weet nu wel Waar het aan schort Want… Ik wil gewoon weer Met je praten Niet óver jou Maar… Mèt je praten Jouw hand aanraken Met mijn hand Jouw lippen…

maar lief schijn jij zo lief te zijn zo waar te zijn van mij zo raar is het zo lief te zijn zo onmogelijk lief als jij…

Ineens kwamen de herinneringen terug Aan die nacht zo heel lang geleden Geen idee wie ons wakker maakte Volgens mij was het onze een na oudste broer Die ons vertelde Mama is dood Wel kan ik zeggen Dat ik me heel verloren voelde Mijn zusjes en broers ook We waren nog zo jong De kleinste nog net Geen twee jaar Die nacht verscheen de…

Ze kijkt wolken grijpt naar pluis dat langs drijft haastig bijna verder verder voor de wind het stille vindt waarin de kleine slaapt…

Ik weet het nog heel goed: in ouder dagen Werd aan het uiterlijk geen cent besteed En oma ging steeds in het zwart gekleed; Wie oud was moest zich daar maar naar gedragen. Wíj doen krampachtig jong en dat is fout, Maar vroeger deed men vaak krampachtig oud.…

De klimmende zon doet de bedauwde heide zilver parelen. Zij wilde terug naar daar, waar alles ontstond, nu, jaren later. Zij zag hem op straat maar hij kwam haar niet tegen, hij liep door alleen. Zij wilde zijn het begin, hij was het einde niets daar tussen in. Neem de waarheid half, deel dat door vier en dan nog geloof je te…

Hij had zo graag een dochtertje gewild en zijn zoon een zusje willen geven maar het is zo anders gelopen hij had het te druk met zijn eigen leven Zijn eigen zaak stond immers bovenaan aan kinderen dus eventjes niet denken ze werden ouder en zij kon hem op latere leeftijd geen kinderen meer schenken Maar al dat harde werken steeds het heeft…

hij moet eruit, dat is van groot belang ik bad vergeefs, er kwam geen hulp van boven maar wel iets scherps, hoe pijnlijk is verdoven daarna verscheen een monsterlijke tang ik liet mijn ogen spreken: IK BEN BANG! maar mijn gemaar werd luchtig weggewoven ik had geen kans en moest eraan geloven de achtergrondmuziek werd zwanenzang zij handelde…

Het planchet boven de wastafel is nu echt te klein voor het alsmaar toenemend aantal attributen dat mij er tot nu toe van heeft kunnen weerhouden het met de dag kaler wordend spiegelbeeld hardhandig van de muur te rukken. Het bekertje voor mijn kunstgebit, dat dure potje anti-rimpelcrème, het etui met daarin een vijltje voor mijn door en…

Ik wilde dat je praten kon, dan zou ik luisteren Ik wilde dat je horen kon dan zou ik vertellen Ik wilde dat je kijken kon, zodat ik je kon laten zien dat de wereld nog zo naar niet is. Ik wilde dat je voelen kon dan zou ik je aanraken Ik wilde dat je wereld groter werd in plaats van kleiner Maar ik neem je mee zolang niet…

Wat is het toch dat mensen raakt, hen voor een woord gevoelig maakt of voor een klank doet zwichten? Wat is het toch dat mensen voedt, hen in een kinderlach begroet en dichters dan doet dichten? Wat is het leven rijk en groot, de liefde sterker dan de dood, mysterievol óp lichten. Bij het overlijden van Maurice Pirenne in 's-Hertogenbosch…

Zijn rug gekromd als 'n gespannen boog zijn zweet gemengd met speeksel druipend van z'n lijf, wat was het heet! Met open mond en pap in de benen bedreef hij zijn liefde voor allemans schandaal kreunend en steunend, op zijn armen leunend, keek hij omhoog en dacht: "Waar is m'n bed!" maar wilde toch de eerste zijn boven op de Tourmalet…

jij.. je sloopt me van binnen.. Als ik je wat wil vertellen, weet ik niet eens waar ik moet beginnen.. Je doet iets met me.. zo onverklaarbaar.. Als ze dit liefde noemen is het soms echt onuitstaanbaar. Jij die mijn gedachten doet afdwalen midden op de dag of in de heetste strijd van de nacht.…

Vechten kon ik niet meer Vechten had niks meer Vechten hielp niet meer, Nu dat het voorgoed voorbij is Doet me veel pijn Vechten voor relatie…

Hij heeft rimpeltjes om zijn ogen Leuke lachrimpeltjes denk ik Een verraderlijke blos voel ik Naar mijn wangen stijgen Ik buig mijn hoofd Mijn handen liggen met de palm Naar boven op de tafel, zie ik Wat is er in hemelsnaam met me aan de hand Tot mijn afgrijzen besef ik Dat ik als een verliefde puber Naar hem voorover leun Met vast en…

Soms is de dag al vervlogen, voordat zij voor mij begonnen is. Droevig kijk ik naar de komende avond, zonder dat ik de ochtend heb gezien. Mijn hoofd: waar ooit mijn verstand op een rij zat, is in een chaotische warboel ontstaan. Zodat het lijkt voor mij of de volgorde niet meer klopt. Weer een dag voorbij zonder dat ik hem heb beleefd. Vermoeid…