Alle inzendingen, jaar 2008, week 11

geef het maar toe – je rok heeft zeven vlekken en elke zoete kus proeft nog naar berg en dal, naar weide, woud naar lust en donkere plekken, naar nog zo veel en veel meer allerhande als dwerg en prins, die duw jij heel eenvoudig van het puntje van je troon, zo wit mijn vest ook is zingt warm daaronder blote huid tot hoon van wie mij spot…

Hier lig ik dan als kleine jongen wat is het allemaal snel gegaan Bang, uitgeput en moederziel alleen ze noemen mij: Een overbodig bijprodukt van de melkveehouderij…

Oké De nacht is gedaan De dag De nieuwe Breekt aan Wat zal het ons brengen? Geen enkel idee We hebben geen keuze MAAR WE DOEN HET ERMEE Het komt zo het komt Valt het mee? Valt het tegen? Geen enkele invloed Brengt het zon? Brengt het regen? Maar mijn liefde voor jouw Blijft nog steeds wat het is Het mooiste Het grootste En dagelijks…

Liefde is een ondergaande zon verblindende schoonheid kleuren dieprood maar in lichtwazig wit aanwezigheid van een zalige koude rilling terwijl het lichaam zijn sappen koken ononderbroken autonoom hartgedrag Franse cancan dansende charlatan ‘verliefd, verliefd!’ schreeuwt het ongecontroleerd dansend lijf.…

Jouw ogen Lijken licht te stralen Jouw lach Is warmer dan het zonlicht Dat samen Is in elk geval Een goede reden om te leven Dus ook Als het eens tegenzit Hebben licht en warmte waarde En ben ik Aan het eind der rit Blijf 'k toch Het liefst bij jou op aarde…

Versje voor een Danseresje Op het rimpelloze water Strijken zacht twee zwanen neer Dat weerspiegelt even later hun sneeuwwit verenkleedje weer Aan de oever van het meer Staart een meisje naar het paar In haar hoofd weerklinkt een wijsje Wind speelt met haar lange haar Zie hun lange slanke hals Draaien in een teder strelen Sierlijk in…

Je hebt me gezegd dat ik niet moest huilen Soms lukt het, maar soms ook niet zo goed Je hebt me gezegd: Ga verder met je leven Maar om eerlijk te zijn ben ik een beetje de weg kwijt en leef ik nu tussen twee werelden in, ik weet eigenlijk niet zo goed meer hoe je zoiets doet. Ik kan het nu ook aan niemand meer vragen, hoe krijg…

Gedachten Rollen als tranen Over je archaïsche gezicht Een glimlach Als gebeiteld Verbergt je angst voor verdriet De wereld Voor jou een mogelijkheid Om iemand anders te zijn Het gevoel Dat je langzaam ten onder gaat Steeds vaster in je ketens Blijf jezelf Of wees gedoemd Je eigen schaduw te verliezen…

Als dan nu is geworden zich vastbijt in het lijf stroef en hardnekkig dagelijkse kwelgeest wordt - waar heb ik het dan over? Als ik toen dan al zag heb ik jaren uitgelachen verprutste overmoed kwijnt laf weg in hoekje - waar heb ik het dan over? Pasen valt vroeg dit jaar het hagelt uit de hemel het sneeuwt vol ongeloof wie opstaat is…

Kwetsbaar ben je Breekbaar je geheimen Als een ijl rozenblad zweeft je verlangen de zilveren vlinder achter je ogen In het avondrood sluimeren teder maar vaag de zoete flarden van je geur de zinderende liefde de droomtijd die je me gaf…

Ik hoor je woorden je boodschap de illusie van een mooie wereld verloren sporen Het verlangen naar jouw geheimen ruist in mijn bloed Ik drink het jouwe als je slaapt in mijn droom Bij het ontwaken fluister je een onzichtbaar antwoord Ik stap uit mezelf verga in jou…

Vertrouwen Ver weg Vertrouwen Vertrouwen Weer gaan leren Het weer opnieuw Gaan leren Is dat verstandig Vertrouwen Lukt me even niet meer...... Geef me de tijd Moet het verwerken Vertrouwen Is wel nodig Vertrouwen Lukt me op het moment even niet Doet verdriet Ging zo goed Weer geraakt Vertrouwen geschaad Vertrouwen Wat…

Haat gezaaid. Liefde ontworteld. Kloof geslagen. Uitelkaar. Hoop verdween. Geloof ging heen. Over bleef het fundament. Voor hoop bleek dat genoeg om met geloof er aan te bouwen. De kloof gedicht. Haat gezwicht. Liefde overwon.…

Dat hij in diepste wezen zelf besliste Over wanneer en hoe hij dood zou gaan En zich derhalve aan het kruis liet slaan Bevestigen ons vier evangelisten. Ook Christus kreeg dus hulp zichzelf te doden Al is dit bij de christenen verboden.…

hij leek een boom met gespreide takken die je altijd vastgrepen als je dreigde te vallen hij was zo massief een toonbeeld van kracht maar alleen aangewend om geweld af te wenden toch was één schot genoeg om hem te vellen zijn eigen hand tekende zijn afscheid ~~~ in memoriam…

In een survivalserie viel een dode Het was een overvaller weliswaar Maar zat die filmploeg toentertijd níet daar Was, héél misschien, die dode niet van node Dus straks verschijnt vanzelf in deze sectie De serie van De Docusoapinspectie…

de natuur is hier in mijn kooi mijn ruimte is tien vierkante meter als ik sterf wordt mijn leven beter vinden jullie dit nu zo mooi?…

je kan noch niet echt praten maar je koppie zegt genoeg en ik zucht weleens als jij wakker bent, zo vroeg en ik brom soms op jou omdat je levensgevaarlijk doet en ik zoveel van je hou kijk dan vertederd naar die toet ik heb mijn ouders nooit verstaan totdat jij in mij was ontstaan nu weet ik zoveel meer omdat ik van je leer pure onschuldigheid…

Atleten moeten optimaal presteren. Het IOC wil enkel maar records, geen klacht, geen principiële tour de force, niet protesteren, maar slechts triomferen. Dus sporter zwijg! Zwelg in medaillezucht! In China is geen vuiltje aan de lucht.…

op een doodgewone baddermorgen moest ze plotseling ontzettend huilen in de jacuzzi, om die arme here jezus hij werd genageld aan handen en voeten want boven de schuifdeuren hing een gefiguurzaagd kruis met uitverkoren zoon door vader bemind, zijn hoofd een schuin beetje naar beneden als de dood,en mamma zei dat hij ook voor háár…

ze draagt een zomer in zich door de lente heen ontspringt haar nieuwe bron de kracht om de strijd aan te durven met mensenmassa’s en gezelligheid ze sleept haar stilte achter zich aan als een troetelbeest een verweven stilte tussen de aarzelende vingers van een handdruk de nakende zomer stapt langzaam op haar af het zal de eerste worden…

Ik lig en jij bij mij Wij zijn eenvoudig waar We liggen waar om waar te zijn Je vleit je in mijn zij We liggen draagbaar Opgevouwen in het licht We liggen licht om waar te zijn En ik verdwijn maar Goed gestemd kom ik in waarheid om In de feitelijkheid van jou en mij In variaties op de tijd In de variaties op werkelijkheid…

Een scharrelkip dacht te Triëste: Die paashaas probeert ons te pesten Waarom verstopt hij Toch elk jaar ons ei? Zo kom je als kip in de nesten…

Analoog of digitaal? Welke taal en wie ben jij? Analoog of digitaal. Alpha of Beta. Creatief, vrij, soms slordig, misschien omdat er geen angst is om fouten te maken of... strak volgens de leer en in de maat. Het een beter dan het ander of allebei nodig. Alleen of een en het ander samen. Onderscheidend of aanvullend. Weet jij het. Is IQ beter…

ik geef geen zier om het natuurlijk ontvouwen van vrouwen in de morgen medusa is er niks bij maar bij haar sterft zelfs de morgenzon die aan mijn zijde schijnend uit haar ogen herrijst…

soms als een ja - immers je ogen zijn nog toe - op zich laat wachten durf jij al de handen te ontvuisten in kwetsbaarheid verkrampt als zij waren de geest moe door duistere gedachten weerbarstig neergedaald ter helle die door stemmen daar henen geleid werden om jou te tarten, te kwellen al snij je diepe wonden om te gehoorzamen…

kust gij mijn voeten als ge wilt misère, wat een misère te weinig gedanst te weinig gedronken omdat ge geboren zijt uit één bonk eikenhout gesmeed in het vuur zijn uw stalen knieën kloostergrut waart ge vlees achter loden ramen rijstpap met gouden lepels las ik later in de gazet ik weet, ’t is moeilijk uw uitgezakte wangen te…

Wat doe je als de afstand niet meer helpt? Als je hart smeekt om herinneringen? Waar ooit eens liefde je hart verwarmde er nu alleen nog koude leegte is. De gedachte knaagt aan haar met een ander, terwijl je weet dat het je eigen schuld is. Als de maanden niet meer tellen en geen ander meer verschijnt. Wat doe je dan? Ik zeg alleen dat het…

gouden toverfee in de laagstaande zon vliegende danseres aan de waterkant sprookjes insect uit een plaatjesboek je beweeglijke kop met grote facet ogen prachtig kleurend lijfje met je glazen vleugels paring in tandemvlucht in de hese ochtendlucht trillende vleugels van koude snakkend naar zonneschijn door jou is mijn liefde…

Nergens krijg je het beter, want weet je, liefde is onbetaalbaar. Hoe laat de liefde zich nog voor ons vertalen bij de erosie. Buik en maag zitten voor, de billen vanachter je verstaat ze nooit. Reincarneren is toch over willen doen wat fout is gegaan.…