Alle inzendingen, jaar 2008, week 16

Ik ken jou, Daar ben ik heel blij mee. Ik ken jou, Of is het een droom. Ik ken jou, Het is geen droom, maar werkelijkheid. Ik ken jou, En dat wil ik nooit vergeten. Ik ken jou, En het enige wat ik tegen je wil zeggen, is dat ik van jou hou !…

conducteurs van ons trotse nederland u heeft genoeg tussen de wielen geleden onthand van cadzand tot uithuizermeeden waar bleef toch de gewapende bijstand de ns wil ze nu zelf gaan oppakken boeven die zwart reizen in de treinen met geweld intimideren op risikolijnen motto gelijke monniken gelijke kappen een elitecorps bevoegd tot fouilleren…

Grijze wolken temperen de sterkte van je zonnestralen die met een oranje rode gloed de azuurblauwe zee beschijnt de hemel bedekt met sterren die de wacht houden golven die traag hun weg vinden naar het strand en terug de zachte wind die de door m'n haren speelt genietend van de ondergaande zon hoe prachtig is dit aangezicht nog steeds…

Ik moet het vertellen En heb het haar verteld Met tranen en witte rozen Zei: ‘Je maakt het mee misschien Onze zoon wordt vader Ik opa en jou een stukje terug Een kwart misschien’ Genoeg om te geloven.…

alle lieve mensen zijn nu heen moederziel zit ik hier alleen de klok slaat middernacht terwijl ik nutteloos op je wacht 't was een mooie dag vandaag lichte nevel, de zon scheen vaag vol liefde hebben we je begraven in de laatste aarde-haven een mooie dag vandaag... vol verdriet enkele vogels zongen het hoogste lied een koorzang, alsof…

Het station is koud, maar droog De stoel waarop ik zit voelt koud Mijn wereld is veilig Mijn wereld veranderd Haar verschijning vult mijn blik Mijn boek leg ik weg Haar stem, zacht als honing Blonde lokken vallen zacht langs haar gezicht De middag gaat voorbij De avond gaat voorbij We lachen, raken elkaar aan Ik zie de blik in haar ogen…

Een gevallen ster, wens voor een ogenblik, wandelgang gevonden…mijlenver, een gezicht gekregen…onvergetelijk, zo ver weg en toch dichtbij… altijd die blik hou ik van jou? ...beslissing voor allebei… of een blijk van berouw?…

Wist je dat vroeg hij ja zei ik maar er is meer er is dat tot nu toe verzwegene dat wat ik zogezegd vergat…

Gisteren besefte ik dat eenzaamheid veel dieper gaat dan een koude huivering in bed of missen van de daagse dingen praten over werk kater Janus van de buren boodschappen de standaard vraag wat zullen we vanavond eten zo voelt slechts alleen zijn wist ik bij het bemerken dat hij nu ook de namen van onze kinderen is vergeten…

in de lentezon vertoeft dagpauwoog tussen winterviolen…

Zo ik iets ben, de wind allicht die kruipt onder opbollende zomerjurken, teder eenzame dijen streelt zich soms vergist en verder gaat een zeilboot onderweg naar een zee waar palingen paren, sterven en tevreden ten ondergaan dromen van glasaaltjes onderweg *bij een foto van Willem A. Hoogduin…

dit wordt vast een draak van een gedicht kijk maar eens goed wellicht vliegt straks op eigen kracht een monsterkind hier opgewekt de wolken in schraapt het later zwavelsteen met een bek vol spitse tanden bespuugt het dier ooit echt een eigen vurig nest verhittend met zijn vlammen of briest daar juist wat koelte in omwille van…

ik tingeltangel dagelijks met stok op mijn triangel in eentonigheid geen klank die bij ons blijft de maat geeft al voortijdig eeuwigheid…

In Tsjechië is politiek al eeuwen Vooral een kwestie van een grote bek Da's vrij universeel en niet zo gek Maar hier gaat het ook létterlijk om schreeuwen Een peiling meten doet men hier gewoon Met stemopnames door een microfoon…

een zweethut in hurkzit tuurt hij schommelend naar een rood centrum omgeven door een zwarte cirkel voorstellende de moederschoot plots wordt zijn geest naar binnen gezogen door een smalle ronde tunnel de navelstreng brengt hem terug naar de baarmoeder waar het leven zijn oorsprong begint om zich te mengen onder miljoenen zielen tussen de…

Leef niet voor de toekomst, maar vandaag. Want de toekomst wordt het nooit en vandaag is het altijd!…

kastanje bruin krullend haar blauwe meedogenloze ogen een babyachtige neus boven volle paarse lippen met bijpassende nagels alles was nog onuitgepakt in een strakke groene jurk zwarte fonkelende netkousen in muiltjes met stilettohak onder een grote paraplu bleke sproeten huid onvolwassen borsten magere blote billen gestriemde rug je…

Het blinkt, het rouwt, het slinkt, slikt, kauwt en klinkt. Bedolven met sterk verlangen liefdevol afgeschermd, nee eerder bruut ondergedoken bijna zinderend afgesneden van de sprankelende zon. Zit er mee in mijn maag, maar het zoekt zijn weg toch wel omhoog. Bittergoud vervreemd, pril geluk genoeg ja resoluut weggestoken het maagdelijk…

Gordijnen van licht Aurora Borealis Een hemels gedicht…

terwijl ik in de verte staar verdwijn ik in de leegte het leven raast mij reeds voorbij geen tijd om na te denken keuzes maken valt mij zwaar geen hulp kan ik verdragen ik wil het eenmaal zel'uf doen geen ander te verwijten vrijheid is mijn grootste wens en niets mag mij verstikken of ik dit ooit vinden zal het lot zal het beslissen…

O ja, al had ik potten verf dat maakte mij geen schilder Al had ik 't beste instrument, de stem die ik zou willen dan nog zou ik geen kunstenaar zijn Mijn gedichten schieten ook tekort en toch, ik kan niet zonder want bij iedere poging lukt het steeds mijzelf de kunst van leven aan te praten…

Elixer der dood Verdonkeremaant de pracht Tijd is mijn vijand…

in de storm van jong breng ik je terug naar het meisje van weleer maak je geen zorgen blikkend in atlas van vroeger beginnen we weer op de eerste bladzijde die tijd wil ik omhelzen waarin ogen wentelden in liefdesvuur - in de onbestendigheid van verlangen over de randen van mijn handen tastend naar het geluk van toen…

is het vandaag twee dagen echt aan ik haalde haar per annonce uit de krant de liefde lijkt al in rook op te gaan mijn ex kreeg telefonisch de slappe lach toen ik haar zojuist om advies belde van mijn nieuwe schat vertelde die gevoelig tegen mij koos om NB voor de jongehondendag met haar reutjes en teefjes in 'n mand ver ergens beneden de…

de wind fluistert mij in waar zoete honing is ik volg de gouden nectar felgekleurde bloemen wachten op langgerekte snavel en lange zuigende roltong vooruit en achteruit vlieg ik met flitsendsnelle vleugelslag ik overwin de zwaartekracht…

Vouw het einde van de wereld wat op en leun, Leun overmoedig over de rand van vlezig geluk Laat krijtwitte vingertoppen glijden over het water van de eeuwigheid Doop Ik waad wel Hoor, het gezoem van de tijd Word maar warm…

hij sprak geen woord ze keken over hem heen de stilte suisde in zijn oren als hij belaagd werd sprak hij alleen met handen en voeten hij ontdekte de taal van muziek en hij speelde de sterren van de hemel toen hij eindelijk thuis kwam voelde hij opnieuw de benarde stilte ik word lichter als ik praat, zei hij.…

waarom moet het leven zo moeilijk zijn? waarom kan ik niet gewoon gelukkig zijn? ligt het dan allemaal aan mij? doe ik het dan allemaal zo verkeerd? ik weet het echt niet meer maar één ding weet ik zeker: leven dat doet zeer...…

pesten is niet leuk als je wordt gepest voel je je alleen. soms denk je waarom ik? snappen zij niet wat ik voel. ik ben ook maar een mens hetzelfde als zij soms denk je waarom ik? ik wil niet meer gepest worden. ik wil ook vrienden hebben. ik wil ook kunnen zeggen ik heb vrienden maar waarom ik? waarom pakken ze mij en niet een ander ik…

ik zie ze gaan ik voel ze zien af en aan niet veraf hier voorbij af en toe op en af zo nabij…