Alle inzendingen, jaar 2009, week 26

De strijd is hard De pijn wordt verbeten Het onbehagen gevangen In een net van twijfel De toekomst is somber Verarmd in zijn geheel Vernietigend zelfbeeld Hoewel je het niet ziet Vertrouwen verloren Gewoon de mist ingegaan Zomaar, zonder Voorafgaande verwittiging Het blijft maar duren, Mijn geduld is op Laat iemand de sluier…

eerst strip ik zijn vel als een slinger wind ik hem rond mijn vinger gelijk het scherpe mes ligt zijn lot in mijn handen een oog valt op de grond dan ga ik hem vierendelen en te water laten de wonden bestrooid met zout opgevoerd tot het kookpunt zal ik hem smoren leren in eigen sop als een kannibaal moet ik ‘m prikken en prakken…

Boven het podium van Stageco doemden de schermen van Barco. Van hoog uit de lucht op zijn ISS-vlucht hield Frank online een chat met Bono.…

Lammert ’n altijd blije jongen met Downsyndroom heeft ‘n engel die z’n jeugd bewaart hij denkt dat hij eeuwig leeft Sterven voelt als ziek zijn als dat eens eindigt in de dood maakt hij dat niet bewust mee Hij is wat hij voelt en denkt de dood verandert er niets aan zijn geboorte en dood vormen slechts de kaft van z’n bestaan…

zou ik een snel- sonnet schrijven denk ik, maar ik ben meer kort.-…

Slijpt de nachten en de pennen van ieder uur, onthult de tijd op slijpers steen, omvat het drijvend vuur op verguld papier, omkrult de verzonnen dag en lijkt het gesluierd licht te zijn gedroogd, waarin de inkt in as gedoopt, als schrijvers stem en avontuur worden gedoogd in ongeduld, en in de heldere bron van de morgen nog…

Voedzame velden Veranderen in chaos Sprinkhanen vluchten…

Echte mannen hebben het maar moeilijk Diep moeten zij bukken onder emancipatoire last Vrouwelijk zet de toon - gevraagd, gewild Zachte mannen rukken op - invoelend, huilend Vroeger waren zij ridders op witte paarden. Nu wil het maar niet lukken, omringd door mietjes Als Chippendales slijten zij hun dagen, weliswaar als stukken…

ik zie je gaan in koelte van de plastic luchten de glamour van de wereld heb je aan gloeit in diepe zuchten je ogen dood je ronde vormen groot in vrouwenjaloezie je kwetsbaarheid is niet gespaard je tederheid bewapend trapt de wereld met je grote angst je kleine hart eist leven en draait het mes met je verstand wie zal…

Ik ben moe. Ik ben moe. Ik wil naar bedje toe. Ik wil alleen nog maar naar bedje toe. Dat is alles eigenlijk. Ik doe daarom alle lichten van mijn huis uit. Zodat alleen een ster me nog kan beschijnen. Ik droom met de lieve vissen in het diepe water en ik droom met de lieve vogels op de takken. Als ik wakker word dan neem ik even een beter-worden-pil…

Niemand weet wat wij weten Maar ik weet meer dan jij denkt En jij weet wat ik bedoel Ik zal je nooit vergeten Het was meer dan een moment En het was altijd met gevoel Wat wij weten blijft onuitgesproken Want uitspreken voegt niks toe De wetenschap heeft mij gebroken Het maakt niet meer uit wat ik doe Jij hebt het vuur in mijn hart…

Het is zo mooi hoog in de lucht tijdens de nacht al die sterren schitteren van pracht. En daar beneden lopen wij, hand in hand, zij aan zij. Kijken naar de sterren samen, en ik naar jou de mooie dame. Is dit een gedachte of werkelijkheid, we komen er achter in onze tijd.…

Borderline 1 in je ogen lees ik onvoltooide verhalen. zie ik vernietigende stormen uitgroeien tot grenzeloze orkanen woedt het vuur van spuwende vulkanen, splijt de bevende aarde de grond vanonder je voeten in jouw ogen heb ik mezelf ontmoet Borderline 2 in je lachende ogen, zie ik een hart dat wacht…

De rol van het scherm in het leven Is ontsluiting van internetwegen Voorheen was het slechts tegen regen En om bengels een oorveeg te geven Hopelijk blijven die twee met die hond Met hun nieuwe plu net zo gezond…

Wat zijn wij mensen toch kwetsbaar Hoewel we ons soms trots en sterk voelen En alles kunnen, niets valt ons te zwaar Maar ook kunnen we ons klein voelen. Als we ziek zijn en in zorg verkeren Als we soms geen uitkomst meer zien Als we ons niet meer kunnen verweren En het niet meer zien zitten, misschien. Dan voelen we ons kwetsbaar en zwak…

Wat heeft het lang geduurd de uren gestrekt over verzwegen tekenen die letters geregen op wit, onschuldig papier te lang ernaar getuurd. Ik wist het niet tot ik de schaduw van de zon op de grond zag toen de brief nog steeds op het aanrecht lag. Zou over honderd jaar dezelfde boodschap erin verinkt staan of zou het door tijd en…

Als mijn hart zou vragen wat ik met je wil dan wil ik daarin delen de liefde die jij bezit die gevoed wordt door je kind omdat het eigen bloed zoveel waarde heeft. De ontdekking van de kracht van samensmelten van gevoel omdat ik aan je denk mezelf verplaats de openstelling omdat het goed voelt vrij zijn bij jou plezier terwijl niet alles…

Ik wil U geheel vergeven omdat ik U zeer bemin, vergiffenis in liefde weet einde nog begin. Ik wil U geheel vergeven omdat ik bij mij zelf weet de zwakte van mijn hart de diepte van Uw leed. Ik wil U geheel vergeven omdat ik in mijn groot gemis U toch niet meer kan schenken dan wat vergiffenis.…

Verjaren is de kleuren van de regenboog weer helder zien, in ander licht; je graag gewonnen geven aan 't nieuwe vergezicht. Verjaren is de deur weer openzetten voor wat onaangekondigd straalt; de vogels horen, bloemen zien, begrijpen wat een kind verhaalt. Verjaren is in dankbaarheid ook zingen en met herboren moed het zware dragen,…

Een kerk zonder gezicht en identiteit waar ik luidkeels mag zingen over liefde en licht maar waar angst is voor moderniteit hier zijn wij waar staan wij fijn dat u er bent en bij ons wilt horen onze prediking is opgewekt natuurlijk en blij er is echter één probleem dat wordt onderkend we hebben ons gezicht verloren ze zat voor…

- mijn lichaam - mijn gedachten - mijn gevoelens Ik kijk om mij heen en zie: alles wat is, dat ben ik! Zolang dat er is, ben ik iets, anders … niets.…

Stille liefde Ik zwijg Maar ik voel me zo fijn Ik voel me zo vrolijk Ik vergeet al mijn pijn Stille liefde Niemand die het ziet Ik wil zo graag Maar jij ziet mij niet…

Een oude oma kweekt haar hennepplanten Getergde opa schiet op zijn PC De rechters zitten hier terdege mee Wat moet je met die ouwe bajesklanten? Niet jeugd maar ouderdom gaat naar de kloten: Bejaarden sufgeblowd en aangeschoten…

Als ik denk aan het allerliefste, Wat ik jou zou kunnen doen Dan denk ik niet aan gouden bergen of zo’n stralend mooie zoen Juist een teder en zoet liedje, Zacht gefluister voor je dromen Dat ik jou de allerliefste vind Er nog vele mogen komen…

Iemand die je echt goed kent Weet dat je meer dan een uiterlijk bent Weet dat er meer in je zit dan lijkt Wanneer hij je diep in de ogen kijkt Iemand die snapt dat je meer bent dan dit Dat er achter je lichaam een persoonlijkheid zit. Iemand die merkt, wat nooit iemand zag. Alleen hij voelt de waarheid achter jouw lach.…

Geschilderde onmacht Vertelt het verhaal Van de dingen Die niet mochten zijn Verscheurde herinneringen Dwarrelen om ons heen Gevangen in de ochtendzon Schitteren zij nog een laatste maal Al snel rest niets Dan duisternis en ben ik De vraag op alle antwoorden Voorgoed verloren…

zwoel de nacht mist in de vroege morgen voetstappen op het pad een glimlach verborgen in donkere kijkers eigen weg volgend af en toe struikelend boomwortels zorgen voor oneffenheid langzaam krult de zon door wolkenflarden laat zien wat werd verborgen in betovering van al wat moeder aarde schenkt aan schoonheid elke vroege morgen…

zomaar zitten en schrijven dromen en drijven nergens op letten associëren en proeven niets meer hoeven tijd in stukjes breken vandaag en morgen vergeten alleen maar jij en wij en handen op een toetsenbord ogen die verdwalen de lente achterhalen in het jonge groen lachend naar de benen kijken die hun wit in eerste bruin vertalen…

de zon werpt een conifeer mijn kamer binnen en brengt duister aan het licht langzaam blindeer ik mijn hart en rol de gordijnen dicht…

Hij ademt in deze onbevangen stilte een woord van vrijheid misschien subtiele kern van grenzen, en gelijkgestemden het is al nacht maar dat doet geen pijn omdat hij niet meer wacht met mens te zijn.…