157 resultaten.
Geboorte
netgedicht
1.0 met 16 stemmen 1.948 Een geboorte,
een kind,
nieuw leven
zomaar op je weg gekomen
zozeer bemind.
Liefdevol aanwezig,
een Godsgeschenk,
een ontroering
en openbaring.
Als een licht
dat straalt,
opbeurend en bezielend.
Teder,
eindeloos teder
kwetsbaar leven,
leven dat bloeien wil.…
Gedragen door een fluistering
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 210 ze verlegde een steen
omdat ze zich eraan bezeerd had
haar tred sloffend
haar schouders
alsof ingezakt
in haar doffe haren
de stemmen
van duizenden mensen geplakt
over niet willen deugen
over anders zijn
de echo van vader zijn stem
“stom geboren nooit iets bijgeleerd”
weerklonk in de diepte
van haar zijn
tot het moment
dat zij die…
Gerd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 458 Zeg Burgemeester hier is nou ´n buitenkansje
Dit wordt uw eigen villa aan de Zwarte Zee
Nú 10 % en als u instapt doet u mee
Gewoon een krabbel en dan doen we nog ´n dansje
En dat terwijl ie nog geen zin Bulgaars beheerst
Van alle sufferds ben je dan wel ´t hardLeerst.
------
MAASTRICHT - Het Bureau Integriteit Nederlandse…
Halsketting?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 205 In beperkt gespreid zicht
loop ik door de grijze sluiters
van steeds weer opkomende
mist, zoek al eeuwen lang naar
de uitgang van een doolhof, van
het steeds maar zullen falen,
geschreven op de schakels van
de ketting van de angst, ik
breng ze naar mijn oor, beluister
hun verhalen, ze blijven zwijgen,
ofschoon zij het weten,leid…
Hartstocht
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 823 Graag aan je lippen gerust
om de woorden te vormen
die je sprak
Aan de borst gelegen
om gevoed te worden
tot de tepels gingen bloeden
In de warmte van je blonde haren
van rijkdom en goud gedroomd
tot jij verlangen werd
een valkuil voor een bloedend hart
onze voorhoofden tegen elkaar
lippen onbereikbaar ver
Alsof we hart en ziel konden…
Heilig water
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 163 Stromend water,
schuimende golven
als helder kristal,
zuiverend.
Bewegende wolken,
dalende druppels
in een omvangrijke oceaan.
Helder en koel,
dorstlessend,
helend
als een kleed
om je lichaam,
doorschijnend als glas,
dankbaarheid
voor het leven,
het heilige water.…
Herfstorgel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 260 Ik hoorde verborgen
stemmen in de toppen,
orgelpijpen in een storm,
bewogen door het ritmisch
gorgelen van het riet,
gedirigeerd door wind en
wat men alleen maar horen
kan maar nimmer ziet, laat
zich niet foppen door het
steunen van onvermoeibare
instrumenten in het ven
en griend, wat voor alle
buitenlieden als concert -
zaal…
Herkansing
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 304 Een warme glimlach
tovert kuiltjes
in haar nog wat slaapdronken wangen
als ze uit Morpheus‘s armen glijdt
ze zal de nieuwe dag
gaan veroveren
wind en regendruppels ten spijt
ze lieft de herfst
boven zomer en winter
de lente is ook een zaligheid
maar de herfst
met al die dwarrelende bladeren
en kleurende klanken
die hoort bij haar hart…
Ik neem je glimlach mee
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 565 de stilte ruist
legt gedachten uit
in rust die spreken
overbodig maakt
je bent geen bijgeluid
iets op de achtergrond
ik voel je huid de zachte
lippen op mijn mond
proef de kilte van
het afscheid in je zoenen
je schenkt me warmte maar
de leegte kun je niet verbloemen
ik neem je glimlach mee
de dwarsstand van je ogen
de uren zijn…
Ik wou
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 941 M’n armen zijn te kort
als ik alles wil omhelzen
alle bomen van het verre bos
de geuren van het gemaaide gras
de glinstering van de stromende beek
de witte wolken drijvend in de blauwe lucht
het edelhert, met zijn trotse blik in d’ogen
het mos liggend aan de voet van de eik
muis knabbelend aan een beukenoot
wuivend riet, de wortels kletsnat…
In de sleur van je leven
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 415 Het doek valt
de afgrond nabij
wolfijzers overal
je gedachten
verscheuren
je krachten
versmachten
Alleen de blinde ziet
wie je bent
Alleen de dove luistert
naar je stem
Het monster slokt je op
maar
moeilijk te verteren
ben je
Deze wereld is je vijand
denkt
waar is die nu beland
en jij
geeft hem gelijk
Dit blijspel is niks…
In een heksenkring
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 263 je vlocht
madeliefjes
in een heksenkring
het leek alsof
de schaduw van drie
witte berkjes om je hing
heel voorzichtig
stapten lichte voetjes
over paddenstoelenhoedjes
je lachte zon
en danste vlinders met
de krans oranjewit
je straalde zomer
maar uit de berkjes viel
de eerste herfst op je gezicht…
In retroflectief
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 489 als jij mij ziet
hoort
mij ruikt
dan ben ik dat
maar meestendeels niet
het is haast een bindend zicht
dat zich vertoont in jouw licht
mogelijk vertroebeld
door gevoelgewicht
of gekluisterd
aan lijfelijk beklijven
*
als IK
naar je staar
beluister
jou proef
dan ben jij dat ook
maar mezelf
misschien nog meer
het…
In volkomen stilte
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 847 In volkomen stilte
ontmoet je de stem
van je geweten…
In zijn magisch ritueel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 222 terwijl zij naakt
zijn offertafel
al bereidt
wet hij kruislings
lange messen legt
ze binnen hun bereik
de rust van
wierook kringelt
langs het witte marmer
zij rilt gevangen
in zijn magisch ritueel
kaarslicht toont haar warmer
gemaskerd door
het eerste ochtendlicht
schrijdt hij nader
zij geboeid
verheft met luide stem
het oude…
Infuus
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 1.818 Mijn ogen zijn gesloten
en voel me niet echt ziek
toch ben ik aangesloten
op een innerlijk infuus.
Jouw liefde stroomt
heel langzaam diep in mij
vermengt zich met mijn bloed
en maakt mij minder moe.
Gedachten zijn aangesloten
door een onbekende link
ik weet niet hoe te stoppen
en of ik dat wel wil.
Jouw liefde stroomt
langzaam…
Innerlijk geluk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 409 Er is vaak wat onrust in mijn hart
en wat is dat toch dat mij zo tart,
waar komt dat toch vandaan?
Is het de wereld rondom,die mij benauwd
die lijkt soms zo kil en dikwijls koud
zo gesloten,zo zelf voldaan.
Maar niet altijd is het zo koel
er is ook warmte dat ik voel
dan kan het niet meer stuk,
er is dan liefde en vriendschap om je heen…
Kuift wit op vale zeeën
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 194 stippen op een kale vlakte
de verte mist in wervelend zand
wind kuift wit op vale zeeën
jaagt hen op met straffe hand
de hoofden zijn gebogen
uit eerbied voor natuurgeweld
of ter bescherming van de ogen
de storm heeft het niet verteld
hij duwt het grijs in groene golven
giert uithalend spetterend nat
ziet een wandelaar zeer verbolgen…
Le printemps
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 425 Tot de laatste ijspegel is verdwenen,
blijf ik op mijn hoede voor de kou.
Want pas als de sneeuw stopt met schijnen,
zie ik de persoon waar ik van hou.…
Le sud
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 860 Maanden gaan voorbij,
geruisloos in het zuiden.
Aandachtig luister ik,
naar een stille stem,
een verzameling van geluiden.
Afwijzend blijf ik staren,
onverschillig in een dal.
Roerloos sta ik hier te wachten,
daar beneden zonder golfslag,
in een met sfeer verlichte hal.
Teneergeslagen ga ik zitten,
op een met lood versierde stoel.
Jammerlijk…
Leiden ontzet, ontzettend Leiden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 255 Leiden ontzet
drie oktober
haring en wittebrood
toen nooit gezien
te duur voor de zusters van liefde
wel hutspot met klapstuk
ik gruwel er nog van
mogen de kinderen
van het weeshuis
een gratis rondje
in de zweefmolen
strak en saai het uniform
wat wilde je graag
zo’n gekleurde tennisbal
in een netje met een elastiekje er aan
pas later…
Liefdesspel
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 395 overvallen door herinneringen
kijkend uit het venster
waar wacht ze op……
de belofte om op een dag te komen
van hem
die klinkt na in haar hartenklop
zo lang geloofde ze het
droomde ze het
maar nu de zomer
overging in het herfsten van de dagen
bladeren vallen gaan
weet ze dat die droom een sprookje was
samen er in geloven
maakte het…
Lover
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 217 Wat ik zal bewaren
is slechts wat stof
in mijn hand met wat aarde.
Zo is voor ieder mens
iets anders van belang.
De één denkt aan het onstoffelijke,
de ander een stukje lievelingsbehang.
Wat ik bewaren zal hier op aarde
is juist het stof en die terugkerende aarde.
Dan blijft het duister over.
Kijk : boven op mij groeit reeds het lover…
MISSIEVATTING
snelsonnet
3.0 met 22 stemmen 731 Bij voetbal, busterreur en megafeesten
kunnen de dienders het maar amper aan
en blijven vaak met lege handen staan
bij het bestrijden van agressiebeesten.
Wat liggen daarom dus meer voor de hand
dan vredesmissies in ons eigen land?…
Magnolia
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.095 boven op de heuvel
bij gebrek aan zee
een lege fles
in het zand
Magnolia
vouw ik mijn brief
tot een vliegtuigje
wachtend op de wind
om mijn woorden
mee te nemen…
Marietta.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 439 Nu moet je een grote meid zijn,
Bal je vuisten, kin omhoog.
Niemand zal jouw schouders laten zakken
Langs je mooie bruine haar.
Jouw bruine ogen zijn niet mooi meer
Zolang er tranen in zitten.
Ik had het je verteld,
We zullen haar missen.
Maar je moet vechten en volhouden
Tot het einde van de nacht.
Vouw je handen samen,
Kijk omhoog, Marietta…
Martje helpt
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 602 Kleren maken de man meer mans
is als een koe maar wel nu los van geslacht
Bij de eerste indruk wordt voor je gedacht
Je krijgt gewoon geen tweede kans
Zijn dames die bijstand trekken
al blij er enigszins bedekt bij te lopen
van eindjes die ze zelf aan elkaar knopen
Ze gaan af bij gesprekken
Hun lot voelt bij werkgevers gecast
in hun oude…
Meer tussen hemel en aarde
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 367 Paranormaal alternatief
trommelgeroffel wierook
brandende kaarsen
bevangen in een atmosfeer
van mompelende stemmen
heden verleden en toekomst
een niet te beschrijven gevoel
denderend door hoofd
stromend door aderen
ze lopen ze slenteren
ze ademen in
mensen zoveel mensen
tarot reiki kaarten aura
was en spiritueel tekenen
massages en diversiteiten…
Melk weg
snelsonnet
3.0 met 24 stemmen 995 Toen door de boze boerenactiegroep
Miljoenen liters melk was weggespoten
Had naderhand de melkkoe natte poten
En klonk vanuit haar weiland boegeroep.
“Waar komt die plas vandaan?” dacht zij, “Wat gek!
Zou ik incontinent worden? Ik lek!”…
Merel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 651 Ze stond te trillen op haar benen
Haar oog kleurde langzaam blauw
Collega’s probeerden haar moed in
te spreken en haar te troosten.
Maar dit had niet mogen gebeuren
Het was haar eigen stomme schuld
Ze was altijd lief en open naar haar
groep patiënten.
Ze had zoveel geduld.
Nu was ze onvoorzichtig geweest en
had het meisje de rug toegekeerd…