Alle inzendingen, jaar 2010, week 35

Dit ben ik Zittend achter de computer gedichten te schrijven over wat ik over het leven denk en weet, maar nooit heb ik het over mezelf Dit ben ik efia Een meisje dat veel met haar leven bereiken wil Van het leven leren en genieten wil... En soms niet eens weet wat links en rechts is Dit ben ik Een meisje dat soms onzeker is Maar het…

handen strelen verstoren het zwart dat omhult vergeten het hart dat zich verschuilt zoekend naar de woorden naar de maan laat me los streel mijn lichaam in het licht maar laat mij gaan je handen vergeten mijn gezicht streel mijn ogen doe ze dicht laat me zien zodat ik voel en alles zie zoals het is…

leen me jouw handen kind om te vouwen de mijne werken niet meer mee en af en toe leen me ook je voeten kind om te rennen langs riet en vaart behouden bovenwinds dichterbij mijn eiland leen me dan nog je ogen kind om in te zien de wereld is van zoethout maar jij, mijn kind, van klei…

zijn vader is dood de mijne ook zeg ik, al lang niet dat het dan minder pijnlijk is het slijt zeg ik langzaam zijn moeder leeft nog de mijne niet meer zeg ik hij graaft wortels uit van twee bomen alles wordt omgeploegd binnenkort de zon is fel en hij opent een parasol mijn hond gaat op verkenning achter een struik ik roep haar en ze luistert…

het lichtende groen vertaalt het koude sterven rond oude kruinen…

Ik zie je gaan, na de laatste zet, je loopt wat krom, er valt een blaadje van de boom, je bent bijna bij de hoek, draait niet een keer om, het is over. Je loopt de hoek om ‘k zie nog net het blaadje op de grond vallen ‘k sluit de gordijnen, het is voorbij!…

middernacht de wereld zou donker moeten zijn onder een lantaarnpaal staat een man alleen hij rookt een sigaret laat zich vollopen met duisternis zonder angst glimlacht en wandelt tot de stenen op hetzelfde pad waar ook seizoenen veranderen ik draal nog even, keer dan terug naar vertwijfeling verdwijn…

Woorden vormden een zin die was uitgesproken uit bezorgdheid maar verkeerd werd ontvangen en begrepen. Onmacht als de woorden niet goed worden aangevoeld voel nu pijn diep van binnen om die ene goed bedoelde zin.…

De bladspiegel toont zich in letters en beelden asymmetrisch De zinsnede onthult zich aan de lezer als synthetisch De liefhebber verorbert het geestesgoed als een fetisj Toch is de mens in zijn “wetendheid” dyslectisch…

Verstorven liefde weggeëbd door wederzijds verlangen De honger naar gemeenzaamheid door vrijheidsdrift vervangen Een kolkende stroom van weemoed maakt zich meester van gevoel Nachtelijk verdwalen in eindeloos gewoel Door hartenleed verslagen zonder route of kompas Zal ik mijn weg weer vinden zoals het altijd was…

een glimlach hotsebotselt door straten en stegen verandert door weerkaatsing van mens, plant en dier hij beroert de stervende bij zijn laatste zuchten een minnend paartje heeft slechts oog voor elkaar een boom ritselt even in zijn zacht voorbijgaan een kind pakt een krijtje tekent een grote zon…

als geesten ’s nachts hun wasgoed binnenhalen begint het spoken…

Herinneringen die mij steeds in pijn doen verdwalen breng ik op een verdwaalde plek waar ik ze nooit zal ophalen ik wil er ook niet naar zoeken vooral als ik daar morgen voor moet opdoeken omdat hier en nu op ons pad is gekomen en vandaag ons weer totaal verrast jij pakt mijn hand samen op de tast kunnen we de weg wel…

tijdens de schaarse momenten waarin onze lichamen elkaar vinden is er geen maar ons vlees handelt doelgericht en schaamteloos zonder twijfel feilloos bereiken we het punt waarop ons brein op pauze gaat wat ons voelen puur maakt helder maar vrijwel meteen daarna vertroebeld wordt door gedachten waardoor twijfel weer de kop opsteekt…

Bijtje, bedankt. Bij een vooraanstaand apidoloog* Vloog laatst een bijtje in zijn oog. Dat heb ik verdiend Ik ben nu bij – ziend Dat behoeft verder geen betoog. bijendeskundige*…

Ik bouw voor jou een huisje niet te groot niet te klein, zo’n huisje aan een grasveld waarin je zo fijn jezelf kan zijn Ik bouw voor jou een huisje met deuren, ramen en een pannendak met wel zes slaapkamers een verwarming een huis voorzien van alle gemak. Ik bouw voor jou een huisje van steen en cement met een tuintje en een gazonnetje…

Raad eens waar ik mijn gedachten verberg, hoe ik de wereld als puzzel op zijn kop gooi en de stukken taart als bladeren aan de boom laat groeien. Als de onverzadigde zomer wind herfstig de bomen kleurt, en met genadeloze zweepslagen mijn verborgen dromen van de takken slaat, dan zal ik mijn geheimen prijs geven. U zult zich op zijn minst…

Ik ben bedwelmd met liefde. Ik zie de liefde in de bomen, blaadjes, bloemen, zee, sterren en vogels. Ik zie overal de liefde in jou en mij, ja in iedereen. Ik zie waarachtig overal de aanwezigheid van liefde. Ik ben in vervoering en in een vuur van liefde. Zelfs mijn lichaam is niet mijn lichaam. Het is niet mijn lichaam maar…

Een ware vriend is iemand... Die EENMAAL... aan je denkt TWEEMAAL...om je geeft DRIEMAAL...met je beleeft…

Doemdenkers bleven discuteren wanneer weer iets zou exploderen. Na 't BP-geval klonk opnieuw een knal : Barrack mag weer strandjutter spelen.…

wat down in de vroege morgen maakte jouw glimlach me weer lichtvoetig in een vluchtig elkaar passeren jij naar je werk ik aan de wandel jouw morgengroet klonk als een belofte ineens fluisterde er een zonnige glans aan mijn horizon…

ik trommel weer het ritme van de geesten in mijn hoofd de beer is los hun harmonie verstoord omdat de kleinste is vermoord ze bakkeleien zonder woorden over wie de macht heeft over de galeien geketend zijn de slaven gedachten die stom varen op het dreunen van de grootste trom ze jagen tot de waterval hen breekt en ik in de psychose…

Plots kwam hij uit de schaduw van De Das* Een man met staart, bril en een eigen wijs Tot tweemaal toe als eerste in Parijs Zo snel dat Hinault gauw vergeten was Een nieuw Frans talent in het peloton Le Professeur, die erg goed klimmen kon Laurent Fignon was een markant figuur Hij had op journalisten echt de pik En gaf hen menigmaal een forse…

Het is niet eerlijk, gewoon niet eerlijk Als je het mij vraagt, nooit geweest Waarom krijgen goede mensen vaak een ziekte Die zo pijn doet, nooit geneest Waarom een etterbak heel lang blijft leven Eindigend met een zachte dood Terwijl een goed mens wordt bestolen Veel te vroeg sterft, maar lijdt in nood Kunnen we het niet gewoon eerlijk verdelen…

Als dichteres was je groots en gevierd, ik mag wel zeggen meer waard dan je prominente vader, die prat ging op zijn politieke grootheid, maar jou intussen onderwaardeerde en geen aandacht schonk. Na je biografie en je biografische filmbeelden ben ik volop in je gaan geloven, zoals ik in vele literaire grootheden geloofde. Je had de zee uiteindelijk…

Wij zijn de boekenwurmen die in plaats van boeken onszelf opeten - en de wurmen maar lachen, die vreetzakken! Ik heb in je rondgedoold als een priester in zijn kerk, ik heb veel wijsheden van je geleend, je bracht me veel rust in een hectische wereld. Ik werd verliefd op de mensen die in jouw heiligdommen werkten, wilde net als hen zijn…

Ze zijn op het droge als door 'n visser in draad gevangen Blijft... het eeuwig verlangen naar water vis in open water Het zwemmen in vrijheid in scholen te zwemmen van klein tot groot en omgekeerd Visnet en hengel te mijden zelfs het leefnet waarin gespartel in onmacht.…

Dit is de liefde: stilstand van de tijd. De jongeling die met het meisje in suizend onbewegen de steile rots afspringt. Tussen Teutoonse sparren heeft, onhoorbaar tandenknarsend boven een stalen baard, de man te paard - rivaal of vader - het zwaard vergeefs ontbloot. Zie ook de tanden van de honden die doodstil grommen aan de rand.…

Van kleur tot kleur, van klank tot klank, geleiden onze schalen Cirkelend omhoog, omlaag het bewustzijn komt in vlagen, tot de Oorsprong van zijn staat…

Een onbreekbare, onbeschrijfelijk sterke band, Zoveel meer dan alleen een bloedverwant. Een gevoel, een verbinding van onschatbare waarde, Elkaar begrijpen en nemen zoals we zijn, elkaar aanvaarden. Een blik, een aanraking, of een gesproken woord Meer hebben we samen niet nodig, wat we wilden zeggen hebben we allang gehoord. Veel meer dan alleen…