inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.728):

droomboom

Raad eens waar ik mijn gedachten
verberg, hoe ik de wereld als puzzel
op zijn kop gooi en de stukken taart
als bladeren aan de boom laat groeien.

Als de onverzadigde zomer wind
herfstig de bomen kleurt,
en met genadeloze zweepslagen
mijn verborgen dromen van de takken
slaat, dan zal ik mijn geheimen prijs geven.

U zult zich op zijn minst kinderlijk verwonderen
want deze boom heeft al duizenden lichtjaren
aan blad verloren, zoveel jongensdromen
telt de regenboog, en zoveel meer zal deze boom dromen.


Zie ook: http://www.magixarts.org

Schrijver: pelgrim, 3 september 2010


Geplaatst in de categorie: individu

4.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 446

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

amanda malinka, 14 jaar geleden
Denk na dit werk aan de boom van Pipi Langkous waar taart,limonade en schatten in verborgen lagen...Nostalgie
wauters kristine, 14 jaar geleden
Rijkelijk! Spreekt enorm tot de verbeelding.
kerima ellouise, 14 jaar geleden
ik raad terwijl ik van een stukje taart geniet, bovenop een regenboog en gekleurde dromen! heel mooi gedicht!
ingridvoerman, 14 jaar geleden
mooi beeld,deze boom vol dromen..
Astridv, 14 jaar geleden
Prachtig, hoe deze droomboom geheimen als bladeren bewaart en pas prijsgeeft wanneer herfst ze van de takken slaat ...
Martien Montanus, 14 jaar geleden
Mooi deze droomboom vol gedachten...
we wachten rustig op de herfst, leuke bijpassend plaatje trouwens!
marije Hendrikx, 14 jaar geleden
zo mooi als jij - ondanks de vroege herfst - alle seizoenen inkleurt met de kleur van jongensdromen... telkens weer..

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)