Alle inzendingen, jaar 2011, week 19

Beste..... "hoe kan ik je danken" voor vooral het menselijke dat je bood je gaf daarom meer dan strikt noodzakelijk is door gewoon te zijn wie je bent en te blijven maar ook dank voor hoe je me hebt ontvangen te eten hebt gegeven onderdak hebt aangeboden gesprekspartner bent geweest en zaken hebt gedaan en waarvan ik geleerd heb altijd…

alles wat voorbijging en waar je met een gevoel van warmte aan terug denkt is louter melancholie herinnering van lach en traan en de pijn van dat het niet altijd zo door kon gaan de zwart/wit foto van voorheen met kartelrand is nauwelijks nog tegen de tijd bestand…

Hemelse wolken fabelachtig uitgeschud boven de heuvels…

Het WorldlWideWeb biedt lering en vermaak, ook www.gedichten - hooggeëerd publiek! met woorddansen en vuurspuwertechniek wordt dichten een halsbrekend zware taak. Taraa! Ziehier het snelsonnet, een hoogstandje! even niet opgelet en je - ooogh! - brandt je..…

Granietgrimmige gezichten staren naar vuurvliegen van staal die levens doden naarstig bijeen gezochte moed stroomt door jagende bloedvaten en aders weggedoken achter summiere dekkingen op het avondplein der overwinningen. Dit is maar een waarschuwingsactie dus er is geen gevaar te duchten van de in onschuld gewassen soldaten des dictators…

Hoor mijn hulpkreet, wees mijn klankbord zie mij in kleur, niet in zwart/wit Voel wat ik voel denk mijn gedachten Sta in mijn schoenen, verplaats je in mij oordeel dan milder en vraag jezelf af Wil ze mijn hulp, kan ze het niet zelf? antwoord op die vraag, weet ik alleen Dus..hoor mijn hulpkreet en wees mijn klankbord denk mijn gedachten…

Op of af in en uit het wordt hoppen of soppen. Ik ben geen landbewoner heel wat ongewoner. Ik ben min of meer een zeemeermin.…

De avond heeft een gezicht van onbevangen dromen in de schaduwen die glimlachen zoals ze wachten en niets vragen wat alleen schaduwen wensen als ze uitdoven of een verlossing willen die de werkelijkheid zijn schaduwen ontneemt en alleen na een maagdelijke avond hen weer hun hopeloze schoonheid teruggeeft.…

Alles is rond in de ochtend zoals de zon zich krult om de nacht. De sterren, de maan rollen rond je naam zonder zucht, aarde. In de kamer, in de tuin zijn zelfs geen hoeken. Alles is rond en licht.…

Nog nooit zag ik je stralen verdoofd door de nacht. Nog nooit hoorde ik de regen op je spatten en je stampen door de gang. Ik weet niet hoe je heet, waar je staat of ligt. Ik weet van niets en jij, jij weet nog minder. Fietsend dagdroom ik dromen. Fietsdagdroom je ook van mij?…

Laat mij nu maar in stilte sterven heel ver van alles en van iedereen Ik wil niet langer lopen zwerven laat mij maar sterven, heel alleen Breng mij nu maar geen kransen die hebben alle waarde verloren In stilte maak ik mij de balans en enkel mijn innerlijk kan ’t horen Geef mij ook geen loze woorden hoe goed ik wel zou zijn geweest Dat…

de tamtam slaat zoveel hij dragen kan totdat een man uit zijn mond kruipt hij laat het regenen om naar gisteren te kunnen kijken het raam hangt zich op aan zijn schaduw, de vlag halfstok ik kijk naar binnen en naar verloren liefdes terwijl hij zijn hoed van stro opeet hij geeft haar een naam die hij vergeten zal en vaart verder op…

De ander is als geen ander zo anders als de ander zo onveranderd anders zo zichzelf het dierbare ik draagt mede andermans pijn zo anders kan de ander niet zijn.…

Als ik verlies wat ik opbouw En afbreek wat ik aanwin Voel ik mij slechts een toeschouwer Van al dat wat ik bemin Geen handen die mij betrekken Slecht mijn ogen die worden geraakt Mijn invloed niet zichtbaar Ik ben eenzaam en naakt…

( Wanneer de hemel buigt en de aarde schreit ) Een ontrollende traan spat uiteen in een eeuwige glinstering van zwijgende woorden Ingehouden breekt de hemel uit zijn cocon in een vleugelloze dans en spreekt nimmer meer over het verschepen van zijn verloren geliefde * * * De aarde is als een ontheiligd altaar dat…

naamloos lig je in dit vers gedolven graf omringd door buren die ook niet meer de jongste waren danst een verscheidenheid aan bomen gestadig op de rusteloze wind knikken geurende coniferen je lieflijk toe vogels zingen de toekomst tegemoet…

die vlieger danst daar hij heeft stil mijn hart geplukt en meegenomen onder zijn grote schaduw klopt haar kleine silhouet…

Ze waren stapel op elkaar. Hun minnevuur werd snel geblust op zolder in de twijfelaar, waarin het stel naar hartenlust de liefde kon bedrijven. Ze bleven nog een poos in bed. Een goede nachtrust kwam van pas. Ze rookten nog een sigaret en stoorden zich niet aan de as die restte van hun lijven. Het klokje had hen niet gewekt: ze waren…

Vannacht droomde ik dat je er was, jouw handen zachtjes langs mijn haar het zachte verlangen naar elkaar en het tedere beminnen, fluisterende zinnen als een warme jas. Vannacht droomde ik je bent bij mij, gevoelige handen die mij streelden jouw lippen met woorden die wonden heelden en toen bedaarde de onrust in mij. Vannacht, het was een droom…

het was niet het spel van jouw vingers op mijn huid het waren de letters die jij schreef op de deur van mijn huis met het licht van de maan in een woordloos begroeten jij nam de nacht en sterrenpracht mee in je zomeravond entree wij donkerden omarmden stilte als intiem moment in dicht bij elkaar schreef ik op je huid wanneer…

(bij 'Bok op ei' van Iris Le Rütte) Ergens in Ommen kwam ik het tegen, een trotse bok op een gouden ei, hoe kan een bok nou een ei uitbroeden? Verwarring alom. Ik streelde over de rug van de bok, toch zinnebeeld van de duivel of niet soms? Dus het duivelse schenkt de uiterste waarheid en wijsheid, niet die Brave God, projectie van domheid…

Hij gaat dood hij is dood ik ga dood omdat hij dood is sterf ik ook door het gemis weet dat hij er niet meer is dat hij echt dood is.…

Ik ontwaakte uit een droom, Nu zing ik mijn liedeke weer. Het klinkt zacht en schoon, Het klinkt lief en teer, Mijn lied dat ik nu zing. Voor U mijn lief, mijn lieveling Mijn droom, mijn lied, en gij! Gij zijt mijn licht, mijn leven. Toe, hoor alleen naar mij! En laat ik U mijn liefde geven, Neem wat ik U bied! Toe neem…

Vanuit mijn lome zondagochtend zie ik hoe een merel hardnekkig trekt tot de worm zich verorberd geeft. Honderden keren moet de merel voorbij mijn vaders ogen zijn gehipt als hij zijn spade in de grond stak, zijn schouders gebogen, zijn monkelmond smaller dan de voorbije jaren. Nu ik hem ken, een oudste dochter ben, zwijgt…

De lijst van studies met gering succes Kan enkel nog werkloosheid garanderen Voor kansverlaging kun je ook studeren Geen burnout in de toekomst en geen stress En de pizza’s die je in die jaren eet Kun je dan weer exposeren in de Tate…

Was je vroeger religieus, Dan had dat wat mysterieus. Maar vandaag de dag, Als ik dat zo zeggen mag, Is het enkel nog curieus.…

NEDERLAND April, mei 2011 heel veel zon heel erg droog af en toe 'n druppeltje regen ROTTERDAM Geel gekleurd gras op d' Maasboulevard uitgedroogde boompjes op 't Willemsplein "De Groene Kamer" nu een bruine schuur Rotterdam aan de rivier Rotterdams vlaktes aan zee Rotterdam waterstad? Wedden dat de privé-tuinen en…

Hoe voelt het om een bont laken te zijn gewikkeld in een onbegeerd lichaam ? Hoe voelt het om de hemeling te zijn onbedekt en voor een roofdier geworpen? Hoe voelt het om jou, de verstotene, te zijn ?…

Wat vrij leven is voor mensen, en lucht en ruimte laat voor vogels bestaat zich daarin vrij te wensen, wat de oceaan is voor de scholen vissen, vergaat in onuitgesproken woorden, resoneert in kristallen stemmen die voorgoed gebroken werden, naast al het bloed dat werd verspild. Blijft het hangen in een geur van schijn , houdt dat de…

Zoveel vrienden om je heen, Maar toch voel je je alleen. Allemaal houden ze zoveel van je, Maar je ziet dat zelf nog niet. Weet je, Jij bent waardevol. Jij bent geliefd. Jij bent kostbaar. En jij bent zo geweldig lief. Geef toch niet op! Laat jezelf niet gaan! Geef jezelf niet over aan demonen van de dood! Maar voel de liefde…