Alle inzendingen, jaar 2011, week 44

Lieve jongen laat me even afscheid nemen van wat ooit bij mijn leven heeft gehoord wees niet bang dat ik niet weer terug kom want jij alleen bent mijn toevluchtsoord Lieve jongen, ik heb dit even nodig sluit zo een hoofdstuk van mijn leven want wat geweest is, is nu voorbij slechts aan jou wil ik mijn liefde geven Lieve jongen, gun me…

Zing mijn liefste over liefde en minnen begeleid door harp en met vrolijke fluit beeld in bekoorlijke dans je vreugde uit genieten we van schone klank in zinnen die samengevoegd in vorm en akkoord geheel ons hart en gemoed zullen strelen onze pijnen en verdriet zullen helen feest voor ieder die van je warmte hoort maar laat niet te vroeg…

erosie is de meest ultieme vorm van geduld en vasthoudendheid de tijd mag hier geen naam hebben…

ginds de groei van onrust als bij het naderen van een trein met onbekende bestemming zet de signalen op veilig zodat de trein met gezwinde spoed hier snel voorbij zal zijn waarna dan wellicht m'n wens nog in vervulling kan gaan 'het grote verlangen naar dat wat wij gemoedsrust noemen'…

Sint ik wil een kansje wagen om iets aan u te vragen ga mijn huisje voorbij maak iemand anders ontzettend blij ik wil niet ondankbaar zijn maar ik ben gelukkig en heb het fijn ik geef graag mijn cadeau aan een ander misschien dat ik er iets mee verander dank u wel beste sint doe de groeten aan ieder kind.…

De nieuwe keuken staat al langer gepland Maar voor dat hij voor de prijs zal bezwijken Wil hij eerst nog bij de studio kijken Want die staat om hun meeneemprijzen bekend Nu is de manier waarop overbodig Wel had hij nét dat ene zetje nodig …Een man uit Heerlen is met zijn auto, na een aanrijding, in de etalage van een keukenstudio in…

de stad slaapt immer de lichte sluimer van de nacht een taxi met een late vracht boort lichten in het duister fluisterstemmen door de muur een torenklok slaat zeven uur het eerste uur versterkt het silhouet van straten,plein,stegen op de rivier verschijnt uit ochtendnevel een schip,de motor monotoon, versterkt de stilte van dit moment…

je streelt me, mechanisch, met ijskoude handen en ik huiver door de onpersoonlijke lach die op je gezicht lijkt te zijn geëtst en ik vraag me af, heb je alweer genoeg van mij? het is niet dat je niet eerlijk tegen me was, je hebt me gewaarschuwd, maar ik voelde de afstand in je zoen zopas je lach lijkt wel geschilderd op je gezicht zichtbaar…

Zo die zit weer in de tas Ha wat zijn we opgelucht Er is geen vuiltje aan de lucht Het beste ventje van de klas Maar de BELASTINGambtenaar op elk kantoor Krabt zich verbaasd en ongelovig achter ‘t oor ------------------------------------------------------ Nederlandse ambtenaren minst corrupt. Dat meldt de anticorruptie-organisatie Transparency…

Peter-Paul was d'r woordenstroom zat. Immer boordevol kletspraatjes had ze een vochtige 'p' en dit zat hem niet mee, want hij werd door d'r klétsnat kletsnát. ______________________________ Wellicht ten overvloede: De titel duidt op het accentverschil van de laatste twee woorden.…

de vogels fluiten toch een ander lied de zon schijnt warm toen niet lees de woorden op de stenen zie de urnen schuilen in de nissen van de muur het pad weet van mijn passen huilen is altijd van korte duur ik kwam voor haar maar zij deelt met alle zielen ben aan ze gehecht geraakt toen zij ons ontvielen…

nu mijn hart veel dichterbij het jouwe is, voel ik dat je zacht mijn haren streelt en fluistert want je weet dat elke dag de pijn draagt van gemis…

Wekenlang gaat het vallen vanuit almaar kalere kruinen achteloos door. En deze vreemde droefheid: ook bij bomen hoort ze blijkbaar bij de kleine dood want zo kwistig wordt leven zelden rondgestrooid. Hoe tomeloze drift onder zolen kraakt en knapt. Al die geduldig opgeblonken minuskule houten kistjes met binnenin rantsoen voor onderweg…

Er zit niets anders op, hij moet hier weg, omdat hij aan ons land niets extra’s biedt. Al doet het vele mensen veel verdriet, zo zijn de regels; hij heeft dikke pech. Dus dit is het besluit, in naam der wet: de steppekiekendief wordt uitgezet.…

Maar in Vlaanderen ben ik geboren, waar de nevelen domen, In een klein dorp, waar achter de beteerde muren, Onder stormende luchten, geladen met as van de rokende vuren, Nog arme, maar koppige varenslui wonen. Mijn jeugd heeft ze gekend, helaas maar al te goed: De donkere moerassen, de sombere bossen en naakte velden, Grijze november die slierten…

Trimmend op dijken Samen met jou Lopende links met Gezwinde pas Vlug voortbewegend Samen rennen Wandelend links met Rek-en-strek. Ras Pakken wij joggend De draad weer op Om cooling-down weer Heerlijk fit te zijn (Voor Roos)…

Rust als basis in de stilte van je hart. Geen storende onrust, pijnlijke momenten, schuld en lijden, Als een golf, stromend naar de diepte van de oceaan. Opgenomen in een heldere bron van liefde en vergeving. Als een druppel van Licht, doorschijnend als kristal opnieuw geboren in de geest van een nieuwe liefdevolle werkelijkheid…

Op de melodie van Coldplay Us against the world Oh ochtend kom binnen met wolkenlaag Los deze mist op maar doe het traag Breng terug het zonlicht laat de stralen vaag In mijn hart spiegelt verdriet Het pad dat ik afloop slingert heen en weer De duivel praat in mij en zet een engel neer Geraakt word ik door bliksem terwijl ik deserteer Uit…

op je graf plaats ik een pompoen met waxinelichtje ik drink met jou op leven en dood scheiding is nu ijl ik neem een slok de andere giet ik uit op de aarde…

“ Ons is ook de Dood gegeven “ Hoe voelt het als haar oude handen marmeren in een gebroken gelaat? De herfst spint donkere aarde als een zijden draad in een boeket van eeuwigheid De zwaartekracht drukt hevig op het verzwakte hart en teer weefsel bleekt rond holle ogen waarin de moed steeds dieper zinkt en zij al bijna lichtloos…

we zijn een erg puriteins volkje zelfs de mooiste venusberg noemen we schaamheuvel het kruis onze derde oksel of nog wat preutser ons ‘ondertussen’ maar ondertussen willen we wel alle in het donker grauwe poesjes stiekem knijpen of kussen…

mijn raskat met haar zijdezachte vacht kleur beige en bittere chocola kon paraderen in die chique dracht met meer gratie dan een catwalk diva de pluimstaart elegant gebogen veroverde ze iedereen compleet met de blik van haar helblauwe ogen ze was amper twaalf toen ze overleed al telt dat aantal in zo’n mooie jas misschien voor wel tachtig…

Spaar je hond van angst of pijn. Maak hem duidelijk wat mag. 't Hoort een proper beest te zijn. Borstel hem dus elke dag. Leer hem in zijn hondenleven niet om jou alleen te geven. Gun hem ook eens een plezier. 't Is en blijft jouw troeteldier. Geeft hem vanaf kleins af aan hondenvoer en restjes brood. Streel hem vaak en denk…

Nog maar net was ik gebaard Of de garantie was verlopen Dus moet ik maar lijdzaam hopen Dat mij ellende blijft bespaard Ik heb het nog wel aangekaart Maar men zei ben jij bezopen Daar staan wij hier niet voor open Al is het je nog zoveel waard Nee garantie op het leven Wordt door ons nooit afgegeven Zelfs niet bij heel hoge nood Hier…

Dus ging de duim vandaag alsnog omlaag De rijen bij het CDA gesloten Ferrier en Koppejan weer teruggefloten Gewoon een doorsnee middagje Den Haag De krokodillentranen opgedroogd  Er kan weer vrolijk verder doorgedoogd. ------------------------------------------------ De Tweede kamer besloot Mauro Manuel definitief geen verblijfsvergunning…

Gedenkend hen die gingen, die ooit een naam ontvingen en nu in ’t Licht bestaan, zijn wij nog hier gebleven, betreurend dat hun leven met ons nu is gedaan. We weten hen geborgen; zoals een nieuwe morgen weer vreugde brengt in huis, zo schrijft God alle namen in liefde weer tezamen en is voorgoed hun thuis.…

Eindelijk het is zover vandaag ben ik de superster het feestje kan beginnen iedereen is binnen vrolijk en blij vier ik mijn verjaarspartij met limonade en taart en er ontbreekt geen verjaardagskaart cadeautjes en geld er werd speciaal voor mij gebeld tja, het was een bijzondere dag buiten hangt nog even de vlag dan ruimen wij alles weer…

De maan gaat krimpen goudgeel kleurt zwart het licht wordt getemperd. Versluiering van zonnetijd die lichtjaren niet hindert het is een oneindige passage. Stille verwondering over het onmetelijk universum waar mijn ogen naar reiken. Me dan afvraag is daar ook leven zoals wij dat kennen hier in ons aardse bestaan.…

De haan kwam in meerdere rennen en steeds keek-ie neer op de hennen, die taalarmoe leden en letters vermeden: hij kón niet aan 't spraakgebrek wennen. Hij zei: 'Je bent dom als een kuiken. Een poepie laat ik je nu ruiken: de Q en de X vinden jullie maar niks, echter ík kan ze heel goed gebruiken.' Tromfantelijk keek-ie ze aan, maar een…

Ik weet nog geen raad met de aftakeling van mij en de wereld. Wat heeft het voor zin te leven, als het sterven leven vernietigt. Alle geloven, godsdiensten, levensvisies tobben daar nog mee. De theologie poogt oplossing te geven: het godsbewustzijn. Een religieus humanisme geeft een beeld van soort paradijs. Van…