Alle inzendingen, jaar 2011, week 50

Ik zou graag weer eens Met u van gedachten wisselen Een gesprek zoals wij voorheen Vaak gehad hebben Ik draag u met heel mijn hart en ziel Een lang en gelukkig leven toe Vertel mij, hoe vergaat het u? Zal ik mijn wedervaren verhalen? Ik ben moe weet u Zeven miljard telt de teller reeds Allen wachten ze op mij Verwachten mildheid…

Ze gaat terug, Terug in de tijd. Soms verward, Soms boos. Ook blij, Ook tevreden Verdrietig en klein, Alleen en stil. Praten over vroeger, Praten over Pa. Blij als ik kom, Boos als ik weer ga Dat is mijn Ma.…

Ik ben er klaar mee, is een veelgehoorde kreet ik heb er genoeg van, hoor je nog vaker ik pas ervoor, ’t is maar dat je ’t weet ik bedank voor de eer, kijk eerst naar de maker! We bedanken te vaak, maar dat is niet gek we zijn het zat, te worden geleefd en toch is er niemand die vanuit zijn hart zegt: als een cadeautje weer eens dubbel binnenkomt…

het licht mijmert in kaarsenvlammen als het diner ten einde is vonkt in een glas cognac na de genoten dis licht dat in een stal ter wereld kwam en vrede als zijn boodschap bracht is er nog plaats voor dit verhaal tussen alle pracht en praal op zijn geboortedag…

Spelen met gevoelens is geestelijk oorlogvoeren als de balans wordt opgemaakt zijn er alleen verliezers wijs naar de aarde aanschouw de hemel besef de oneindigheid aanvaard het licht ook midden in de nacht samen met mijn schaduw ga ik nu toch weer op pad we raken maar niet uitgesproken er is één en al zelfbeklag mijn wijsheid is begrensd…

zag de mooiste bomen staan maar in mijn hart zong kerst al hun vergaan sparren nordman en de fijn genaalde den gekweekt om in luister te verschijnen zullen uit het bos verdwijnen kaalslag is niet te betwisten enkel voor wat sfeer verlichten hun groene dood zal nog één keer warmte geven als het oudjaar eindigt met nieuw leven…

Mijn gevoel is verward, Het zegt veel tegelijk, Vooral op de momenten, wanneer ik in zijn ogen kijk. Het kan niet, Wat wij doen, Het is onmogelijk, maar dan geeft hij weer een zoen. Ik wil voor altijd bij hem zijn, mijn leven in zijn armen, maar dan komt weer die pijn. Verwarring, onwetendheid, is dit echt wat ik zocht? De keuze…

voel jij ? ... mijn lippen belanden op het puntje van jouw neus. ruik jij? ... de wind waait een libel naar onze kant toe. tast jij? ... mijn ziel likt jouw stilte die zalig is. zie jij? ... er zijn veel "wouw!" uitziende vrouwen. kan jij? ... mijn vrouwelijke vibraties als een blinde waarnemen. durf jij? ... met open hart…

Ik schijn met de lamp op de stal de heilige wordt verlicht in de lichtbundel. Is het schone schijn, of zou dit onder de noemer vallen van schijnheiligheid?…

The Gents in Spiegelbeeld olv Beni Csillag dirigent met Euwe de Jong & Sybolt de Jong Orgel, Amsterdam, Noorderkerk, zaterdag 10 -12-12 14 uur. Meester mooi muziek mooi materiaal mooi mannen mooi mensen mooi meditatief mooi meeslepend mooi momenten mooi moois mooi meegenomen moois Mooie meester mooie muziek mooi materiaal mooie mannen…

het zacht geklingel van de schapenbellen luidt de avond in warm vindt wol elkaar en blaat een welterusten de herder kerft zijn staf voordat hij ook gaat slapen hij weet zich deel van het kerstavondritueel een mooie nacht vol sterren wacht tot een helder licht verschijnt ruimteschroot dat nu in vuur en vlam verdwijnt…

Lege woorden Levenloze gedachten Doffe vonken In lege nachten Glinsteringen boven Vormen in donker Vrij van blaam Vrij van zonde Zonder zonde Zonder vragen Zo zonde Zonder nachten en Zonder dagen…

Over de tuinen schijnt de maan, 'k Hoor een zucht door de bomen gaan, Eenzaam ligt de brede laan In de kalme nacht. Twijgen trillen in 't blauw-wit licht, Hoge kruinen verdringen zich dicht Achter 't lange vergezicht Van der lane pracht. Stil verdroom 'k de milde tijd, Nu de maan haar zegen spreidt, Nu het land, door hààr gewijd,…

die berg kerstkaarten zal ik nu versturen een jaar geleden zat ik hier ook te schrijven ik ben al tot de H ik blader in mijn beduimeld adressenboek de hark van de dood nam drie geliefden mee ik ben al tot de M geboortes waren er, bruiloften in de zon vrienden verdwenen er kwamen nieuwe bij ik ben al bij de V…

Weer is het bijna Kerst, weer is het raak, Weer zijn er mensen in het hart getroffen. Geweervuur en granaten die ontploffen, Ze geven deze maand een wrange smaak. Het is niet nieuw, maar toch moet ik het vragen: Waar blijft de vrede en het welbehagen?…

in volheid van leegte vormt een opgerekte schaduw smalle strakke strepen over zand, in uiteinden verbonden, wijzend naar een verhoogd terras daar, verder, onder azuur waar zicht in ongrijpbaarheid landt een transparant glas, verguld met aangeslagen licht, reikt over eigen lengte heen opweg naar een bindend slot echter door de zonnestand…

Ik heb je laatst zien lopen, zomaar op straat. Wat je te vertellen had kon mij niet schelen of hoe het met je gaat. Het enige wat ik nog aan je zag, was hoe je in de afgelopen jaren zo ontzettend veranderd was. Het duurde zelfs enkele seconden voor ik zag dat jij het was. Achteraf vond ik het zo raar dat ik je eerst niet had…

Je zit daar zegt niks je heb geleerd je bek te houden je durft niet te zeggen wat je dwarszit je houd je mond en lacht maar je bent gebroken net een kapot gegooide spiegel Als die muren om je heen zouden willen praten hebben ze zoveel te vertellen zouden ze zoveel uitleggen want elke keer als jij vecht genezen jouw littekens een…

Kom maar dichterbij dan, bevrijd me van duizend woorden en neem het er maar van, Leren leven, louter lachen doet geen pijn, Simpel samen, soms heel even, genieten van het mooie is heel erg fijn! Lome liefde voelt warm en intens, relaxen is goed voor ieder mens, Lekker liefhebben en volop genieten is een mooie mensenwens.…

Stoppen stoppen ik ga stoppen, ik kan het niet meer aan, Geen dag dat ik niet denk daaraan, huilen huilen altijd weer huilen, Ben ik er bovenop, altijd weer nieuwe kuilen, pijn pijn altijd maar pijn, geen ene dag zonder, Waarom nou nooit eens dat wonder boven wonder, Jalours jalous waarom altijd jalouzie, ik kan er niet meer tegen, nee echt…

Verdwenen zijn de oneffenheden nu de lucht een smeltende toverbal versnoept boven een met veel kleur getrokken landtong, laat haar winters oog geen tranen vallen in het met weids gemak omgeven decor, een intens gevoel maakt zich meester over de stilte met kleine staken schuin omhoog getrokken.. zijn het weerbarstige wimpers in serene…

jouw kleuren vervagen naarmate de dag groeit de reden van het bestaan hangt nog aan een zijden draadje in vurig overleg worden scenario's besproken doch zijn ze het snel eens openen de kooi en laten hem vrij voor altijd ~ Voor Fred, rust zacht ~…

De woorden in mijn ongeschreven verhaal vervagen tot grijze stippels niets. De betekenisloze figuranten van mijn leven zijn opgetekend in de aftiteling waarmee het verhaal begon. Hoe schreeuweriger de verschijning, hoe groter de naam, hoe inniger de verwachting. Verwachten die jij nimmer kon inlossen, mijn lief... Aan het einde van…

Ik rij soms in een woonstraat iets te hard Dat kost me straks al gauw zo’n honderd pegels De Kamer stelde daarvoor nieuwe regels Waarbij mijn rechtsgevoel wel wordt getart: Ik kan daarvoor uw muren ook bekrassen Of zelfs brutaalweg op uw stoep gaan plassen…

Ach, armoe is een relatief begrip deelt Rutte tussendoor ons even mee Zijn vele volgelingen zijn tevree want ónze armen zijn mondiaal met stip de rijksten; ze moeten dankbaar zwijgen Ze kunnen wel een gratis broekriem krijgen…

De aarde is zo prachtig geschapen! De bergen die met sneeuw bedekt zijn. De wolken die zweven langs de lucht. De zeeën met hun donderend gebrul! De dieren die leven in de bossen. De mens: laat hij het niet vernietigen!…

“Drie rozenkransjes en een weesgegroetje mijn zoon. En in ’t vervolg wel handjes thuis. Schenk ook wat minder aandacht aan het kruis. En geen: “Ja maar het celibaat, wat moet je.” Ik heb de Bijbel heel goed doorgenomen. ’t Is: Laat de kinderen tót, niet mét mij komen.”…

ver weg verder dan ik van jou onvatbaar omdat de rozen niet rood zijn in mijn hoofd de hemel onbeloofd is donker als de wereld omdraait als jij de as in mijn hart allang vergeten was…

weet je hoe het voelt als een huis is zonder thuis en weet je hoe het voelt heel alleen weer voor de buis want daar zit ik sinds jij wegging mijn tranen smelten sneeuw wat moet ik dan, als ik het aankan, deze kerstmis hoort mijn schreeuw het zal wel weer koud zijn met kerstmis zonder zonneschijn het zal wel weer koud zijn met kerstmis whisky…

Mijn dag is goed als jij me groet wanneer ik zit ’t ontbijten. Schrik toch niet zeg nee, vlieg niet weg want heus, dat zou mij spijten! Je borst is rood je bent niet groot je oogjes zijn net krenten. Je kopje scheef ja ik beleef weer heerlijke momenten! Werk ‘k in de tuin zie ik je kruin je hipt me voor de voeten. Blijf maar heel…