154 resultaten.
Toch
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 480 Ik heb je toch weer opgezocht
al was het niet van harte.
Je ging zitten
en vertelde over reizen
naar de andere kant
van de aarde:
Hoe 's ochtends de zon onderging
en het licht niet te vangen was.
Geen spoor van euforie op je gezicht.
Ik zei: Ik moet verder.…
Onze laatste avond
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.197 Ik zat bij je aan bed
jouw hand in de mijne
je hand was warm
een heerlijk gevoel
want soms was je hand koud
en dan werd ik bang
want je was al oud
ik kan nog steeds niet begrijpen
dat dat mijn laatste avond was
samen met jou
het ging té snel
je had pijn
ik wilde dat je geen pijn had
ik wilde je helpen
een infuus in het ziekenhuis…
Beslissing
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 204 In de Tour de France zijn er elke dag wel grote en zware valpartijen waarbij kanshebbers uitgeschakeld worden.
-------------------------------------------
U gaat er maar van uit dat ik hem knijp
Als eentje uit de diepte wordt getakeld,
Die dan gegarandeerd is uitgeschakeld.
Waarna ik deze term heel goed begrijp:
Het heet dat “de beslissing…
Fiets
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 666 Hoera, ik heb een fiets gekregen!
'n zwarte... en uit India nog wel
van Joep, die heeft 'm meegenomen
bij thuiskomst vanuit Israël
gebronsd en blond stond hij weer voor me
met baard, zeg van 'n dag of drie
na 5 maanden koester ik me aan zijn glimlach
en aan de gein die 'k in z'n ogen zie
hij is wat slanker, ook iets ouder
en meer dan vroeger…
Eeuwig verlangen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 126 Dansend
in fluisterwind
meegedreven
in kolkend vuur
van eindeloos
sterven
sluimert liefde
in de ziel
eeuwig brandend
van verlangen…
Onrustig
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 221 Gillend gek word ik er van
alleen omdat ik niet schrijven kan
gedachten borrelen wel op
maar geen zinnige zin komt op in mijn kop
ik blijf stil hopen
(schreeuwen heeft geen zin)
ik denk na hoe het zou zijn gelopen
als er wel iets was gekomen van een uiting.…
ALEXANDRE POLLIEN (2)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 197 Dood, dit wil ik van u weten
Dood, wat doet u in het leven
Ons is korte tijd gegeven
Waarom bijt u zich verbeten
Vast in jong of in versleten
Dat wat er werd opgeschreven
Maakt dat ik nog ben gedreven
Om te slapen en te eten
Als de wijzers van de klok
Me ijlings tot de orde roepen
Ik me op het heden richt
Leef ik, leef ik, slok en slok…
Heer, ontferm U
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 116 Heer,
ontferm U
Over de man die ik mijn vader noem
Zijn vlees en bloed in mij verankerd
Zijn kind te dichtbij
Om van te houden
Heer,
Ontferm U
Over de man die ik mijn vader noem
Gesneuveld voor de oorlog
Zich veilig wanend in glazen loopgraven
Heer,
Ontferm U
Over de man die ik mijn vader noem
Schraal getroost en zelf niet kreeg
Nooit…
Jammer-lijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 125 Ik kreeg bij leven, na lang wachten
een nieuwe long, een hart, een nier
en jaren toegevoegd vertier
is wat de artsen mij zo brachten.
Uit dank voor dit verlengd plezier
mag wetenschap mij terug verwachten
zo plande ik in mijn gedachten
al mijn vertrek uit nu en hier.
Een wachtlijst wordt opnieuw mijn lot
zo lees ik heden in de kranten:…
Op een lieveheersbeestje
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 190 Laatst sprak een stippelbeestje uit Moeskroen
‘Om aan het ideaalbeeld te voldoen
Zorg ik ervoor dat ik mijn lippen stift
En ook van tijd tot tijd mijn stippen lift’…
De dichters droom
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 245 Mijn ogen zwerven
langs de oevers
van versteende silhouetten
Zij zijn de roerdomp
op mijn stoutste dromen,
de stuurlui aan lager wal
Ik zucht de dag voorbij,
strek mijn handen uit
naar de tastbaarheid van alledag
en pluk de bloem der vergetelheid
om aan mezelf te ontsnappen
Hoe vluchtig is de geur
van een laatste adem
in het…
Huilen wil ik
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 313 Huilen wil ik
Toch komen de
Tranen niet
M'n bovenkamer
Overlopend van
Gestold verdriet
Zie je nu
Mijn tranen niet
Wie weet blijven
Ze naamloos liggen
In 't verschiet…
Geen wezen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 278 Geen wezen is zo zacht als het wezen dat je kleedt
en wast. Dat bij je blijft wanneer je slapen gaat,
je kust wanneer je even wankel staat.
Ze sluit de knopen van je jas, ze strikt je veters,
houdt je vast. Je ogen volgen haar wanneer ze door
de kamer gaat, het stof afneemt, de doek uitslaat.
Zo is ze je het liefst, in stille uren overdag…
Hoera Ik Ben Jarig
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.104 Appelmoes met frietjes
een halve kip en een kroket
‘n limonadeglas met twee rietjes
op mijn hoofd een hoedje gezet
ik ben jarig, en dat is o zo fijn
‘k krijg cadeautjes en zoenen
en iedereen schijnt er ook te zijn.
Ik als een pauw..op mijn nieuwe schoenen
vanmorgen van paps en mams gekregen
ook is er een hele grote taart
versiert met kaarsjes…
Bijna niet uit te leggen...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 566 Als ik met gedachten speel, ontstaat er chaos
vaak vrede, soms onzekerheid
mijn omgang met complexe persoonlijkheden
maakt het leven niet saai da's een feit
Maar steeds een terugkerend gevoel van er
mee moeten stoppen, het voegt niets toe
Dat het me zo bezig houdt, negatief en
positief, dat maakt me geestelijk moe
Stoppen met alles en iedereen…
stille strijd
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.659 op een dag
kwam dan het verdict
eerst verdriet
dan de vraag waarom ik
neen, langs de buitenkant
onzichtbaar
maar
reizend door mijn lichaam
grillige
blauwe bliksemschicht
het wordt een deel
van mij
pijn, energie weg
mijn vijand, mijn lichaam
auto-immuunziekte
ga toch weg
goede dagen
het leven
bejubelend
zo mooi, het is feest…
Dichterschap
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 399 Als ik een dichteres was,
dichtte ik dagen over jou
hoe ik van je houd
en ik bleef je trouw
in al die gedichten
dag na dag
jij, met zovele bescheiden gezichten,
met een schitterende lach.…
Op deze kruising
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 399 Het is vroeg in de morgen
Als mijn gevoel mij laat ontwaken
Op het moment dat mijn dromen
Nog steeds haar zuchten slaken
Zo ontmoeten ze elkaar
Dromen en waken verweven
Het gevoel wat is geboren is waar
In mijn hart is het om het even
Deze kruising van ontmoeten
Is mijn vaste afspreekpunt
Waar ik je graag wil begroeten
Op de…
Ochtendgloren
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 725 De regen valt in vlagen uiteen
waar de liefde smacht naar meer,
rust een glans over de gebutste straten.
Aan de buitenkant praalt een gevel
de vertoning van een wijds gezicht,
een indruk dat meer te denken geeft
een statige laan met beuken
zonder geborgenheid van blad
draagt mee in het gemis,
de nacht alleen als decor
is mijn trouwste…
Bleef het kind
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 171 ik gaf je ooit
een handvol dromen
maar de bomen
die we plantten
kregen kale kronen
het blad verdroogde
in de hoogte
of verschroeide
als het door de zon
weer te snel groeide
jij danste slechts
speelde met de wind
die door je haren woei
bleef het kind
geboeid door dromen…
dubbel dwars
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 180 wijsgeren blijven in taal repeteren
hertz tilt m`n frequentie om
hoog ligt een graftombe, wij leren
in staat tot niets, bij chateau dom
zo staat het standbeeld vrij
ongeduldige pagina`s en bibliotheken
lantaarn hoekpand zei zij
genetisch bepaalde neusje bleek
kijk zie simpelheid met je rollende
glibberige onmogelijke en er was
vervlogen…
Vleugellam
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 160 Vleugellam,
zou zich de geschiedenis herhalen
met gedichten over de dood en het verval
en liefde die bleef zwijgen in alle talen
zelfs hoop, toch ooit een vriend
bevond zich dwalend in een dal
waar het hart sprak als een mond
en het brein zweeg over pijn
sliep een taal zonder venijn
vleugellam,
hadden we willen beweren
maar de mystiek…
Wat ik zeggen wou
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 517 Er zijn momenten waarop ik
- en dat gebeurt me nu niet gauw -
eventjes fysiek moet bekomen
van hoe verliefd ik ben op jou
Jouw lach jouw blij jouw vreugde
jouw ik jouw ons jouw jou
jouw alles is waarom
ik zoveel van je hou
Alexandra, meid
Ik wil jou voor altijd
en nooit iemand anders…
Paniek
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 236 Paniek
Alles lijkt uitvergroot
er is pijn bovendien.
Niemand snapt er nog wat van
en zij dus evenmin.
Woorden bobbelen op in vele talen,
blijven zichzelf herhalen.
Schaduwgeest duikt op,
wezens met een wollen kop.
Noorderlicht en maansverduistering,
Feeën, met en zonder sproeten,
ze nemen haar mee,
de trollen en kabouters,
jagen…
Lijf in Eden
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 152 (Niet zonder stilte)
Hoewel schoonheid zich nooit
verloochent
Onder stoelen of banken zich
schuilhoudt
Eigenlijk voor eeuwig
Danst
Lig jij vanaf hier gezien
achter de loofrijke boom
Nooit gedacht, maar graag
geweten; de liefde van jouw mond
Eigenlijk, ietwat obsceen, droom ik de
Rust van jouw lijf in Eden
In elk geval, zonder ge-…
Topografie
gedicht
2.0 met 14 stemmen 7.470 Je bent niet in kaart gebracht.
Je zou een mooi lang land zijn.
Gestrekte armen, je voeten samen,
de ronding van je hoofd;
meridianen om je te verdelen.
Ik heb je niet geleerd op school,
geen dwarsdoorsnede op het bord
dunne lagen tijd,
verstenend.
We praten
maar ik ken je grenzen niet
de kanalen die je hebt gegraven niet
nergens cirkels…
I don’t understand it!
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 432 Een bètaman, geen aanleg voor de taal.
Frits kon met grote moeite letters lezen.
Als wiskundestudent mocht hij er wezen.
Een Einstein in de dop, zo geniaal.
Hij kon zich tot het Engels slecht verhouden
Maar slaagde niettemin: summa cum fraude.…
fluisterwoorden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 310 zachtjes zeg ik
tranen die mij raken
want dat kleine meisje
is zichzelf kwijt
in de warmte van vroeger
vroeger, toen een schouder
nog steun gaf en glimlachend
een kopje koffie dronk
knalhard verleden tijd
hartverscheurend realiteit
zachtjes zeg ik
fluisterwoorden,
want ik wil mijn
kleine meisje niet kwijt…
Van ziek naar beter!
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 589 Ziek zijn is niet leuk
beter worden lastig
beter blijven: een schat
maar vaak onderschat!
Een goede gezondheid
dat is wat ik wens
maar eerst veel sterkte
met het beter worden!…
wensvol
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 121 Wensvol de zalen
in levendige paleizen
waar passievolle dansen
weerklinken in stijl
achtergebleven glazen
de resten van kortstondig geluk
weerspiegelen op ondergelopen tafels
achtergelaten kledingstukken
getuigen van minnekozende warmte
na immer hunkerende blikken
want het moment verscheen
dat binnenvallende droefheid
vreugde…