Alle inzendingen, jaar 2012, week 16

Zij valt uit een boek ineens op de grond: een foto van een blakend Noordzeestrand, een blond meisje dat met wenkende hand uitdagend op de duinovergang stond. Met Azimut op haar rug, zonnebrand op haar huid, liep zij, twintig jaren rond, met de verliefdheid die ons toen verbond in de volle zon over het eiland. Zoals je toen was, ben je nu…

Je zit daar hulpeloos en stil jij bent de bron van mijn levenstroom jouw herinneringen worden vaag en praten over beelden van mooie momenten. wetend dat het nooit meer hetzelfde wordt soms weet ik mij geen raad het is net of jij het gefluister van mijn hart hoort dan zeg je ik ben blij dat jij er bent en kijkt naar de klok…

sussen verzaken tussen kussen en laken taken niet staken…

waai mijn luchtkastelen weg ik wil niet meer met bloemen spelen de zon in regenbogen zien flirten met de lente gaat vervelen geef mij ijzer om met eigen hand te breken een storm met huizenhoge golven om mijn krachten mee te meten alles om het vrouwelijk geweld in liefde te weerstaan waar charme en raffinement de dijken zijn waartussen…

Het is vandaag secretaressedag Ik heb dan ook zélf koffie ingeschonken En dat gezellig met haar opgedronken Beloond werd ik met een charmante lach Ik dacht nog, als ik bloemen voor haar pluk Maar ja die versjes,..het is druk, druk ,druk!…

Hij leek behoorlijk levensmoe maar dat was fout omschreven hij was door 't jagen naar geluk en door de hedendaagse druk gewoon moe van het leven.…

Hoe zult gij hier kunnen rusten? Al de onnut gespaarde lusten Stromen nog met zacht geruis Door uw ongerepte leden, Die nu met hun heerlijkheden Zijn besloten in dees kluis. Altijd hebt gij u onthouden Aan onmachtigen; ach, de oude Koning, die gij bijstand bood, Had geen kracht meer in zijn lenden Om op jeugds reeds lang ontwende Wijs…

vanochtend na het ontbijt ontdekte ik, door mijn verstrooidheid, dat het deksel van een middelgroot potje marmite (het 4 oz net formaat) precies past op een klein potje Heinz sandwich spread natuurlijk heb ik toen meteen geprobeerd of het sandwich spread-dekseltje ook op het marmite-potje paste en jawel hoor: het paste eveneens -----…

In Groningen gebakken Weespermoppen Of echte Brouwershavense shoarma Een Castricummer ham verpakt als Parma Er zijn gewoonweg dingen die niet kloppen Italianen maken straks ons snoeprantsoen Daar moet Den Haag een keertje wat aan doen!…

Geef mij schreeuwen, vechten, gooien om al dat wat jij mij deed en waarmee ik mij ontkende - dat wat nu nog aan mij vreet – uit mijn lijf en ziel te braken voor het alsnog mij verteert en de zegen van mijn woede in zijn tegendeel verkeert. Geef mij kracht en het vertrouwen dat het vuur dat in mij woedt in een schitterende uitbraak alles…

het huis danst op tektonische platen de voegen kraken op de maat wees gerust het praat niet over liefde sterfbedscènes of bungelende benen in het trapgat hooguit een loslippig raampje dat roddelt met de wind of het pad dat knarsetandend grint…

Vruchtbaar is jouw nat op deze droge aarde. In stromen ga je voort tot elke akker is gehoord. Striemend vind je weerstand in elk gelaat. Schermen worden opgetrokken maar schuilen is te laat. Verschoven is de aarde, bedolven onder je vloed. Woedend was je baan maar oude sporen zijn vergaan. Schoonwassen is je passie en ik lach van oor tot…

Uitbranden verwarmt niet verteert tot een hoopje as terwijl je nog hoopt dat wat ooit was terug zal keren als een vrolijk lied blijkt dezelfde melodie heel anders te klinken Helemaal opnieuw moet je het lied weer leren zingen noot voor noot maar o de toonladders en het lange alfabet wat zijn ze moeilijk…

men hebbe te Entebbe maar beter geen kapsones veel beter ware zo gaat de mare to try and keep up with the Jones’s…

hoe dikwijls was geluk voor ons simpelweg een hotelkamer met bad waar wij zeepbellen bliezen om in weg te dromen doch zeepbellen spatten uitéén en altijd op momenten van zeer ongelegen... maar ach wat is volmaakt geluk nog in een mensenleven…

Volgens Anders Breivik kwam zijn daad voort uit goedheid. ---------------------------------------- Zijn edelmoedigheid is o, zo groot, Er valt van Anders Breivik niks te vrezen, De mensheid is een grote dienst bewezen, Hij schoot die jongelui uit goedheid dood, Met Breivik is in het geheel niks mis. Ik vind, dat hier iets niet te rijmen…

Kijken naar de wereld, door de ogen van een individu met een stil geweten, daar ligt de kern van ons wezen, het één zijn in de reinste vorm.…

Liefde is alles waarvoor je leeft. Liefde gaf me heling, genezing en kracht. Liefde bestaat geheel weerloos zonder macht. Liefde gaat door, vergeeft en bindt ze bestaat daar waar een mens een ander bemint. Liefde schijnt haar Licht over mens en dier op velerlei manier. Liefde presenteert zich in vele vormen buiten regels en normen. Ze…

het vergeten magazijntje in de achteraf steeg trekt als een magneet ik moet binnen treden mijn verloren nering lag zomaar te raap ik heb veel kunnen herstellen van wat defect was meer heel ga ik nu nog voegen omzeilend de stad door met kennis van de visitatie…

Kijk naar die wilg een bos van twijgen op wat zijn kop zou moeten zijn uitgehold om er doorheen te kijken getordeerd de dood op 't lijf stilzwijgend gehavend de toorn voorbij op de hoek van een wei op een kruispunt van twee wegen…

jij bloeide langstelig met blad in de vorm van een hart verwaaide na lente maar knopte in vrucht onder de zomerse lucht jij bent niet geplukt om in kortdurende schoonheid te sterven zij lieten je staan door jouw trots om het leven dat jij weg had te geven jij rust met het zaad in de vruchtbare bodem en wortelt weer voor de zoveelste…

Gelieve aandachtig te lezen. Het roken in bed na het kezen komt écht niet van pas: de resterende as zou weleens van uzelf kunnen wezen.…

Natuurlijk weet ik niets van dat verdrag, waaraan de mensen onderling zich binden. Ik weet niet wat de vogels ervan vinden, wanneer een polder, polder blijven mag. Ik zie alleen het land, de Westerschelde, en vind het mooi. Dat wou ik even melden.…

Was ze ingewikkeld Of deed ze ingewikkeld, Die vraag heeft mij geprikkeld. Om daar achter te komen Moest ik er over dromen, De oplossing klinkt wat raar, gebruik een ontwikkelaar.…

Laat mij dwalen in het warme licht waar gefluister is in bossen vol en oud. Daar wordt geschouwd vanuit schaduwen, vanuit verscholen plaatsen, waar oudheid duurt in ritmes die zijn verstomd. Wieg mij op tonen die vertroosten en laat me gaan waar geen harde paden zijn, maar paddenstoelen huizen en gevallen bladeren fluisteren in natte aarde…

Dat van de kip of het ei en van de hoed en de rand, Ach… Het ei werd gelegd en het nest houdt stand. Tok, tok, tok, toktok...…

Van oude liefdes moet men zwijgen, wat eens zo brandde, is nu as. En of men toen gelukkig was of wat gewenst werd niet kon krijgen, blijf woorden niet tot zinnen rijgen het is banaal en geeft geen pas: van oude liefdes moet men zwijgen wat eens zo brandde, is nu as. Het heden weer met ooit bedreigen, niet zien wat is, maar steeds wat was…

De voldane aarde van het najaar mijmert dof berustend, glimmend, trots, bewust over dankbare, vergane wellust, die zij gul gaf aan bloem en korenaar. Bezadigde kluiten voelen zich zwaar, worden door natte koelte sterkend gekust, verzorgen teer leven, dat in hen rust, hoopvol uitziet naar de wintertovenaar. Verstild wandelt bezwerende daadkracht…

Eiland van vrijheid, blonde duinen, weidsheid, water, eenzaam struinen door oneindig ogend land. Vergezichten onder wolken die het hemelsblauw bevolken. Hollands paradijs op zand. Boerderijen, mooie luchten meeuwen schreeuwen, lange kust. Wolkers' wereld: niets te duchten dan de vrijheid en de rust.…

Had ze toestemming moeten geven had ze koppig nee gezegd had ze alle buren heel gedreven alles tien keer uitgelegd? dat ze zo ontworpen waren als een éénheid, door één man in één tijd, begin vijftiger jaren dat je daar niet zó in breken kan had ze een aktiegroep gevormd “laat de huizen prachtig blijven” had ze het stadhuis bestormd had…