Alle inzendingen, jaar 2012, week 36

Ik ben de zee, ik omarm alle eindeloze kusten. Mijn golven en mijn tij woelen onafgebroken zonder rusten. Ik ben het water, al het leven komt van mij. Maar beproef mij niet, ik neem het terug in mijn razernij. Boven mij gaan de dag en de nacht, de zon rijst uit mijn schoot, de wolken zijn mijn sluier en ik behoed de maan voor de dood. Je…

regelmatig denk ik terug aan hoe het vroeger was recht in een bui van nostalgie mijn kindertijd, hoe mooi die eigenlijk wel was onbekommerd door 't leven geen zorgen en mijn ouders altijd aan mij zij samen met mijn vriendin een tent maken in de tuin, stripverhalen lezen, een hele middag lang of samen op de fiets rondjes rijden…

Hendrik-Jan, die de schoonheid bemint, zegt 'r: 'Trouw met me. 'k Geef je een kind.' Ze stemt toe en terstond willen beiden een hond ten geleide: de liefde maakt blind.…

Schimpende schoonheid voor de spiegel de leeftijd met tanden des tijds heeft het lichaams uiterlijk verweerd en vergaan plastische oplossingen van borsten, buik en billen. Wankelend op wrakke enkels, gepropt in Spike heels Prada’s. Zijden kousen met glitter omspannen stijve kuiten, levergevlekte handen glijden langs volvette uitgezakte heupen…

Er staat 'n man wat schuchter aan de kant hij kijk nieuwsgierig door de coulissen naar een hemels paradijselijk podium waarop vele kunsten worden vertoond Ontdaan van alle aardse lasten voelt hij vrij zich stukje bij beetje, stapje voor stapje voor het voetlicht te treden en te zeggen "Dat kan beter, mijn naam is van Vlerken Ik ben regisseur…

gedichtje bij de sloot II Ik zit bij de sloot met een blocnote het geheim van het leven wordt me geopenbaard ik ben in de hemel en daar hoor ik thuis in dit aards paradijs het leven gaat als een wolk voorbij na de donderbui komt rust en zonneschijn dat is mijn geheim…

Op water blauw Als azuur varen Sloepen heen en weer - Als klompen met Of zonder zeil Zoeken zij hun heil Op 't allermooiste meer En ogen verblind door Zoveel schoonheid In een uitdrukkingsloos Gezicht lijken dood en Voor zoveel moois gezwicht Italië, Ledromeer, zomer 2012…

Ik daag haar uit zo goed als ik kan toch geef ik me niet snel gewonnen zo heeft ze mij al tuk nog voordat de dag goed en wel is begonnen…

Bulderend witgekopte golven overspoelen het strand kinderen van de vloed ZEE…

Zij kamde mijn haar dat doet mij goed zei ik natuurlijk zei ze de mannen moeten langer de vrouwen hun haar laten kammen dan zouden ze niet zo "verrückt" spelen de meeste mannen hebben toch een "spleen" maar hoe komen ze aan een vrouw om hun haar te kammen vroeg ik ha, ha lachte ze…

zeewaterwind zweept golf op golf woest tot zoutige vlokken en wij schuimwind vangend wij lopen daar tegenwind treitert ons gelaat zoutvangende wimpers als vegende wissers met zachte zee ogen hand in hand lopen wij daar gehoorgangen gehuld in geraas de adem afgesneden lippen opeen geperst de tanden zandknarsend…

Een kristallen bol in beige, aan de horizon, waarover een waarzegster zich zou buigen, stuurt 'geheijme zinne' door de blaadjes heen. Een hoge bewolking en nevels verbreden haar schemer tot een labyrint in Edelweiss, een kruidig cryptogram; als weerlicht door een camera vereeuwigd. Zij schenkt nog ongedachte perspectieven aan degene die…

(...) Dus dat kan ik niet meer? - Nee. Sorry. - En analytisch denken? - Geen sprake van. - En dichten? - Dichten? - Ja. dichterlijk denken. - Dat kan altijd.…

(in haar glimlach zweefden vlinders ze braken één voor één uit hun bescheiden glans) in haar handen blinkt een steen zacht gemaakt door broze woorden op een dankbaar stuk papier buiten waar de vogels al mijn loflied hoorden bloeide warmte over alles heen en ik ben klein, ik draag een stil gebed dat vastgezet door haar belofte als…

Ik ben de wachtpatient ik zit al een tijdje te wachten ik hoor "de dokter komt zo" maar ik ben de wachtpatient.…

lug stink grond suur ek dink lewe duur reën val blom dood ek mal lyf bloot jy gaan elke keer ek bly val neer lig aan ons doen dag maan my soen…

In de kringloopshop een beduimeld boek dat zich lui eensklaps in mijn handen vlijt en mij terugvoert naar een kindertijd, een boerderij, mijn broer in de zithoek. Wij lezen, jij bent het die ons stoer leidt, de schipper, leidsman met de grote broek die - het roer stevig in handen - ons kloek voorgaat, de weg wijst in al zijn goedheid. Van…

Ik duik weer in de herfst, dat is mijn heerlijkheid. Het is niet triest of weemoedig, maar ik geniet van het schrale zonnetje en van de schrale wind, die de bladeren doet ritselen en ruisen, mijn stemming kan niet meer vergruizen.…

Van gisteren ben ik En niet van vandaag Geketend aan mijn verleden Getekend tot op vandaag Thema: PTSS…

Vroeger was het aangebodene welkom en men was verheugd aanvaardde dankbaar met verblijde ogen Heden wordt het aangebodene aarzelend geaccepteerd dan wel direct geweigerd met argus ogen…

het waren niet alleen je hand en ogen die me wenkten ook die wolk kastanje gebruind haar dat ongeordend krulde in de late avondzon van een eindeloos lange zomerdag je lach had nog dat zinderende van de middaghitte in een trillend zwoel geluid jij pakte volledig uit na jouw weergaloze presentatie koesterde ik vol liefde je warmrode…

(voor Sharon Tate (1943 - 1969)) De toekomst leek schijnend tot ver over de horizon je pronkte met babykleertjes en je glimlachte als een filmkoningin, die het geluk had gevonden in je man Roman Polanski, die je verafgoodde Je droomde 's nachts van zijn tedere aanwezigheid, wanneer hij weer moest overwerken in een verre plek of teveel was…

Ben je een koe, een geit of schaap, dan mag je toch niet te lijden, we willen met verdoving dit zonder meer vermijden. De dieren hier ter sprake, die hebben ons verteld, dat het geweldig zeer doet, wanneer je wordt geveld. We zijn toch geen barbaren meer, zouden we kunnen zeggen, je kunt het dier toch veel humaner het loodje laten leggen…

'Madame, mijn spaken zijn gekraakt sinds ik hier sta, mijn zadel raakte kaal, mijn stuur lijkt nog wel stevig maar ik sta aan de brug geleund voor eeuwig. Daarom, Madame, wil ik u vragen het roesten samen te verdragen want ook het slot dat in mij knijpt grijpt ons dan beide tegelijk. Mijn bel begint zelfs te verruwen laten wij samen zijn…

In Eindhoven zag ik een liftschacht staan. De poging om een oud kantoor te slopen, Is helemaal niet volgens plan verlopen, Waarop bij mij een licht is opgegaan: Zo’n afbraakklus, zo krijg ik in de gaten, Dat moet je aan Al Qaeda overlaten.…

De blanke mane Licht overal De donkre lanen Staan langs de wal; Boomtoppen drinken Het zilv'ren licht Beneden zinken Schaduwen dicht. Maar midden in de Betovering, Waar beuk en linde Te dromen aanving Dalen drie zware Klokslagen neer; De kimmen klaren... De dag keert weer...…

Ik loop zeven keer rond de molen. Mijn enkels gebonden. Die steen is een verzoeking. Ik hang mijn zonden aan de wieken en wil eerzaam sterven, verlost van het spleen. De molenaar schudt zijn kop -Wat moet ik met een martelaar, wat is dit voor land waar iedereen mag malen, bestaat er nog zoiets als boerenverstand? - en steekt een…

Er zijn nog volop gratis zaken, Bijvoorbeeld het ouderwetse schik maken. Met een blik Maak je al schik Of anders over de hik. Of heb je je buik al vol Van gratis lol ?…

Op de scherven van m'n leven bouw ik een nieuw fundament voor m'n levenshuis van morgen ook al is die toekomst onbekend neen ik wil geen nieuwe palen, vers cement of zand juist dat ouwe, dat eigen, vaak kapotte zal ik koesterend liefdevol lijmen tot 'n trots en stralend vernieuw levenspand Deze hartenkreet draag ik op aan Michel…

een baan een passie een leven mijn leven mezelf mijn leven verliezen of met passie kiezen voor vergeten tijd vergeten liefde wie mij kent weet wat ik verlies nu ik kies zij weten zo zoveel meer dan ik kan zeggen…