Alle inzendingen, jaar 2013, week 31

Ik ga me nu vergalopperen Aan het woord meeresoneren. Uit onderzoek blijkt, Dat het meer is dan het lijkt, Namelijk contamineren. Vandaar mijn fascinatie Voor een contaminatie.…

doorgronde eenzaamheid verzamel mijn liefde in de herfst van mijn leven maar geef een ander ook wat te teren op de liefde die zo universeel hoort te zijn en haat niet meer dan een woord behoort te worden.…

De wolven gaan ons landje binnenstromen Gelukkig krijgen we een Wolvenplan Daar staat wat u als burger mag en kan Als u ze onverhoeds zou tegenkomen Mag ik u vast een eerste richtlijn geven; Draai om en ren vervolgens voor uw leven!…

in rozengeur verbonden, de bloem open naar zon, wind en water wortels stevig in de grond voorbij de mist die pijn verhult van doornen, onze gekwetste vleugelen genezen in de zon, en jij schetst een nieuw panorama die groene velden laat zien voorbij de kim, gedijen is het doel we laten het gebeuren…

De dode wolf in Luttelgeest dat is beslist geen grap geweest. Wel vond men in zijn maag een bever, maar ja zo'n wolf is overlever. Hij reist graag voor een lekker hapje en vond nu even geen roodkapje. Drie instituten hebben hem bekeken: hem fijngehakt en uitgeknepen, zijn poep gebruikt voor microkweken. En het was allemaal ok. Een wilde…

als 'n spiegel die in duizend stukken breekt glijdt tijd gestaag als zand tussen haar vingers bloed sijpelt langzaam door haar jurk naar de oppervlakte het litteken niet zorgvuldig genoeg verbonden ondanks de liefdevolle handen die haar verzorgden, bleken deze achteraf van papier…

Het kabbelende beekje in het bos. Je draagt je haren los. Zachtjes streel ik over de huid van je wang en plots ben ik even bang voor wat nog moet komen en ons reeds is ontnomen. De ochtendzon en de rijp op het gras Ik heb altijd al geweten dat jij de ware was.…

Zojuist geleden verlies Klopt aan bij de deur Van de waarheid - Wat is dit leven dan? Lang leve de lol? Y.o.l.o. zeiden ze, De facebook-monsters In Haren, die zo van Het leven genoten Dat ze andermans Vreugde vernielden En graag opofferden aan Wat slechts hun eigen Genot was, heeft voor mij Van mijn leven Niet bestaan -…

Grauwsluier over De geblakerde resten Van dit zielloze Bestaan - houtskool En gruis ligt in Dunne restjes te Wachten, terwijl het Mijn leven toedekt, Wachtend op het klapraam Dat open gezet wordt, Schone levenslucht Die naar binnen stroomt, Om nieuw, vers leven Binnen te laten…

wie niet eerlijk leeft ( ver ) grendelt zijn ramen en deuren liefst dag en nacht beslagen spiegels zijn stil verhullen alle geheimen er klinkt nergens muziek geen stemmen of een innerlijke ? nauwelijks te verstaan gelukkig hebben ze luiken ramen en deuren zijn stevig vergrendeld hoorde hij daar iets ? www.fairouz17.123website.nl…

Mijn energie reageert op jouw energie: mijn liefde gaat uit naar jou ... kon ik dit maar voor me houden, liet ik het te sterk blijken, schreeuwde ik het te luid?…

grijsgroen antwoordt zee haar golven slaan kapot in een aanhoudend ja en nee wind geeft ook geen krimp waait langs de kust in een strakke lange zucht opening komt eindelijk van boven wolken gaan de zon gedogen zijn oplossende vermogen breekt de lucht en brengt de zomer op het strand weer terug…

Je moet jezelf steeds vaker motiveren Om op te staan om weer een film te huren Veel werk om naar wat beeldschermbeeld te turen En daags erna de band weer retourneren Gemak in huis: je raakt eraan gewend Maar stiekem is het saai, dat on demand…

De steen is verlegd. Onze wegen zijn gescheiden. In een ander lichtjaar zal ik je nog steeds verleiden. Je mag op mij wachten, maar neem de tijd en leef. Nu met de ondergaande zon neem je onze warmte mee. Mijn uitgebreide zinnen zijn nog nooit zo kort geweest. Mijn hoofd is nog nooit zo vol, tevens leeg van geest. Jouw pad nam een weg met mijn…

Er waren zeven huismussen aan de wildernis ontsnapt om te eten in een vogelkooi “heb je een vergunning nodig om te vliegen? “ vroeg je aan een vreemde vogel van gevederde schoonheid je hield jouw adem in en je vroeg voorzichtig of huisvogels naar vrede vlogen en of de bijbel met een ganzenveer geschreven was, door een zondaar…

Miljarden splinters door menselijk ingrijpen bewerkt tot de vorm van een tafel. Ontelbare korrels met menselijk zweet vermengd vroeg of laat resulterend in een huis dat de tafel omsluit. Aarde en hemel het landschap waar het huis in staat waren reeds aanwezig krijgen nu slechts betekenis.…

Bij dit prachtig zomerweer Schiet de temperatuur op en neer. Velen gaan aan strand of plas proberen, Om er eens fijn te recreëren Maar bij 30 graden te hebben gezond, Lijkt mij toch niet echt gezond.…

We gaan dus skiën,schaatsen,schansje springen Waar homo's in elkaar worden getrapt En waar de strafkampdeur wordt dichtgeklapt Voor wie het waagt protestliedjes te zingen We hoeven niks te horen of te zien Behalve Kramers wissel op de 10.…

dit lieflijk landschap van glooiend geluk beschenen door een nog breekbare zomerzon kleurrijker kan ik het niet rijmen tederder kan ik het niet dichten fantasierijker kan ik het niet dromen het is freewheelen door een bloemlezing van zelfgekozen poëzie…

spoedig vliegen ganzen in v formatie naast treinen richting het zuiden alleen de gans maakt die reis zwanen zijn immers veel te ijdel die hebben alles al daarom geen horizon om ooit nog te ontdekken en alles valt later Pindarus en wat heilig water zo bent ge onderweg…

In het verzorgingstehuis van mijn vader zag zij mij staan. Ze zei mijn naam. Verbaasd keek ik haar aan: zo blij was zij dat bijna ze me zoende, maar ik zag niets dat ik herkende. Ze liet me raden, maar niets dat me te binnenschoot. Ze noemde namen……. vaag, pas bij de naam Thaborschool begon mij wat te dagen. Sindsdien zit ik me af…

dat leeg gevoel na warme innigheid verlangen dat niet rust na eenzaamheid jou en mezelf hervinden in nieuwe eenheid hoelang is niet gegeven ik heb het leven lief…

Voor ieder van ons een weg naar wat onmogelijk lijkt een verre top, daarachter het Beloofde Land, dat lokt met vruchtbaarheid, omdat er water stroomt van noord naar zuid, van hoog naar laag Hoe men de vaste vorm verliest verdampt, nieuwe vastigheid vindt…

koud en verlaten ontelbare tranen rollen onzichtbaar niemand heeft dat in de gaten loslaten niet meer geloven in nimmer vragen noch oeverloos verlangen naar woorden vol warmte en begrip want het uit jou geboren zijn blijkt geen garantie…

Kom dan gaan we naar het park kussen de rozen, de witte, de roze en de rode. Lopen over het grintpad, kijken naar de bomen, de sloten vol kroos en worden bewust van de stilte, de rust. Snuiven op de geuren van bloemen en proeven een vredige sfeer. De hoge zomerzon schijnt op gras en water waar later neerstrijken zwanen maagdelijk wit…

Wat is dat, Buiten - is Dat niet binnen De poorten van Het nu? - Of is dat vooral Daar, naast degene Die ik ben als ik Woedend ben…

Het is nog een streling slechts een fluistering zonder kracht. Het borrelt duwt blijft nu nog zacht. Van binnen uit stuwt het naar boven dat stille geluid dat ze nog niet wil horen . Niet voelen, niet zien, niet stromen, niet bewegen, niet beleven. Zelfs duizend zuchten gaan geen stem geven. Machteloosheid slaat toe niets…

Wat sta je daar Vroom te zijn Schuin voor het Pand van Gucci, Naast dat van Versace, Strak in je Armani pak, Zwarte baard onder Je classy zonnebril, Strakke blik op Het scherm van Je smartphone, Doen alsof je Heel druk bent, De indruk wekt Dat jij een man Van de wereld Bent - gebeden Prevelend in De naam van Versace…

Wij stonden en blijven sterk staan. We zijn intens met elkaar begaan: zonder vragen. Het gezicht, mijn gezicht is een geheel eigen gezicht. Van klein tot kleiner staat ze open voor een geheel nieuwe wereld. Een complete openbaring die zal voortbestaan. Ons verhaal in verbale als non-verbale taal gaat verder dan welk dialect ook. De moraal…

Zij is mijn eeuwige omhelzing. Ze laat mij niet los. Ook is zij een verre grote bloem in de verte. Wat mij nederig maakt omdat ik haar in werkelijkheid niet kan plukken. In mijn bittere nachten. Wanneer het niet meer brandt de vlamme der moed in mijn schouw. En ik in de kinderkamer op bed griezelde en gruwde van alle lichten uit en witte heksen…