Alle inzendingen, jaar 2014, week 22

Het biezen hart heeft ongetelde kamers, de verlichting kiert door de ontboezeming van verwachting de waarheidssleutels liggen onder de mat van alle kaal gelopen verkenningen, het glimmende harnas van de toekomst is onbereikbaar tot aan de laatste versleten jas om de magere hals van een onderhuidse droomwereld blinkt de loper die…

Qatar heeft het WK dus toch gekocht En woningcorporaties blijken dieven Fred Teeven liegt ons voor al naar believen Er wordt nog naar oranjekoorts gezocht De dagen worden elke dag maar langer En houdt u vast want; Annechien is zwanger!…

Die was aangesteld om verantwoord Onderdak te bieden aan hen die Feitelijk je leden zijn, Gewone mensen met een doorsnee beurs, Ging zich al snel als macho-jongen Gedragen, als projectontwikkelaar Met poenerige fratsen, daartoe in staat gesteld Door een overheid die faalt, die jou het grote Geld ter beschikking stelde waarmee jij Je…

In het diepst van mijn ziel wil ik, hoop ik dat alles goed komt met mezelf en met de mensen om me heen en dat hun goede wensen uitkomen alsof het echt scheen volgens God Zijn dromen.…

jij kwam binnen ik zag je ogen en toen dat gebaar jij was daar mijn leven kon opnieuw beginnen heb nooit gezocht omdat ik dacht dat jij onbereikbaar voor mij was jouw lach en open hand bleken mijn entree ging met je mee liet alles achter voor een leven recht door zee…

Hij was een Don Juan en wist van wanten, Een vrouw (en nog een paar in het geniep), Twee dochters en een erfgenaam: Felipe, En voor de lol schoot hij op olifanten. Hispanje, waar het volk luid demonstreert, Heeft deze koning niet ‘altijd geëerd’.…

Ik liep (en liep en liep en liep) (en sliep) Ik liep en zocht en ik vond (maar ik liep verder) Ik liep (en liep en liep en liep) (en sliep) Ik liep en zocht en ik verloor (maar ik liep verder) Tot ik alleen mijzelf over had Maar dat is te weinig om voor te leven ---------------------------- uit: 'Hanneton', 1987.…

Liefde als opgeschreven woorden, als ogen die mij aanstaren vanuit een andere wereld. De afstand tussen ons, niet meer dan een gedachte Armen die elkaar omhelzen. Nu ben je hier, buiten valt de nacht. Stralende sterren, ongehoorde stilte Er valt niets meer te zeggen, enkel te zwijgen en te beminnen. Tijd, wat is tijd? Ze bestaat…

De heks vliegt rond in grote kringen ze krijst het uit ze zaait verderf strooit nare leugens rond met scherpe tong spreekt zij steeds de haat laait op men verdringt zich om te drinken van deze helse drank om steeds weer slecht te zijn men roddelt voort…

Loop niet weg nu blijf staan en hoor de stilte in mijn woorden die ik neervlij op de deining van jouw adem even gaat gevoel aan klank voorbij zoals de schoonheid van een vlinder aan zijn vleugelslagen zwijg met mij de zilte pijn van leegte die geen ander ziet achter een glimlach vlinders huilen niet…

Niet elke architect blijft vrij van brokken: Door het afschuwelijke Stadsbalkon Is in de Stad het fraaie Hoofdstation -Hoe jammerlijk- deels aan het oog onttrokken. Straks wordt ook weer in Groningen bewezen: Voorkomen is veel beter dan genezen.…

Een gedicht zou altijd over het voorjaar moeten gaan. Is het voorjaar de nieuwe schepping? Of worden wij door het voorjaar opnieuw geschapen? Opnieuw meegenomen naar dat jonge, onbedorven frisse begin dat ons bemint en bezielt. Waarin we zo vol zijn van de belofte die aan ons gedaan wordt, we er zelf deel aan worden. Zozeer dat we alle goedheid…

In het Limburgse Keent Kweken ze Peking eend. Die aan het eind van de rit Bij een Chinees op tafel zit Als gelakte afkluifeend. Een vreemde eend Om in te bijten.…

“Wat zou die Kamerleden toch bezielen? Oké, ik heb die uitspraak ooit gedaan, Maar daarvoor bood ik mijn excuses aan, Toch rijdt dat nu mijn loopbaan in de wielen. Ik was op weg, helaas ben ik gestrand, En (ja hoor!) zonder praatpaal bij de hand.”…

Ik sta op de grens van de waarheid Maar nog in het grensland Met links grazige weiden En rechts de roodverbrande resten Van wat waarheid had kunnen zijn Als niet de bedrading van mijn gedachten Was doorgebrand, gedachtenstroom Die zichzelf electrocuteerde En die er voor gezorgd heeft Dat ik wel mezelf, maar nog niet De universele…

Kleinzoon van vijf, zit aan tafel verzot op aardappelen, nee niet die van van Gogh alhoewel, hij is een echte aardappeleter! Kijkt me verlekkerd aan en zegt: ik ga ze persen oma, dan heb ik geperste aardappelen! Wat nou, de tijd verandert, de taal eveneens, dus maken we van een prak, een geperste maaltijd en zijn geen van allen de…

nog pluist het in het pluizige pluisgras waar jij met jouw allergische status vertroetelde met een niezige kus zonder enige schroom de leidster was gewas laat veelal scherpe sporen na als je er overgevoelig voor bent een warme lentedag die ons verwent rollend door grasland en de slag daarna paardenbloemen pollen geen lentefeest vergalopperen…

ik had je keurig moeten kelen je warme bloed proeven in kleine slokjes, als een grote kasteelwijn, je zorgvuldig bereiden, delicatesse per delicatesse en je opeten, aan een feestelijk gedekte tafel, met kaarsen en een bloemstuk dan had ik je rustig kunnen verteren en was je niet zwaar op mijn maag blijven liggen…

Als je met een verbaasde blik de wereld in kijkt Zie je wat anderen ook zien, alleen jij vraagt je erbij af wat er gebeurt.…

Zeker van jou, Stomme jongen, Zei je toen je Op school in de klas Het 5 december cadeautje Had uitgepakt waarvan je Het ondefinieerbaar gevoel Had dat het van mij afkomstig Moest zijn Het was het eerste geschenk Dat ik met Sint ooit gegeven had, Alle jaren daarvoor was het er Niet eens van gekomen, mijn ouders Vonden dat volstrekt…

Het gloren van de zon en de warme, allesomvattende liefde komen naar je toe, aan het einde van jouw leven, wanneer blijkt dat je alles wat je in je had hebt gegeven.…

De vrouw in Pakistan die zwanger werd gestenigd bij het gerechtsgebouw omdat ze wilde aangeven dat ze niet was ontvoerd door haar geliefde maar bij hem was helemaal uit vrije wil bleek dus een man te hebben die z'n eerdere vrouw had gewurgd om bij haar te kunnen zijn Zij moet dat geweten hebben en ik begrijp opeens de familieschande…

zwart donkerde het verre blauw in ijle muziek jouw hoogste tonen verloren hun fysiek in de oneindige ruimte ioniseerden samen in golvende banen rond sterren en planeten lichten af en toe op speels als een kind stralend in de zonnewind nooit zal jouw geluid verdwijnen maar in deeltjes en golfjes overal verschijnen…

Nou zijn er WK-hámsters bijgekomen Met spotjes met 'n làchende Van Gaal Maar ja, faalt Nederland straks helemaal Dan wordt dat spul mooi niet meer afgenomen Ach, wórdt 't niks, kan dit er volgens mij Op die Oranje afvalberg wel bij…

In de kleine coupé, paskamertje van de vrijheid, heeft een man de scheiding tussen lichaam en geest aan een touwtje om zijn middel hangen. Hij vraagt de medereizigers z'n geest vast te houden. Bang dat zijn lichaam komt te zweven. die voortdurend dreigen de mogelijkheid. ---------------------------------------- uit: 'Valscherm voor Erasmus…

een cardioloog die pas startte, die had nog geen weet van de smarten van liefdesverdriet want die zie je zo niet aan de buitenkant van al die harten…

schaduwminnend gesteente, koud van huid ontworteld van gebeente, kalm van gebladerte gebroken door steenbreek en klimop er keren dwalingen, ingegraven, ontluisterd mijn flonker is loom van windstilte ik ontbreek en keer mijn lawaai binnenstebuiten…

Ik ben van ijs, maar smelt niet Ik voel geen warmte Niets voel ik, en toch ben ik jouw warmte jouw alles jouw prinses Noem me liever ijskoningin ...…

Wat is mooi ? Alles wat je mooi vindt Oke, ik vind vrouwen mooi hadden ook mannen kunnen zijn Vrouwen en mannen zijn we hoewel we niet weten wie we zijn Dus inderdaad gaat het daar niet om Je moet er even over denken en doe dat dan ook maar dan weet je wat je mooi vindt of je weet het bij God nog steeds niet Kan overigens…

Dag mijn poppenkind; - zonnestraaltje - wattenwolkje door mij zozeer bemind. Span van jou naar mij een prachtig gouden lint en vlieg dan naar het hemelhuis, waar steeds iets nieuws begint.…