146 resultaten.
Ik ben niet bang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 Snik,
Snik,
Drup,
Een verdwaalde traan
Over mijn wang
Laat maar gaan
Het laat een spoor achter
Maar ik ben niet bang
Drup,
Drup,
Snik
Ik kijk naar buiten
Het regent
Tik, tik, tik
Op de ruiten
Een kille wind
Plets, plets
Ik schrik:
een silhouet
van een mensenkind
Angstig, gekwetst
en omringd
door haar
schreeuwende kornuiten…
Heimwee
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 178 over de jaren heen
groeit in mij
een verlangen
naar huis
niet dat mijn gevoel in
oude dromen blijft hangen
mijn hart gaat naar daar
waar ik nimmer ben geweest
plekken die mij
van verre raken,
het is mijn ziel, zo denk ik
die nog dieper zoekt
naar wat reeds in mij is
of toch wel
naar verwachtingen
die op mijn weg…
Lawine
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 Hoe mooi het ook is, de witte sneeuwpracht,
hoe schitterend het is, hoe prachtig de foto's
die je maken kunt van die wonderschone
witte wereld, ze is ook een vijand.
Een vijand die je niet tegen je moet hebben,
want wederom, net een maand na de vorige lawine,
is er ook vandaag weer een vracht sneeuw,
in de vorm van een lawine met mensen…
Zoden aan de dijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 87 dit schiet niet op
de hemel wordt nooit paars
de ruimte herhaalt zich
steeds vaker
de kamer weet zich
raamloos ommuurd
hartslag tikt soms in
blauwe morsecode
alles naamloos zonder
doel maar ademvast
binnen keerkring en rooilijn
onder- en bovengrens
al geweest en best wel
voorspelbaar…
De overspelige vrouw (Joh. 8,1-11)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 189 Wie bracht jou daar bij Hem, de derde man,
want naast de jouwe ging je bij een ander.
Ineens is alles over nu, jou wacht de dood
want zo zijn toch de wetten in dit land.
Ze zijn met velen die een oordeel zullen vellen
en onbarmhartig zal dit zijn voor jou.
Je voelt al in je hart hoe dit zal lopen
en er is niemand die jou hoop geeft, leven.…
Hypochonder
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 176 Wat een gedonder!
Ik ben een hypochonder
Nooit is het leven licht
Ik vrees dat ik dood neerval
Voor het eind van dit
G
e
d
i
+
+
+…
Voor de pret het alfabet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 aatje beetje ceetje
ik laat weleens een scheetje,
deetje eetje efje
ik rijmel dus dat tref je
geetje haatje ietje
dit wordt een heel gek liedje,
jeetje kaatje elletje
mijn oortje heeft een lelletje
emmetje ennetje ootje
ik heb een heel bloot blootje,
peetje quutje erretje
ik lijk wel gekke Gerritje…
De vlindertuin
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 311 De vlindertuin
GESLOTEN.
Ik keek op de grond
met draad afgesloten.
In mijn gedachten verrijzen
vlinders uit het verleden;
Ik wil vliegen op de vleugels
van een witte vlinder
en ongehinderd onverminderd
kijken naar de vitrinekast
naar het witje achter glas,
opgesloten in de laatste klas.
En het schoenlappertje dat
rode schoentjes…
vleugels
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 108 de aangezegde dood
in bootjes van papier
aangespoeld wachten
op zilte handen
de zwaarte deinde stil
en licht tussen hen in
de tranen raakten
bevriend met de verliezen
ze weven nu de dagen
losjes aan elkaar
lopen door de avonden
naar de nachten
vandaag is niet meer
wie zal vleugels geven?…
Zoals de wind waait...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 196 Een zeilboot op zee
bestemming onbekend vaart
zoals de wind waait.…
Humaniteit
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 118 De wereld doet soms
zo'n pijn,
of liever gezegd, de mensen
daarin.
Alles moet kapot,
verdreven,
of bespot.
Oorlogen om wat van wie
en delen
doen we niet.
Blind voor morgen
graven we ons
eigen graf.
Spijt komt altijd
te laat en
achteraf.
Jaren van nu
schamen ze zich
dood,
iedereen keek toe
en niemand die er
iets om gaf…
Thuis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 115 Een mooi gebaar van Willem Alexander
'Geef vluchtelingen in ons land een thuis'
Geen bordkartonnen hok maar een echt huis
Maak zo van een migrant een medelander
De Eikenhorst, ten Bosch, wordt even slikken
Maar hij is graag bereid wat in te schikken.…
Mijn oma was een vlinder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 246 soms vloog er een vlinder
in onze tuin
moeder vertelde mij
dat het mijn oma was
zij soms naar mij
kwam kijken
het heeft jaren geduurd
voordat ik begreep
dat oma's geen vlinders werden
en dood betekende dat je nooit
meer terugkwam…
klein versje
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 212 ik heb geluk gekend
maar ook verdriet
heeft mij gemaakt
tot wie ik ben
een dichter die
met woorden strooit
en zinnen rijgt
tot verzen…
Amsterdamse struikelstenen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 191 Enkele honderden struikelstenen sieren
sommige Amsterdamse straten. Stappen in
duizendtal gaan er dagelijks overheen
zonder emotioneel probleem. Stappers die
haastig hun zolen aan hen slijten;
onbekend met het oorlogsleed dat zij in
namen symboliseren in steen.
In de Jekerstraat, op het Merwedeplein,
maar het kan ook in de Bos en Lommer zijn…
Ongrijpbare werkelijkheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 67 Zou jij mijn God willen zijn
neem dan van mij weg
alles wat absoluut is
wees nabij
zoals ik ben
zuiver mij uit in
wie ik zal worden
of als blijkt dat jij
een schepping
bent van mij dan ben ik
de kunstenaar
die onvoorwaardelijk
lief heeft wat
tot leven kwam…
Ziende blind
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 161 Wie ziende blind is,
kan door geen oogarts worden gered.
Zie!
Druppels die schitteren in de zon.
Dauw die weidevelden tooit.
En spinnenwonderwebben.
Een traan die eenzaam valt,
in een oceaan van verdriet.
Of op speenkruid langs de sloten.…
Een schamele buit
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 altijd weer
gooi ik de netten uit
zoek naar antwoorden
op vele levensvragen
de zee lijkt
groot genoeg om
alle opstekers in hun
markante kleur te dragen
vaak rest een
schamele buit als ik
de vangsten binnen haal
hun filosofische waarde bepaal
spartelend aan het
oppervlak is alle diepgang
ze ontgaan in het speelse
van een gemakkelijk…
Kinderombudsman
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 197 Geachte Nationale Ombudsman,
U onderzoekt toch zaken die niet deugen,
die stiekem zwemen naar bedrog en leugen…
Wel, dan is dit geheid uw pakkie-an:
Dat onze kinderwaakhond kritisch blaft,
is goed! Hoezo, wordt dat nu afgestraft?…
O lippen...
poëzie
4.0 met 3 stemmen 399 O lippen, rood als rozen en frambozen,
Die, kussen ademend, om kussen vragen!
O krachtige armen, die mij, moede, kozen
Om veilig door 't vijandig Zijn te dragen!
O donkere ogen, zachte grondeloze
ogen, zó rein als nooit mijn ogen zagen,
Ogen, waarin geen sprank is uit den Boze,
Maar waar Gods englen d'eigen blik in wagen!
O jong…
NOCTURNE
gedicht
4.0 met 4 stemmen 1.835 De maan roeit brandend
langs 't wolkenrif,
en 't bos is paars:
vergiftigd. -
Poel en half open pad
vol hete bramen,
fel en rond
in geur.
De vlakte, een fletse ruiker
en de lippen droog;
sterren vallen
als dauw.
Gestalten jagen woest:
saters in horden;
en hun grijze adem
is zichtbaar.
Nimfen, bloemwit
met groene haren
vluchten…
Bemoediging
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 109 Jezus zegt: "Ik ben met jou
Altijd, je hele leven lang
Wees daarom niet bang".
Jezus zegt "Ik ben de waarheid
Vertrouw maar op mij, mijn kind
Want jij wordt door mij bemind".
Jezus zegt.: "Ik ben de weg
Wandel maar achter mij aan
Ik maak voor jou ruim baan".
Jezus zegt: "Ik ben het leven
En zal er altijd voor jou zijn
In vreugde…
Onsterfelijke ego's
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 291 Wanneer we niets doen blijven we leven.
Ons bloed blijft stromen.
De wereld draait door.
Emails blijven komen.
Wanneer we sterven kan niets verloren gaan.
Microben veranderen onze cellen in stof.
Onze genen reizen verder.
Onze ego's zijn onsterfelijk,
want ze hebben nooit bestaan.…
Dwarsliggers
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 slaap een stuk
uit de nacht
reis een trein
in vol ornaat
zet een zomerwei
in badend licht
zoek een verdwaalde
hond in de pot
val een diepte
zonder hoogtezucht
leef een stukje
tegen de draad…
Het verlangen om compleet te zijn.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 Een verzamelaar gaat voor
de complete waarde. Denkt
in series. Reist voor zijn
doel over de hele aarde.
Spendeert aan het hebben
een heel kapitaal. Is pas
tevreden bij het bezit
van allemaal.
Op kleur, naar vorm of
ouderdom. Het thema bepaalt
de adeldom. Postzegels,
schilderijen of sigarenbandjes;
niets is te dol voor het blussen…
Uitgestaren?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 112 kille wind huisvest tussen haren
van ongeschoren vel en geblazen blaren
zijn de ogen, starend naar het weinige
aan alles hier ontbreekt ’t geinige
er liggen slechts restjes op de hoogste tak
de veren gebonden in een knapzak
bovenin het vertakte hout
gemaakt uit het ambacht aloud
en nu loopt de Koude Turk
van de getto tot aan…
Hop
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 92 In het café gedonder in de glazen:
Voor alle bierliefhebbers dreigt een st(r)op
De hele wereldvoorraad hop raakt op,
Wat inhoudt dat het afzien wordt geblazen.
Bestellen van een fluitje van nul cent…
Het zal iets zijn wat noodgedwongen went.…
Raadsel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 101 'dat mens'
is altijd
een vrouw
asjemenou!
wat dan
is een man?…
Vrouwendij
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 125 Vrouwendij
Wat is er zachter
dan de binnenkant
van een vrouwendij/
Plek van teergevoelig
vlees om zachtjes in
te bijten/ Te beroeren
met de vingertop van
een blinde/ Te overstelpen
met kussen van vochtig,
gulzige lippen/ Te likken
met gulzig, ruwe tong/
Liefde uitstellend tot
het laatst.…
Gedesillusioneerd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 55 woorden verse woorden
houden (n)iemand
voor de gek
beloften vage beloften
smeerden honing
rond haar mond
jammer
dat zij niet
dom genoeg is
om uit jouw hand te eten…