Alle inzendingen, jaar 2018, week 23

onder het water weerspiegelt de hemel - vissen in vogels dagen ploeteren door minachting gegrepen het andere mens lemmerse griffier gaat per koninklijk besluit naar sint nicolaasga er staat een bloem op het perron van forum en hij heet just het trammetje dat naar het eindpunt rijdt - belemmerd en gekaapt…

Opnieuw verhuizen en kiezen wat hij achterlaten kan herinnering aan haar neemt hij mee Behalve hij heeft niemand daar iets aan en licht mee te dragen tot de schaduwen doven Hij verscheurt wat foto’s hen kan hij niet meer verdragen de Kringloop heeft daar niets mee Het is het beste met een lichte koffer te reizen, liefst met wieltjes…

De dag van de huilende mensen bange blikken en wat is er in vredesnaam aan de hand vertelt je ooit : hier ben ik, ik arriveerde met kousenvoeten in het holst van de nacht. De dag als een weg vol craquelé, als roze wangen vol van hetzelfde echt een van; jij kende voor nu nog erg weinig tegenslagen, krijgt elke voordeur zijn deel. Plots…

zacht sprak stilte eindelijk zijn woede uit ik hoorde de woorden boven het geluid van don’t cry for me argentina uit madonna’s vocaal en gebaar had mij meegenomen terug in de tijd waarin gelijkheid een ideaal was in een wereld vol onderdrukking haat en nijd ik kende het gevoel al levenslang in wisseling van liefde en angst voor de…

Er was een man die bij elke strofe die hij hoorde van de merel zei schat schat en er kwamen weer nieuwe merels merels En bij elke jongen die hij zag op de fiets of lopend dacht en zei hij beeld beeld En die man ben ik zelf ------------------------ Uit: 'Verzamelde gedichten', 2018.…

Het voetbalfeest in Rusland gaat beginnen, Vier lange weken lang duurt dat festijn. Ons lukte het om er niet bij te zijn, Wat niemand van tevoren kon verzinnen. Toch stelen we de show daar al die tijd, We schitteren er door afwezigheid.…

mystificatie en verheldering samen ooglid in hand een licht conflict en over het witte blad gaat de witte mier de ware jacob met een zucht van vermoeidheid heet geen Jacques bal van energie met scrotale compressie voor jonge vrouwen de koe in de kerststal laat zich de eerste tijd gewillig lijden…

Etherisch stralend schijnsel door de hoge koepelring, een purpergouden glinstering, een glans van rose en violet. Gestolde wegen der verbeelding van religieuze voorstelling in glas-en-loden venstering- kristallen krans van een rozet. Glimp van oker schemering en vermiljoenen tempering van avonduren duistering - zuilomstuwde schildering…

De vraag naar zijn geaardheid bleef hem kwellen, Lang nam Mark Rutte daarom geen besluit, In Straatsburg kwam het hoge woord eruit, Hij zei: 'nu moet ik jullie iets vertellen'. Daar gaf hij ons een kijkje in zijn ziel, Toen hij bekende: 'Ik ben eurofiel'.…

de taaie vlieren stervende stakkerds meer dood dan levend buigen zich naar het land om de zoute zeewinden langs de kust te trotseren geharde judasoren verteren het hout van de geplaagde vlieren om bij vrieskou even te verschralen en zich in betere tijden vol te zuigen met vocht alles buigt onder het gewicht van het verraad…

We gaan op reis Naar verre landen Met de boot, de trein, de fiets En we liggen op alle stranden Aan onze reis komt geen eind We blijven altijd reizen We zien alles van de wereld Van de bossen tot de paleizen Niemand stopt ons We blijven doorgaan We bezoeken ieder land Pas maar op, we komen eraan Maar plots stopt onze reis Geen land…

Op het zonnige zand van het stralende strand pogen bleke blanken in het lachende licht van de zomerse zon op een kleurig kleed tot Afro te verkleuren hun wens is te bruinen van tenen tot kruinen en blond beige te vullen met kroezende krullen niet velen zullen van kleur verschieten een vakantie vindt men gewoon genieten men zal…

Laten wij gedenken die lieve jonge vrouw. Die met geweld van het leven werd beroofd. Anne had nog een heel leven voor de boeg. Een fietstocht werd haar fataal en haar vermissing maakte haar familie bedroefd. Een hoopvol leven werd gewelddadig gedoofd. Wie dan nog in zijn medemens gelooft is nog niet van al zijn illusies beroofd. Rust…

‘k Zit achterover op m’n zomerstoel onder de bomen beschut tegen de hitte echt lekker koel Tussen de takken door speelt subtiel de weinige wind met de aan hem overgeleverde wolken en ‘k besef er weer even naar te kijken als kind Een land een schip een bloem een fabeldier zie jij ze ook ze knikt en glimlacht om mijn kinderlijk vertier…

Onvoorwaardelijk gingen wij als vrienden door het leven. Wij konden het heel goed vinden met elkaar. Plotseling was daar de liefde. Je gaf mij een kus, liefdevol en intens. Wij delen nu alles, hebben geen geheimen voor elkaar. Voorheen vrienden,…

's nachts hoort zij het kreetje zij wachtte al haar slapen is heel licht zij opent de deur daar is haar kind het is nog heel klein en weet niet dat het is de moeder pakt het kind ze voelt het warme lijfje ze voelt het zoeken dan gaat zij zitten met het kind aan haar borst ze voelt het mondje tasten naar leven zij zit daar zij…

Met de lift gingen we pijlsnel naar boven We konden onze ogen nauwelijks geloven Daar lag den Haag-met-Haagse-Toren aan onze voeten: Gebouwen reuze-hoog en ook op 'Madurodam'-formaat Ik ontdekte de brede straat waar ik ben geboren.…

het is niet een paard dat hij zo bewondert zij is zijn vriendin met een warme huid ogen die hem altijd volgen in een hoofd vol nieuwsgierigheid die ieder keer weer tegensputtert bij het sturen waardoor bochten langer duren zijn kameraad die rotsvast naast hem staat in hem gelooft ondanks zijn stoere taal natuurlijk verstaan…

Elke morgen stond ze voor het raam te wuiven. Ik zwaaide terug, maar wist niet wie ze was. Buiten ging het leven door, maar ‘t hare ging niet verder dan het glas. Als ik terug van school kwam keek ik even; het vierde raam, begane grond: een witte muur met stille plooien, alsof de vrouw niet echt bestond. En toen kwam ik haar buiten…

Wie bij de Wereldbank wil komen werken, Heeft relevante kennis opgedaan, Op kandidaten voor zo’n hoge baan, En hun cv is echt niets aan te merken. Eén kwaliteit geeft je de bovenhand: “Mislukt politicus uit Nederland”.…

Het laatste geflonker Der zonne ging ter rust; De beek is door ’t donker In sluimring gekust; Maar ’t zwijgende duister Toont lieflijke pracht: Want de aard groet uw luister, Vorstinne der nacht! Geen nevelen betrekken Uw Goddelijk schoon; Geen schaduwen dekken ’t Azuur van uw troon. Vol glans zijn de blikken, Waarmee ge op ons staart…

juni de maand met de lange en warme dagen laat mooie tuinen voor bezoekers openstaan straalt de zon tegen een blauwe hemel aan gaan wij ons aan een open tuinfeestje wagen terwijl de vogels nestjes bouwen in de hagen trekken geurende kamperfolies de vlinders aan juni de maand met de lange en warme dagen laat mooie tuinen voor bezoekers openstaan…

Het versplinterde toeristenstrand spreekt een vreemdere taal, besproeid met glimmensen uit overheersende blokken. Palmbomen waaieren valse lof. Achter het gebergte van zonneschermen moet de zee liggen, wellicht. In de verte ogen de ontbolsterde heuvels. Verkreukt ontvouwen zij zich om evenmin de honger te stillen.…

weet je zeker dat je een god bent een protagonist die de zon uitzetten kan in één vingerknip dat er woorden zijn zonder klank en ritme die geen kleur verdragen woorden die schuchter zijn weet je zeker dat er dagen zijn die in het niet vallen omdat ze niet buitengewoon zijn dat er nachten zijn waarin je slechts in een rechte…

bij de deur naast de mat staat een paar schoenen dat met stil staan beloond sporen op zolen toont bij de deur naast de mat die de zolen verschoont bij de deur naast de mat staat het paar schoenen dat een droef symbool is van veranderde mode de stellige voorbode van nutteloosheid bij de deur naast de mat bij de deur naast de mat…

Een volle bak violen op een zonbeschenen plek. Zij strijken om uw oor te strelen, tonen waar u echt van opkijkt. Dissonanten? Nou nee. Consonanten heten ze. Ja, zij weten van wanten als de strijkstok werkt... Zonlicht strooit met prisma's. Zij kiezen juist de kleuren. Wensen Horen & Zien een wals? Voilá: zij laten het gebeuren! Zeker…

O merelke, o kerelke wat ben jij fraai aan het fluiten mijn hele dip is uitgedoofd nu jij zo galmt hier buiten O merelke, o kerelke wat ben jij schoon aan het zingen mijn goed humeur komt weer op gang ik kan zowaar wel springen O merelman, o Don Juan wat loof ik jou voor het helen…

Als je niet weet wat je moet doen en er onzeker over bent, laat het dan eerst bezinken, voor zover het tot de mogelijkheden behoort. Je loopt met een raar gevoel van binnen, opwellende tranen. Hoe nu verder.... je weet het niet. Neem de tijd, voordat je erover wilt praten. Ieder mens kent problemen. Helaas, er is niet altijd een oplossing…

Vannacht nog streelde je een koe in India en ik was erbij terwijl je taart at op Judith's verjaardag Met andere armen zwom je naar mij op het eilandje verborgen in het riet Ik zag je wel op het bankje in de boomgaard van oma en opa een familiegeheim vertellen aan je zus ze had de jurk met ruches aan en was niet…

in klein bewegen stribbelt materie met vasthoudende weerspannigheid tegen waar eigenschappen karakteristieken zijn voelt aantasting als structurele pijn net als in het organisch leven is er respectvol bestaan in met elkaar gaan juist verbinding is nog altijd de laatste link die voor het leven kenmerkend is…