Alle inzendingen

De zon zou weer gaan schijnen, aldus Geert Helaas, het regent haast onafgebroken Ik ben mijn warme bed weer ingedoken En wacht totdat het tij wat is gekeerd Zijn toezeggingen maakt hij nimmer waar Ik geef zijn kabinet hooguit een jaar…

Zoals die pad, verstopt tussen de lelies: op- gesprongen, pissend, op het geluid van je schaar. Een kleine, grauwe. Stil tegen de grond en stiller tegen de muur daarna, gevlucht voor je hand of daarvan de schaduw. Kloppend tegen beton weggedrukt hard te worden, onopvallend hard als het hardste gevaar. ---------------------------------…

III Neen, ‘t was geen Menselssohn, geen teer verhaal Van hoe een jongen en een meisje smachten: Opschreeuwden, triomfeerden, psalmden, lachten Violen, koper, orgel en cymbaal. Brünhilde’s adem is ‘t, die ‘k ademhaal: Haar jonge kracht, haar gretig lichaam trachten Niet af te weren, wat ze heet verwachtten, ‘T uit ‘t wereldhart opwagn’rend…

hebben wij onze ogen geopend om ze daarna voordat zij helemaal ontluiken weer te sluiten wij waren op zoek naar de wereld om ons heen naar leven en alles weten hoe en wat omdat het slecht gaat en alles van waarde verloren lijkt te gaan zoals de natuur met zijn raderen en niveaus van duurzaamheid op onze aarde we hebben…

Eén rivier waren we en hoewel we samen zouden meanderen, we wisten het niet van elkaar. Behalve dan het inzicht achteraf; dezelfde boten die we droegen, dezelfde oevers die ons dwingden, - over zelfde watervallen. Achteraf glashelder als 'ons' water, dat we uit elkaar zouden vallen, twee zijrivieren, op weg naar dezelfde zee…

Johan Cruyff Mijn nummer 1 Voor altijd een fenomeen Binnen en buiten het veld Was Johan mijn held Maradona Cruyff Pele die drie Je zit voor altijd in ons hart Nu is het wachten op een standbeeld in Betondorp in jouw stad…

Zeg mij dat het niet waar is dat jij van mij gehouden hebt Zeg mij dat het waar is dat jij niet mijn geliefde was Zeg het aan de bomen Vertel het aan de wind Maar zeg het niet aan jouw vriendin want zelfs Daria gelooft je niet…

Sta stil. De bomen voor je, de bosjes naast je Zijn niet verloren. Waar je ook bent heet het Hier Behandel het als een krachtige vreemdeling Vraag het toestemming het te kennen, En het jou te laten kennen Het bos ademt. Luister. Het antwoordt, Ik heb deze plek om jou heen gemaakt. Als je het verlaat, kom je misschien terug, ‘Hier’ zeggend. Geen…

Ja hij is verslavingsgevoelig Drank, drugs en drek Maar vooral vrijlustig En media-geil Gek natuurlijk op z’n vrouw En z’n 3 zonen Op z’n bedrijf en Op ‘The Voice of Holland’ Maar vooral op z’n ik Met een dikke p Ik, als schrijver, rap soms ook maar wat Maar wat kon die man, die vent Kletsen, ouwehoeren, praten, rappen, schelden ‘Niet…

de ego’s vallen als eikels in de hagelstorm kun je ego’s eten? vroeg de gaai je kunt ze kwetsen, zei de kraai als pruimen bij de schapenwei stonden jongens met stokken en trokken de grenzen van het gebied tot het alle perken te buiten ging er met kluiten werd gegooid en met gedroogde schapenstront en kraaien keken of er een oog uit…

toen de muizenman kwam konden we kiezen tussen een auto met logo en een wagen met witte portieren we kozen voor de opgespoten auto die goedkoper en vrolijker was met een tekening van een zwarte kat die met een zweep in de poot muizen dresseerde en een fluitspeler gevolgd door hordes ratten de muizenman had katten bij zich die hij aan lange…

Als spook dat pas hing rond te zweven zwoer de gestorven chagrijn Ik kom 's nachts kloppen tot ze beven maar zal eindlijk ook eens geestig zijn…

Met ingehouden adem kropen we door het oog van de naald Alles onder de hemel hulde zich in stilte de aarde onderging het rillen De wereld werd wit verpakte zich in een lock down de seismische achtergrond nam af De grond onder onze voeten alles wat is werd stiller stiller stil…

alles koek en ei noodgedwongen speelden ze het spelletje mee…

Er is bewijs van wat ik had en deed: tekens -- dat ik heb bestaan.…

De grenzen worden constant overschreden We tasten af hoe ver we kunnen gaan Want zonder dat zouden we niet bestaan Die strijd is voor de mensheid nooit gestreden Maar soms is er een grenzeloos vertrouwen En kunnen we alvast een feestje bouwen…

Gehuld in diepe duisternis heeft mij vannacht een grauwe gans verblind met zilveren vleugelspan vanuit zonovergoten oorden in 't bergenrijke kyrgyzstan voortgejaagd door zuidenwind dwars door zones van de tijd over de rug der kaukasus en 't zilte nat der zwarte zee naar istanboel, brug naar europa waar het contact der continenten…

ik zag ze staan de lange rijen naast elkaar de phone in de hand wachtend in de weerschijn van stiltes zelfkant communicatief vrij gestoord socialisatie nog nooit van gehoord zag ze in bus buiten en tram volumeknop op super ad rem zijn specialist in afkortingen van de tiktoktaal in synchroon bewegen op een simpel patroon…

Azuur beklimt ligusterhagen en naast de bessenstruik het luie land ontplofbaar haast van hitte de zon hangt in het kraaiennest het asfalt dampt als paardenlucht een rookpluim naar de overkant concerto voor de gulle rozen honingbrood voor bedelaars het staat met vuurpijlen op wolken geschreven: hoe glansrijk de aarde hoe moe de…

Op 't heilloos bed woelen mijn doffe leden. De hartstocht moordt en martelt mij. Daar klinkt een zilver klinglen van beneden Een karavaan kamelen vaart voorbij. -------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

Het zal straks heet bij de Olympics zijn, En daarom deed men nu alvast in Rome Bij de behaatjes ijsjes in de zomen, Maar Jacelyn Gruppen vond dat toch niet fijn: “Het viel me om de dooie dood niet mee Ik had niet meer cup b maar nu coup c”.…

Volmaakte beelden, vastgelegd, heel even maar -- Meteen weer voorbij.…

Als ik het boek niet had zou ik ánders leven. In de spiegels van het blad zie ik mijn gisteren. de nacht, het zeldzaam tedere van elk verleden dat niet vervaagt nu ik nog alles weet. Ik ken de plekken waar het landschap tot aan mijn voetzool plooit in veel verborgen geuren, de zon een feest is. Muziek een stortbui uit wijde galmgaten…

ik wist dat ik zou overstappen maar de halfschaduw ademde nog leven ik voelde kou druipend vochtige tocht optrekken in van kwaad zwangere stilte ik kende deze onheilspellende dreigingen die rationeel niet nooit goed te verklaren waren maar connecties in dark web hadden met een wereld die niet veel fris in huis had…

Ik heb alleen de woorden, gij de geest, En zoveel als geest meerder is dan woord, Is in dit werk meer dat aan u behoort Dan aan uw dichter, die het schrijft en leest. Gij gaaft mij goeds uit uwe geest en preest Mij voor uzelve, bracht ik daarna voort Uw goed in schoon verband van woord met woord, Maar minder schoon dan 't in ú was geweest.…

Kun je nazi’s nazi’s noemen; helpt het hen of hun zondebokken als je ze slaat met hun eigen stokken? Mag je nazi’s nazi’s noemen; laat je de haat daardoor groeien of helpt het juist dit kwaad uit te roeien? Moet je nazi’s nazi’s noemen; helpt doodzwijgen of hen te allen tijde in woord en daad bestrijden? Ja, dat kan, mag, moet…

Het blijft me maar verbazen. Zo valt er niks te klagen. Zo valt alles tegen. Maar ondanks deze pieken en dalen Zal er altijd uitzicht zijn, uitzicht op betere tijden.…

Één ding hebben mensen altijd nodig. Het is de zekerheid over iets dat blijft. Zo iets als dat de zon en regen elkaar altijd opvolgen. En zodra wij dat niet meer hebben, is er die onzekerheid. Het niet weten wanneer het droog wordt.…

Goddelijke hulp is voor jongelui, daarna -- moet je het zelf doen.…

ik hoorde muziek van lage en hoge tonen zij riepen een bericht van algemeen belang maar woorden waren menselijk en zij berichtten hun regelmatige info’s op tal van frequenties lang geleden dat ik mensen heb horen praten nog eerder moet dat een gesprek zijn geweest ik herkende mezelf niet moest in de spiegel van vroeger kijken om…