de ego's vallen als eikels

de ego’s vallen als eikels
in de hagelstorm
kun je ego’s eten? vroeg de gaai
je kunt ze kwetsen, zei de kraai
als pruimen

bij de schapenwei
stonden jongens met stokken
en trokken de grenzen van het gebied
tot het alle perken te buiten ging
er met kluiten werd gegooid en
met gedroogde schapenstront en kraaien
keken of er een oog uit een kas zou rollen
bloed zou stromen
of een vinger
in het prikkeldraad zou achterblijven


later bij het vuur
waar de gewonden sliepen
en de natte schapenwollen truien droogden
zongen jongens met schorre stemmen
maar er waren liederen die doofden
als een kooltje dat wegrolt bij het vuur
waar alle vleesresten zijn geroofd
een vonk waar zelfs een kraai
geen gezang meer van kan maken
er zijn verhalen die niemand kent

waarom hebben we de verhalen niet gelezen
die Janpietklaas met zoveel schittering over zijn vogels schreef?
de kraai op de rug van een schaap
op het stuur van de fiets die langs het slapend slagveld reed,
op de picknicktafel bij de pannenkoek met pruimenjam
en van een ekster die het laatste licht wegnam

ego’s zijn als vuursteentjes
die met wrijving warmte kunnen geven
maar op het schapenveld op elkaar
afketsen als hagelstenen

dieren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 81