inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 83.028):

Stiller, stil, stil

Met ingehouden adem
kropen we door het oog
van de naald

Alles onder de hemel
hulde zich in stilte
de aarde onderging het rillen

De wereld werd wit
verpakte zich in een lock down
de seismische ruis nam af

De grond onder onze voeten
alles wat is werd stiller
stil stil

... Ik draag dit gedicht op aan zowel de mensen die overleden ten gevolge van COVID als aan de mensen die het virus overleefden maar tot op de dag van vandaag met ernstige klachten kampen.

De zogeheten seismische achtergrondruis, het onmerkbare, maar immer aanwezige rillen van onze planeet, verminderde met de helft toen de wereld door de Corona uitbraak in lockdown ging. De grond onder onze voeten werd merkbaar stiller. ...

Schrijver: J.Bakx
14 juni 2024


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 189

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)