Alle inzendingen over beet

appels bollen wangen ogen blozend net wat minder flauw peren buiken onder een geringe borstomvang de beet een beetje ronder maar op jou bijt ik mijn tanden stuk ik proef de wrangheid van ontveld geluk ~~~…

Zij beet me toe: "Bah, viezerik, verdwijn!"…

Ritme, muziek en enthousiasme hebben je beet genomen. Als jij danst ben je één viering van een wijdse wereld van kleuren, blijheid en schoonheid. Want er is dan geen controle meer maar enkel spontaniteit en intuitie.…

Zij beet vals om zich heen, terwijl haar baas met een luchtdrukgeweer hagel op mij afvuurde en krijste: 'Blief met dien poten van mien poedie of!'.…

Ik wed dat Weter Bet het beter weet Als alpinist die d'hoogste toppen deed…

Het is een kans van één op de miljard Als je gezellig rauwe oesters eet Doch ongemerkt heb je een virus beet Waarmee je per abuis het noodlot tart Maar voor hetzelfde geld heb je geluk En gaat je kroon slechts door een parel stuk…

Maria was hardnekkig maagd gebleven En omdat Jozef zei: "Schat, opgelet, Wij moeten strakjes met elkaar naar Bet..." Heeft zij haar man meteen een klap gegeven. Maar hij herhaalde met verstikte stem: "Wij moeten met elkaar naar Betlehem!"…

Zij is 't die vol overtuiging en wars van alle dreiging, het Volk zal leiden naar bet're tijden! Totus tuus, Hirshi, totus tuus*! (*-Geheel de uwe)…

", beet een chinees de V.O.C. importeerde het direct hopend op de “el” van `s land`s dialect…

je vloog een sierlijk trage vlucht draaide en kwam terug de nek iets uitgestoken ik voelde me een prooi in ogen zonder mededogen je schorre kreet beet me in schijnbaar achteloos negeren de nutteloosheid toe om in jouw wereld nog te existeren…

Godin van vuur doch oh zo kuis van aard Haar reinheid had Apollo zeer behaagd Hij had niet enkel om haar hand gevraagd Maar aasde op haar goddelijke gaard Getergd beet zij hem toe, gaat heen Apollo Of ik verban u naar het aardse Grollo…

Hij krabde haar handjes beet met zijn tandjes ze gilde en hij viel op de grond ze keek naar haar handjes ze was gewond!…

ik verdrink in het meer van jouw liefde een reddingsboei lijkt aan mij niet besteed ik hap naar lucht met mijn hoofd boven water en onderga het genot van een pijnlijke beet ik kronkel als een dier ga ten slotte onder in de lust van nóg meer god, wat ben jij bijzonder…

Mijn hand pakt de jouwe en houdt hem stevig beet zodat je niet twijfelt en zeker weet dat ik je nooit los zal laten.…

terwijl de rozenblaadjes over haar huid gleden voelde het alsof de aarde verschroeide haar keel dichtgeknepen beet ze hard op d'r lip hopend de emotie te kunnen onderdrukken zijn ogen groot van verbazing toen zij het panisch uitschreeuwde ze stond in brand…

Dat was een kolfje naar de wolf zijn poot, hij beet er zeker veertien schapen dood.…

“Ik, George de Tweede, kreeg het voor elkaar, voor mij beet Saddam wél diep in het stof zodat ik mooi mijn pappie overtrof”. Voor heel veel mensen klinkt zo’n rede raar. Maar psychiaters zien daarin niets geks, die spreken van een Oedibush-complex.…

wolkenbezwaar tot enkels gezakt overgeleverd aan modderstromen qua hellingshoek onberekenbaar in termen van lichte lakschade na hersenbreuk en luchtbrug, hangt, pak 'm beet, op afstand toch zomaar een straatlengte in bomen van mentale ondersteuning Of zeg ik nou iets raars?…

Doorgaans knechten mij De banden van het donkere Verleden, tot de rand gevuld Met wangedachten tegen de Menselijkheid - En anders zijn het De tentakels van de toekomst Die mij beet pakken Nog voor ik hen gespot heb - Laat ze los, toekomst en verleden, Laat ze los, mens, Leef hier, leef nu, Leef!…

Een snoek is best een hele grote vis Ik heb ze vroeger af en toe gevangen Ze kunnen heel zwaar aan je hengel hangen Maar als je beet krijgt sla je ook soms mis Er sprong er één langszij en door de plons Ging men van goud door tegenslag naar brons…

ze hebben weer een document verloren en lachen vals, de kous is voor hen af ze nemen 'het' belust mee in hun graf maar maken eerst een feest van nepverhoren een schaterlach maakt heel de rel compleet: de massa hebben we weer lekker beet!…

bij Paterswolde in de Hoornseplas fameus bij stadjers en recreanten vissers aan oevers en waterkanten ontstond plots roering en ambras* één snoek had een echt meisje beet zette al zijn zeven honderd tanden in haar been want zijn ingewanden zeiden hap lekker jong die scheet ze kreet hevig help ik ga naar de haaien hij liet los om haar…

Bij Queensland zwom ik in een fraaie baai waarvan de slechte naam mij onbekend was, ’t was minder prettig dan ik wel gewend was want ook al lijken al die baaien fraai, ‘k had moeten weten hoe de baaien heten waar in ’t verleden vaker haaien beten.…

Je ogen stralen geniet van de verhalen over het verleden want je weet niets meer uit het heden die informatie ben je kwijt je leeft weer in je kindertijd Je fragiele handen pakken mij beet en ik hoop dat je het toch nog weet dan zeg je blij verrast wie ben je ben je een gast het verliezen van je geest maakt mij angstig en bevreesd!…

na de jaren dat het dun overal van en tussen liep opnieuw wat klonters vaste materie om zomaar beet te nemen na het vloeien eindelijk de de droogte, en stof om nog wat te bedekken wat zo gepolijst bleef zorgen voor schuivers ik neem m'n vlindernetje en ga op zoek naar wat de mazen vingen…

ik heb geen beet mijn warme web heeft jou doen wijken langjarig spinsel in je hoofd met angsten vastgezet belemmert jou de weg terug naar mij hoe ik ook open breek mijn draden reik het is aan jou om samen op te trekken het rag zo te ontstijgen drijf mij niet in je dode hoek met oude spinnenlijken…

Nu de poorten sluiten Moeten wij gaan Er wacht een wereld buiten Zwevend in je baan Volgende ronde Pak het beet Anders is het zo zonde Het zand wordt heet Onder je voeten Daar begint je reis opnieuw Je moet het voelen Zuurstof door je kieuw Heen Zoals dit levende Wezen…

Pak dan mijn hand heel even beet. Mens, ik ben zo bang dat ik je vergeet. Zeg me hallo en geen gedag. Laat me voelen dat je me mag. Vervreemd niet door mijn gedrag. Vergeet niet dat ik iemand ben.…

De vis beet, en ik ving de vis. Ik doodde de vis, ik kookte de vis, Ik at de vis, de vis at mij. De vis was giftig, ik moet sterven. De vis groeit in mij, ik verminder. Zijn bek bijt en zijn vinnen steken. Ik ving de vis, de vis ving mij.…

je vinger die je naar me uitstrekt leg ik voorzichtig in mijn hand, de rechter en trek hem langzaam naar me toe ik hef mijn blik, jij staat daar naakt en neemt mijn lippenrond het topje van je vinger in zich op de blik verloren in een trekken graaft tand om tand in lijnenhuid en tongen strelen nat de beet.…