Alle inzendingen over beviel

Zwarte zwanen zwemmen als zwevende schimmen door mijn hoofd Geruisloos drijvend op de rivier van mijn ziel Ik heb eigenlijk nooit echt geloofd Dat hun aanwezigheid mij zo zwaar beviel Rustgevend maken zij rondes zonder geluid Stromend zwart water als ondergrond Het leven staat volledig uit In het donkere verbond Zwarte zwanen zo machtig…

Deze theedoek scheur ik bedachtzaam doormidden Het vaatwerk laat ik achteloos op de vloer te pletter vallen De bak met zeepsop keer ik rustig om boven het vloerkleed Met ons nieuwe broodmes snijd ik zorgvuldig de zitting van de bank aan repen De gordijnen bevielen me allang niet meer Uit de keuken komt de geur van verbrand voedsel…

En ik begeer der mensen oordeel niet Op 't slechtgetekend prentje, dat zij met Mijn naam eronder hangen in hun ziel En aanzien voor mijn welgeslaagd portret: Dat hebt gij enkel die mijzelve ziet En weet wanneer 'k u wel, wen niet, beviel.…

't Was Kim van Dijk uit Tiel, al was het met veel pijn, dat zij van hem beviel. _________________ Noot: De boom van een vent houdt van sparren.…

Beviel Deze stad Per spoor bereikt De kunstfanaat Kanalen. Kerken Kav'aar. Vodka. B'daren Tip: Kerk van de Verlosser op het Bloed en de grafsteen van Tchaikovsky…

onherstelbaar versleten dagelijkse wazige wolken zijn weggedreven Aan de geest wordt dagelijks gebouwd De herinnering wordt hier aan opgedragen Het lijkt het enige waar je op vertrouwt Daar waar het hele leven wordt opgeslagen Bedenken wij niet zelf de roerselen van de ziel Kunnen wij onszelf alles wijsmaken Herdenken wij dan niet alleen wat ons beviel…

Het leek op Roos, wat bleek toen zij beviel: niet mooi en niet gehuwd was deze zoon.…

hart en hoofd tussen hoofd en hart over reeds gebaande wegen omdat je toch wil weten wie je uiteindelijk bent ik reis in mezelf tussen hart en hoofd tussen hoofd en hart neem steeds vaker de sluipwegen die ik nog niet heb verkend daar word je nog verrast kom je weer die ooit weggestopte ontboezeming tegen weggemoffeld omdat ze niet beviel…

heeft slechts vier zijden en een voor en achterkant geen gevoelens en kwesties die je bij voorbaat moet vermijden nee er is nog niets aan de hand haar blanke ziel mag ik beschrijven met woorden die mij invielen en zij die dit blad niet haalden zullen voor mij altijd zichtbaar blijven want zij waren het die bepaalden dat andere mij beter bevielen…

kunstmatige voorstelling ik applaudisseer mijn koude handen warmer ik fantaseer mijzelf een illusie armer doek neer bloemen worden gegeven nog een keer deze rol is op haar lijf geschreven echter … buiten het theater een paar minuutjes later staart ze nietszeggend in haar zorgen verlangend naar een nieuwe morgen omdat het verleden niet beviel…

de Spinberg is geschiedenis bij Jipsinghuizen, wildernis is afgegraven en vergeten het verhaal is allengs weggesleten op de berg in het schemerduister zat het oude Spinwief, luister hoe ze spon op het spinnewiel en wanneer dat haar beviel spande ze overal de draad om daarin dan 's avonds laat jonge mannen te verstrikken waar de kinderen…

Wat voeren wij beloofd samen uit met vlijt maken wij werkelijk van de komende tijd dulden we met ons empathische hart en ziel nu vrij zijn ons na 5 mei meer en meer beviel.…

Liefde, die op deze manier beleefd kan worden werkt heel helend voor een somb're ziel daar kan ik vol dankbaarheid aan denken dat was 't wat mij zo goed beviel. Liefde, die je op deze manier kunt beleven, zonder vlinders in je buik maakt dat je jezelf weer terug kunt vinden zonder verstrikt te zijn in een 'levensfuik'.…

Hij voelde zich een houthakker in een land vol droom verbaasde bomen liep hij met een bijl in zijn handen om tot een oordeel snel te komen maar geen boom in dit land beviel hem geen beslissing kon hem bekoren hij hoorde zijn hart, een lieve stem zoveel natuur was er reeds verloren totdat hij zag, een oude eik stam zo dik, kon hij niet…

Ze hebben haar botweg tweederangs verstopt, omdat ze niet in veelgoderij geloofde, dus is ze weggemoffeld bij de piramidebouw, omdat haar mening de bouwers niet beviel.…

Met een vrucht in de schoot en een tas in haar hand stak ze weifelend de Weichsel over. Want de Rus naderde 't Kasjoebenland, die primaat, die hongerige rover. Weg uit Pommeren, verstoken van brood, wie had er in zo'n eind van de oorlog geloofd? Een brave bakker deelde haar nood, ze treinden naar 't Waasland, berooid en beroofd. Hoe pover…

. - En niemendal Beviel hem dat zoethout; 't leek wel een stal; Dat kauwen op zoethout deed zelfs geen beest. Maar dan deed meester toch een mooi verhaal Van jacht op leeuw en wolf en 't wilde zwijn; - En langs de muur schoof stil een zonnestraal; - Van verre landen, waar nog rovers zijn. Op straat geklets van emmers.…

Ook al had-ie op euro's gerekend, d'r voorstel beviel 'm uitstekend. Z'n pijlsnelle stift werd bewogen in drift: nooit ervóór had-ie zó snel getekend. Zo snel als-ie d' eindstreep kon halen, bleek tevens d'r stemming te dalen.…

Liefde, die op deze manier beleefd kan worden werkt zeer helend voor een somb're ziel, daar kan ik vol dankbaarheid aan denken dat was 't, wat mij zo goed beviel. Liefde, die je op deze wijze kunt beleven, zonder vlinders in je buik, maakt dat je jezelf weer terug kunt vinden zonder verstrikt te raken in een 'levens-fuik'.…

zo lang tot er één op zijn tafel viel waarna hij vlug zijn koffie nam om er zijn koekje in te dopen en dan vluchtte als een haas weer naar zijn eigen truckmobiel Haar koffie was hem heet genoeg maar hij was zelf homofiel Een vreemd verhaal hoor ik U zeggen hoe die liefde is verlopen en dat klopt -er was iets aan dat ook mijzelf niet beviel…

Subtitel: Een leven verder Een tweede leven werd mij gegund een derde ben ik reeds begonnen terwijl de zon scheen werd het nacht een tijd zonder sterren, ver van hier Mijn tweede leven beviel zeer goed ging redelijk geruisloos over in het leven dat ik nu leid maar in principe niet had gekund Tijd trok toen onverwacht aan de bel de dood…

heb ik een minnaar gewoon eentje voor erbij een absolute winnaar lotje uit de loterij de man heb ik gevonden bij de super om de hoek werd direct opgewonden deed het bijna in mijn broek heb niet lang hoeven denken wist het eigenlijk meteen ik houd niet zo van wenken dus liep ik er maar heen het ging echt supersnel moet zeggen het beviel…

Of het ze nou wel of niet beviel. Het is lastig, als ik aanwezig ben terwijl de afwezigheid van het slachtoffer zijn zó had moeten bestaan! Het is vreugdevol, wanneer de ander in een laat stadium toe zal geven ... dat de pijnlijke momenten juist verbreden. Een mens heeft nooit zomaar geleden.…

die de zwakte van een melodielijn moeten doen verdwijnen nee hij laat de klare eerlijke tonen die we ooit eens ervoeren weer verschijnen geeft de melodielijn alle ruimte om z’n omgeving te kleuren opent de gesloten deuren naar de klankkast van de ziel toen ik dat voor het eerst ervoer drong het tot mij door wat mij er zo aan beviel…

die de zwakte van een melodielijn moeten doen verdwijnen nee hij laat de klare eerlijke tonen die we ooit eens ervoeren weer verschijnen geeft de melodielijn alle ruimte om z’n omgeving te kleuren opent de gesloten deuren naar de klankkast van de ziel toen ik dat voor het eerst ervoer drong het tot mij door wat mij er zo aan beviel…

Waar het gras de einder raakt En de regen plassen maakt Waar de zon warmte geeft En de droom die jij beleeft Jou jouw wereld toont Van alle ballast verschoond Waar muziek jouw gedachten steelt En alle wonden heelt Daar dansen de onsterfelijke zielen Gewichtloos in het eeuwige licht Jij herkent degenen die jou bevielen Een blijvende lach…

De man beviel; hij werkte hard. Zo maakte hij een nieuwe start. Hij werkte eerst in Vierlingsbeek. Dat was alleen maar voor een week. Hij kwam terecht in Groenekan. 't Was bij z'n ex-vrouw en d'r man. Het werk aldaar beviel 'm wel: ze pleegde gaarne overspel met hem in huis, wanneer d'r Bas met geld verdienen bezig was.…

Ze beviel inderdaad - binnen 't jaar van twee zonen - en jokte, de pa niet te kennen, maar mocht met het kroost in hun huis blijven wonen. De vrouw wou de kind'ren verwennen. De hulp bleef bevallen. Hij vond d'r een stuk en het kindertal steeg zo gestaag.…

bus honderd acht en twintig naar Delluft reed uit De Lier langs Het Woudt een man stond op zei zo maar zo zout is het eeuwenlang nog nooit gegeten zet stil die bus mijn vóór-vóór-moeder beviel daar in 1622 van mijn vóór-vóór-vader de mond van de chauffeur viel om zeven over half drie open de bus stond stil de man wees op de boerderij…

blijvende tenniselleboog Bij de voetbalclub aangemeld kreeg hij weer veel energie Snel moest hij echter van het veld met een slepende voetbalknie De volgende stop was de golfbaan Alhoewel hij daar niet veel bewoog was het na 18 holes weer gedaan met een onheelbare golfelleboog Dansen gaf ‘m plezier voor twee en reken maar dat ’t hem beviel…