Netgedichten

netgedicht (nr. 29.066):

Droom verbaasde bomen

Hij voelde zich een houthakker
in een land vol droom verbaasde bomen
liep hij met een bijl in zijn handen
om tot een oordeel snel te komen

maar geen boom in dit land beviel hem
geen beslissing kon hem bekoren
hij hoorde zijn hart, een lieve stem
zoveel natuur was er reeds verloren

totdat hij zag, een oude eik
stam zo dik, kon hij niet vellen
in een klein bos, naast de dijk
besloot hij de wijze boom
zijn simpel verhaal te vertellen

de boom was niet dom
luisterde aandachtig
vond zijn gedachten krom
de bijl niet waarachtig

de man zweeg toen plots
besef kwam eindelijk echt
vergat zijn menselijke trots
liet de boom aan een specht.